Valerie Van Peel (N-VA, links op foto) en politiek journalist Isolde Van den Eynde (rechts).
Volledig scherm
PREMIUM
Valerie Van Peel (N-VA, links op foto) en politiek journalist Isolde Van den Eynde (rechts). © BELGA

ONZE OPINIE: “De wet voor asbestslachtoffers is een worst van een wet”

“Vandaag buigt het parlement zich nog eens over de rechten van asbestslachtoffers. Maar het politiek gesjacher is niet om aan te zien. Het is nochtans een worst van een wet”, schrijft politiek journalist Isolde Van den Eynde.

20 reacties

  • liliane bervoet

    2 weken geleden
    Wat hier gebeurt is zit mij zo dwars dat het mijn stem gedrag gaat bepalen . Vooruit heeft hier voor mij meer dan een stap achteruit gezet .
  • Norbert Corten

    1 maand geleden
    Het parlement op zijn best, niemand mag met de pluimen gaan lopen, en zo blijven de asbest slachtoffers weeral in de kou staan. Leuke en integere volksvertegenwoordigers die enkel volgens de richtlijnen van de partijvoorzitters hun stem mogen uitbrengen. Waarom stemmen de mensen toch zo extreem ?
  • Marlene De Smedt

    1 maand geleden
    Ik kan niet beoordelen of dit wetsvoorstel beantwoordt aan de norm. Op zich is iets doen voor asbestslachtoffers nobel. Echter vind ik te veel emotie een vorm van chantage om je zin te krijgen
  • Gert Van Bunderen

    1 maand geleden
    Het probleem was dat mensen bijna gedwongen zijn die schadevergoeding van het asbestfonds aan te nemen vermits een proces vele jaren kan duren en velen hebben die tijd niet meer. Het is een schande dat men het voorstel van Van Peel niet aanvaardde!
  • Cris Verwilligen

    1 maand geleden
    Hm, Guido ik versta je redenering. Maar stel, je neemt nu die schadevergoeding aan en de ziekte wordt erger dan je verwacht hebt, oorzaak is bekend, er is een fout gemaakt en er is een direct gevolg, dan denk ik dat ze toch recht hebben om verder te gaan. Een schadevergoeding betekent niet altijd een schuldbekentenis. Ik snap niet hoe de sociale partijen dit niet konden volgen, gezondheid en rechtvaardigheid waren toch hun zaken?