Freddy Horion (76) viert mogelijk laatste kerst in gevangenis Hasselt: wat heeft hij allemaal op zijn kerfstok?

Freddy André Horion wordt op 21 september 1947 in Gent geboren als jongste kind in een arbeidersgezin van zes. Een echt gelukkig jeugd heeft hij niet. Moeder sterft als kleine Freddy drie is. Zelf is hij vaak ziek en wordt hij op school gepest. Als zijn oog in de beroepsschool onherstelbaar beschadigd raakt bij een ongevalletje, begint hij een donkere bril te dragen die hij enkel nog afneemt om te slapen of om te zwemmen.

Als hij een jaar of achttien is, begint hij als een bezetene aan zijn lichaam te werken. Oefenen met gewichten om spieren te kweken. Als er iemand op café een opmerking maakt over zijn donkere bril of over zijn snor die hij intussen ook laat groeien, wil hij op hun bek kunnen slaan. Hij heeft lang genoeg de wet van de sterkste moeten ondergaan, nu is het aan hem.

Eind jaren zestig komt hij voor het eerst met het gerecht in aanraking als hij tijdens een vechtpartij iemand een stukgeslagen bierglas in het gezicht duwt. Nadien volgen de veroordelingen elkaar op. Onder meer voor een reeks diefstallen.

Wraak

Na een stuntelige overval op een mutualiteit wordt hij tot acht jaar cel veroordeeld. Horion voelt zich voor de zoveelste keer door het gerecht zwaar bedrogen en zweert wraak te zullen nemen op de maatschappij. Voor zijn vrouw Antoinette, die hem tot dan altijd is blijven steunen, is het de straf te veel. Ze trekt een streep onder hun huwelijk.

LEES OOK. Freddy Horion haalt slag thuis en moet naar instelling: “Dan kunnen ze volgend jaar Marc Dutroux ook vrijlaten”

Als Horion in 1979 met penitentiair verlof mag, maakt hij in Gent de Russische winkelierster Hélène Lichatchevsky af met twee nekschoten en verdwijnt met 8.000 frank (zo’n 200 euro) uit de kassa. De vrouw was nochtans erg vriendelijk tegen hem, zal hij toegeven.

De moord zal pas opgelost worden als speurders maanden later de vingerafdrukken die in het winkeltje worden gevonden vergelijken met die van Horion, die dan al zes moorden op zijn palmares heeft staan. Allemaal gepleegd uit wraak, op onschuldige mensen.

Op zaterdagavond 23 juni 1979 bellen Horion (dan 31 jaar) en de 27-jarige Roland Feneulle, een gangster die hij leerde kennen in Leuven-Centraal en die in grote geldnood zit, aan bij autohandelaar Roland Steyaert (45) aan de Antwerpsesteenweg in Sint-Amandsberg bij Gent. Ze zijn geïnteresseerd in een tweedehands 2 PK-tje.

Als ze tot een akkoord komen over de aankoopprijs van de wagen en aan de keukentafel de papieren in orde maken, grijpt Horion plots naar zijn long rifle met afgezaagde loop. Eerst eist hij dat de vrouw van Steyaert eten voor hen maakt. Leona (48) bakt snel wat eieren voor de twee mannen en wordt dan samen met hun jongste dochter Hilde (13) opgesloten in de kelder.

Geëxecuteerd

De twee gangsters nemen Roland dan mee naar de garage achter het huis en schieten hem een kogel door het hoofd. Als ze dan in de woning op zoek gaan naar geld, worden ze verrast door de oudste dochter, Anne-Mie (22), die onverwacht is thuisgekomen met haar vriend Marc (24). Eerst wordt die laatste geëxecuteerd. Dan proberen ze Anne-Mie te misbruiken op de sofa in de woonkamer. Maar Feneulle krijgt geen erectie. Als Horion probeert, biedt de jonge vrouw zo veel weerstand dat het ook hem niet lukt. Hij neemt een kussen, legt het op haar hoofd en maak haar met twee schoten af.

Voor ze vertrekken, moeten ze nog twee getuigen uitschakelen. Eerst schiet Horion op de keldertrap moeder Steyaert dood. Hij zegt tegen de dochter dat ze moet wegkijken en geeft Leona een nekschot. Dan herlaadt hij zijn geweer en schiet op Hilde. Als ze niet meteen dood is, vuurt hij een tweede keer van dichtbij.

Doodstraf

Twee dagen later wordt Feneulle al opgepakt, Horion de dag nadien. Op zijn assisenproces in 1981 zegt Horion dat als hij de doodstraf krijgt, ze die dan ook maar snel moeten uitvoeren. Maar dat gebeurt uiteraard niet.

Horion zit intussen 44 jaar opgesloten, momenteel in Hasselt. Hij draagt nog altijd een donkere bril. En een intussen grijs geworden snor. En hij voelt zich nog altijd een slachtoffer van de maatschappij en van het gerecht.

Op basis van de uitspraak van het hof van beroep in Antwerpen, zou het zijn laatste Kerstmis in de gevangenis moeten zijn. Maar zo ver zijn we nog niet. “Maar als het gebeurt, kunnen ze volgend jaar Marc Dutroux ook vrijlaten”, zegt Johan Steyaert, broer van de vermoorde garagist uit Sint-Amandsberg. Hij gaf eerder al aan “pas rust te zullen vinden als dat individu sterft in zijn cel.”’