Vanhaezebrouck schiet met scherp op spelers én bestuur: “Als we nog drie keer dezelfde plaat draaien, vrees ik dat het niet zal lukken”

De eerste woorden van Hein Vanhaezebrouck op zijn persconferentie: “Ik ben blij.”

De rest van zijn discours stond daar haaks op. De coach van AA Gent was zijn scherpe zelve. Zonder iemand te sparen - of wat dacht u?

“Ik kan niemand iets verwijten op vlak van drive en winnaarsmentaliteit”, sprak Hein. “Want ik hoor op dat vlak dikwijls dingen die helemaal niet kloppen. Zowel buiten als binnen de club.”

Een steekje richting eigenaar Sam Baro? Die zei in een interview met HLN dat de ploeg “te veel speelt uit angst om te verliezen, in plaats van de overtuiging om te winnen”. Vanhaezebrouck kan zulke publieke uitspraken over de mentaliteit van zijn groep - van wie dan ook - zelden appreciëren. Vraag dat ook maar aan voorzitter Ivan De Witte.

Aan de mentaliteit lag het tegen Antwerp allerminst - dat zag iedereen. AA Gent drukte, bleef gaan, was zeker in de eerste helft indrukwekkend.

“Alleen moet ik jammer genoeg dezelfde plaat draaien, en ze is al grijs gedraaid”, zuchtte Vanhaezebrouck. “Ik zie ‘Patje Boem Boem’ (Patrick Goots, red.) hier zitten in de zaal. Misschien kan ik nog eens babbelen met hem.”

De Gentse spitsen gaven niet thuis. Tarik Tissoudali, wiens vizier nog altijd niet op scherp staat na de Africa Cup, miste een handvol kansen en maakte het zichzelf te vaak te moeilijk. Laurent Depoitre liet in de slotminuut de 3-2 liggen.

“Die laatste was een binnenloper. Zo heeft ‘Patje’ er wel duizend gemaakt.”

Mark van Bommel sipte eens van z’n koffie en repliceerde: “Dat is een beetje overdreven, toch Hein?”

Vanhaezebrouck: “Mark, die bal moest er altijd in. Ik babbelde na de wedstrijd met Vincent Janssen. Hij had die bal met plezier binnengelopen. Op dát moment kan je je club en de fans de hemel in krijgen. Loop hem gewoon binnen en ‘t is feest. En we hebben nóg kansen gehad die anderen hadden kunnen scoren, hé. De efficiëntie is een probleem bij ons, langs beide kanten.”

Want achterin blijven de goedkope strafschopfouten zich opstapelen. Nu was Kandouss (alweer) de schuldige.

“Ik heb zó hard gevraagd aan mijn spelers om te stoppen met zulke domme penalty’s weg te geven. En we blijven het maar doen. Dat is on-voor-stelbaar. Iedere keer beslissen wij om te laat te komen op een speler die wegloopt van doel. Ja, we scoren dan snel - goéd! Maar op het einde betaal je die strafschop cash.”

Tien strafschoppen gaf AA Gent al weg dit seizoen. Alleen RWDM (13) doet slechter. Maar hoe krijg je dat uit je spel, vroeg ondergetekende zich af. “Als jij de oplossing hebt, laat het me weten”, antwoordde Hein. “We hebben al van alles geprobeerd, we hebben het al zo vaak besproken. We moeten de juiste beslissing nemen. Dit keer moest Kandouss die bal niet meer controleren. Trap die bal toch gewoon de tribune in! Het is al Kandouss geweest, Torunarigha, De Sart, Watanabe twee keer. Domme penalty’s en rode kaarten - dat is óók een reden waarom wij hier staan. Haal die eruit en dan waren wij vandaag zeker van play-off 1. Ook al waarschuw je ze drie, vier, vijf keer, het blijft maar gebeuren. En uiteindelijk zal Axel met de oplossing komen.”

Hmmm... Misschien moet Hein zelf eens in de defensie postvatten?

Hoe dan ook: zijn spelers zijn bij deze nog eens wakker geschud. Hopelijk voor AA Gent hélpt de wake-upcall, want het play-off 1-ticket is nog altijd in gevaar.

“Wij moeten in de resterende drie matchen (Standard uit, Union uit, Charleroi thuis, red.) de nodige punten pakken. Maar als we nog drie keer dezelfde plaat moeten draaien, vrees ik dat het niet zal lukken.”

Nog dit: toen Van Bommel z’n tieners loofde, pikte Vanhaezebrouck in. “Ik kan Mark alleen maar feliciteren. Hij slaagt er in om jonge Afrikaanse spelers te laten doorgroeien in de eerste ploeg. Iets waar ik helemaal niet in slaag. Wij halen ook ieder jaar zwarte, jonge talenten. Maar bij ons is het moeilijk om die jongens te laten doorgroeien. Misschien ligt dat wel aan de trainer, hè. Of misschien heeft Marc Overmars een neus voor het ontdekken van zulke talenten. Een neus die wij niet hebben op dat vlak.”

Nochtans was Jonathan David - uiteraard een Canadees - wel een topontdekking, toch?

In elk geval: ‘t was wéér een sneer naar het bestuur en CEO Michel Louwagie.

Het sein voor de perschef om in te grijpen. “Bon, hier kunnen we het bij houden.”