Siska Schoeters over ‘Durf te vragen’: ‘Ik snap polyamorie nu echt’

Siska Schoeters is niet bepaald op haar mondje gevallen. “Ik babbel gewoon graag met mensen”, zegt ze. “En ik hou ervan om vragen te stellen. Ik ben ervan overtuigd dat je alles kan vragen, aan iedereen. Zo lang je het maar op de juiste plek, het juiste moment en de juiste manier doet.” 

In Durf te vragen proberen Schoeters en haar team aan die drie voorwaarden te voldoen. In elke aflevering worden vertegenwoordigers van één bepaalde bevolkingsgroep uitgenodigd in een lege televisiestudio. In de aflevering van vanavond zijn dat mensen met dwerggroei. De komende weken passeren onder anderen liefhebbers van BDSM, mensen die met een verslaving kampen of priesters de revue. Ze nemen plaats voor een camera en krijgen daar door een computerstem de vragen voorgeschoteld die we ons over die bepaalde groep stiekem allemaal stellen. “Vragen die je in normale omstandigheden waarschijnlijk niet gesteld zou krijgen”, zegt Schoeters. “Maar een anonieme, onzichtbare stem blijkt er wel mee weg te komen.” 

De vragen werden gesprokkeld tijdens straatinterviews bij een breed publiek. Maar ook Schoeters en co. hadden hun inbreng. “Wanneer je iemand op straat een micro onder de neus duwt en vraagt: ‘Wat had je nu altijd al willen weten over mensen met een kleine gestalte?’, dan komen steeds opnieuw dezelfde vragen naar voren. Dus hebben wij het vragenlijstje verder aangevuld.” 

Ketamineverslaving

Met de deelnemers is de afspraak gemaakt dat alle onderwerpen aan bod kunnen komen. Zo krijgen de BDSM-fans de vraag of ze ook nog wel eens ‘gewone’ seks hebben en wil iemand van mensen met dwerggroei weten of ook hun geslachtsdeel in verhouding is. “Maar dat heeft nooit tot problemen geleid”, zegt Schoeters. “Die vragen zijn een stuk minder confronterend dan de opmerkingen waar de meeste mensen in de echte wereld mee te maken krijgen.” 

In elke aflevering gaat Schoeters ook op stap met een aantal van haar gasten, kwestie van hen wat beter te leren kennen. Het stroefst verliep dat met de priesters. “Ik had nooit het gevoel dat ik met de mens achter de priester aan het praten was”, vertelt ze. “Het bleef bij een soort verkondigen van de boodschap die hen was opgedragen. Bijna elk antwoord begon met: ‘God zegt dat...’, terwijl dat nu net niet was wat ik wou horen.” 

Ook het gesprek met Sam, een negentienjarige jongen die met een ketamineverslaving worstelde, verliep aanvankelijk wat stroef. “Op het moment van ons eerste gesprek was hij nog maar net afgekickt. Het was een heel fragiele situatie. Normaal voel ik goed aan hoe ik met mensen om moet gaan, maar hij was moeilijk te lezen. Ik vond het lastig om in te schatten hoe ver ik kon gaan.” 

Polyamorie

Haar ontmoeting met het trio dat er een polyamoureuze relatie opna houdt was dan weer een openbaring. “Ik had een heleboel vragen bij dat soort relaties en ik betrapte mezelf ook wel op een paar vooroordelen. Ik kon bijvoorbeeld niet begrijpen hoe je twee mensen even graag kan zien”, vertelt Schoeters. “Tot Len, Hans en Lucas de vergelijking met mijn kinderen maakten. ‘Die zie je toch ook even graag?’, zeiden ze. En dat klopt ook gewoon. Hoe langer ik met hen praatte, hoe beter ik hen begreep. 

“Zo vragen zij zich hardop af wie er ooit heeft beslist dat je maar één partner mag hebben. Als je daarover gaat nadenken, is dat ook echt een pertinente vraag. Na die draaidag had ik echt het gevoel dat ik die polyamorie helemaal snapte. Ik heb dat ook met zoveel woorden met Tomas (De Soete, haar vriend, PD) gedeeld. Waarna ik hem bleek zag wegtrekken. (lacht) Maar hij hoeft niet te vrezen. Ik heb geen plannen om onze relatie te verbreden.” 

Durf te vragen, elke dinsdag om 20u40 op Eén