Getroffen metro was "opengebarsten als een bloemkool" tijdens aanslagen in Brussel, zegt bestuurder van andere metro

De vrouw was net vertrokken in metrostation Kunst-Wet toen ze een enorm lawaai hoorde en voelde. "Plots zag ik Maalbeek niet meer, alles was zwart", aldus de vrouw, die uitlegde dat je normaal gezien van Kunst-Wet metrostation Maalbeek zag liggen, omdat de afstand tussen de twee stations erg kort is. De vrouw dacht door de aanslagen van Zaventem een uur vroeger meteen dat er iets fout was.

Door de ontploffing was de stroom uitgevallen, maar omdat Maalbeek lager ligt dan Kunst-Wet was de metro nog aan het bollen. Bulinckx besliste daarop om de metro te stoppen op zowat dertig meter van Maalbeek. "Ik kon niet meer voortrijden, er was overal puin, de metro was opengebarsten als een bloemkool. Er waren mensen op de sporen waar ik moest rijden, er waren lichamen, mensen sprongen op de sporen", aldus de vrouw. "Ik heb de dispatching gebeld en handelde in automatische piloot." Via de binnendeur vraagt ze of haar passagiers in orde zijn. "Niemand panikeerde op dat moment, achteraf hoorde ik wel dat mensen hadden gezien dat de ramen trilden.”

Vervolgens liep de vrouw door de metro en vertelde aan iedereen dat er een incident had plaatsgevonden en dat de passagiers geëvacueerd gingen worden. Dat gebeurde in eerste instantie via de achterdeur met een ladder, later ook via een tweede deur nadat meer MIVB-personeel arriveerde. "Ik probeerde de mensen kalm te houden en zelf kalm te blijven, terwijl mijn gsm heel de tijd aan het bellen was", aldus Bulinckx. Wanneer ze na de evacuatie haar spullen wilde gaan halen in de metro, werd er geroepen dat er schoten gelost waren. "Ik ben gaan lopen en ben meer dan een meter naar beneden gesprongen op het spoor", aldus de vrouw. "Ik ben moeder van vijf kinderen, nu moet ik mezelf beschermen, dacht ik.”

Na de aanslagen beseft Bulinckx dat haar nek pijn doet. Zonder dat ze het besefte was door de schok van de explosie een nekwervel verschoven. En ook op psychologisch vlak heeft de vrouw het erg moeilijk. Ze kampt met geheugenproblemen, slaapt slecht, heeft bloeddrukproblemen, angst van menigtes en luide geluiden en durft het openbaar vervoer niet meer te nemen. "De laatste keer heb ik de metro genomen voor twee haltes, van Delta naar Petillon, en heb moeten overgeven van de stress", zei ze. Ook hebben haar drie oudste kinderen beslist om bij hun vader te gaan wonen, omdat het thuis niet meer ging.

"Ik hield van lezen, las enkele pagina's aan elke terminus, maar sinds de aanslagen heb ik nog maar twee romans gelezen. Men heeft een deel van mijn wezen afgenomen. Ik kon alles aan, was vrolijk en nu wil ik 's morgens niet opstaan en heb ik zin in niets", aldus Bulinckx.

De vrouw werkt nog steeds bij de MIVB en kreeg er sinds de aanslagen verschillende functies, die vaak niet aan haar situatie waren aangepast. Ze kreeg ook kwetsende commentaren van collega's die niet begrepen wat ze had meegemaakt. Bovendien voerde ze een strijd met de verzekeraars, die haar dossier verward hadden met dat van een collega. Daardoor werd ze in september 2016 op de hoogte gebracht dat ze niet meer gedekt was door de arbeidsongevallenverzekering. Vandaag nog is de vrouw in een juridische strijd verwikkeld met haar verzekeraar over die fout.