Nu er voor het eerst in acht jaar opnieuw een stijging is van het aantal verkeersdoden - 306 in de eerste helft van het jaar - pleiten Groen en sp.a voor een nultolerantie voor alcohol in het verkeer. Dat vertalen ze naar een drempel van 0,2 promille voor alle bestuurders. Die kleine marge blijft overeind om discussies over bijvoorbeeld likeurpralines te vermijden. Nu bedraagt de drempel 0,5 promille, of 0,2 promille voor professionele bestuurders.

Vias is het eens met het principe van een nultolerantie. Dat geeft een heldere boodschap: wie rijdt, drinkt niet. “Vandaag drinken sommige bestuurders enkele glazen en berekenen ze hun alcoholpromille, maar ze vergissen zich vaak. Het feit dat je een of twee glazen toelaat, zet sommigen net aan tot consumptie, wat nefast is voor de verkeersveiligheid.” Op een dag zal de nultolerantie er wel komen in ons land, klinkt het.

Maar ze nu zomaar invoeren vindt Vias geen goed idee. Eerst is een studie naar de gevolgen van de maatregel nodig, vooral naar de politiecapaciteit. Want een verlaging naar 0,2 promille kan “contraproductief” uitdraaien, vreest Vias. “Meer bestuurders zullen positief blazen bij controles. Dat vergt elke keer veel tijd aan de agenten, om het proces-verbaal op te stellen. Zo riskeert men dat de bestuurders die veel gedronken hebben door de mazen van het net glippen.” Daarbij wijst Vias erop dat bij dodelijke ongevallen er gemiddeld sprake is van 1,7 promille.

Vias pleit daarom in eerste instantie voor eenvoudigere procedures rond rijden onder invloed. Een andere mogelijkheid zou het privatiseren van flitscontroles zijn, om meer capaciteit vrij te maken voor alcoholcontroles. Dat zou niet nefast zijn voor de controles, ook niet bij een verlaagde drempel.