▶ Waarom de nieuwe Britse parlementsvoorzitter naar zijn stoel werd gesleept
Sir Lindsay Hoyle werd gisteren verkozen tot de nieuwe voorzitter van het Britse Lagerhuis, als opvolger van de veelgeprezen John Bercow. Na zijn verkiezing werd Hoyle door twee parlementsleden naar de voorzittersstoel gesleept. Een Britse traditie, zo blijkt. Maar hoe zit dat precies?
Video wordt geladen...
Na vier stemrondes viel gisteren het verdict: de sociaaldemocraat Sir Lindsay Hoyle is de nieuwe voorzitter van het Britse Lagerhuis. Na de bekendmaking van de resultaten van de beslissende stemronde trokken twee collega-parlementsleden Hoyle recht en duwden en trokken hem aan zijn armen vooruit, in de richting van de voorzitterszetel.
Op die manier leek het alsof Hoyle niet al te enthousiast was over zijn nieuwe functie. Maar niets is minder waar. Hij hield enkel een van de vele Britse tradities in ere.
Vroeger was het immers de taak van de Speaker om als woordvoerder van het Lagerhuis op te treden, en de standpunten van de volksvertegenwoordigers over te brengen aan de Britse koning. Maar aangezien de mening van de parlementsleden niet altijd in de smaak viel bij die vorst, moest de parlementsvoorzitter het meer dan eens ontgelden. Speakers zouden zelfs meermaals voor hun leven hebben gevreesd, maar nooit is een Speaker in functie ter dood gebracht. Maar je kan begrijpen: in vroegere tijden was weleens wat overredingskracht nodig om iemand de functie van parlementsvoorzitter te doen aanvaarden.
Om die geschiedenis te herdenken, speelt elke pas verkozen parlementsvoorzitter (vaak met bijzonder veel plezier) de rol van de onwillige, en het hele parlement speelt het toneeltje graag mee.