Voormalig vicekanselier Heinz-Christian Strache stapt uit de Oostenrijkse politiek
Heinz-Christian Strache, de voormalige vicekanselier van Oostenrijk, heeft aangekondigd dat hij de politiek verlaat. Sinds 2005 was hij voorzitter van het uiterst rechtse FPÖ. Hij zou zijn lidmaatschap van de partij tijdelijk stopzetten. Strache nam in mei 2019 ontslag als vicekanselier van Oostenrijk. Hij deed dit nadat een video van hem was gepubliceerd waarin te zien was hoe hij overheidsopdrachten toespeelde aan een vrouw die zich voordeed als de nicht van een Russische oligarch, in ruil voor steun tijdens de Oostenrijkse verkiezingen in 2017.
Heinz-Christian Strache stapte na de landelijke verkiezingen van 2017 met zijn partij, de uiterst rechtse Vrijheidspartij van Oostenrijk of FPÖ, in een coalitie met de conservatieve ÖVP van bondskanselier Sebastian Kurz. In deze regering werd Strache benoemd tot vicekanselier en minister voor Overheidszaken en Sport.
Hij zou in mei 2019 ontslag nemen als vicekanselier nadat er een filmpje was opgedoken waarin Strache zich tijdens een verblijf op Ibiza liet omkopen door een vrouw die zich voordeed als de nicht van een Russische oligarch. "Ibizagate" was geboren en zou Oostenrijk dagenlang in de ban houden.
Het ontslag van Strache was echter niet genoeg om de beschimpte regering van bondskanselier Sebastian Kurz te redden. De coalitie tussen FPÖ en ÖVP viel uiteen en nieuwe verkiezingen werden op 29 september gepland.
Amper 5 dagen voor die verkiezingen zou het Oostenrijkse gerecht nog een onderzoek starten naar verduistering binnen de FPÖ. Heinz-Christian Strache werd ervan verdacht geld van de partij te hebben gebruikt voor zijn eigen persoonlijke uitgaven.
De daaropvolgende verkiezingen werden een verpletterende nederlaag voor de FPÖ van Strache. De partij zou 16,2 procent van de kiezers kunnen overtuigen, een verlies van maar liefst 10 procentpunten tegenover de verkiezingen van 2017.
De opeenstapeling van schandalen en de verkiezingsnederlaag van de FPÖ lijken Strache nu in de richting van de uitgang van de Oostenrijkse politiek te hebben geduwd.
