“Schaf voorrang van rechts vooral niet af”

Goed idee van de VAB?

“Het is in ieder geval geen nieuw idee, dat ‘enerzijds afschaffen, anderzijds behouden waar het niet anders kan’. Om de zoveel tijd wordt daartoe weleens opgeroepen. Nu, ik begrijp wel dat die oproep er weer komt: de zenuwen zijn wat meer gespannen, want we leven met een verkeerssysteem dat aan zijn limieten zit. Er zijn steeds meer auto’s, steeds meer fietsen, steeds meer elektrische fietsen, steeds meer speed pedelecs. 

“Nu eens gaat de discussie over een aanpassing van de verkeerslichten, dan weer over de snelheidslimieten, en nu dus weer over de voorrang-van-rechtsregel. Maar het lijkt me verstandig om het kind niet met het badwater weg te gooien.”

Zo gek lijkt het niet, de regel afschaffen waar het kan. Waar het al is gebeurd, zoals in het Vlaams-Brabantse Glabbeek, dalen de ongevallencijfers. Daar kunnen we toch niet tegen zijn?

“Natuurlijk niet. Maar laten we wel wezen: ze hebben niet meer gedaan dan wegbeeld en voorrangsregels in overeenstemming brengen. Ze konden de weg opnieuw aanleggen of de voorrang aanpassen. Ze kozen begrijpelijkerwijze voor de snelste en goedkoopste oplossing.”

Hoezo?

“Omdat men daar de basisregel heeft kunnen toepassen: dat er een visuele overeenkomst moet zijn, dat er een parallel moet zijn te trekken tussen de voorrangsregel en het wegbeeld. Op de zichtbaar dominante weg hoort dus voorrang te gelden. Dat is lang niet overal het geval in Vlaanderen. En grootschalige infrastructuurwerken zijn nu eenmaal veel duurder dan het plaatsen van enkele verkeersborden – net daaraan, trouwens, kun je de kwaliteit van de verkeersinfrastructuur herkennen: hoe minder verkeersborden je nodig hebt, hoe beter het ontwerp is.”

We moeten in verband met de voorrangsregel het kind niet met het badwater weggooien, zei u. Wat moeten we dan wel doen?

“Zoals gezegd: wegbeeld en voorrangsregels in overeenstemming brengen. Zeker de regel niet afschaffen, want dat betekent dat we nog veel méér borden nodig hebben. 

“Maar als weggebruiker kun je ook zelf wel wat doen, zeker in de zone-30: hou je aan de snelheidsbeperking, en je zult zien dat je rustiger wordt, waardoor er meer ruimte zal ontstaan voor onderling oogcontact tussen chauffeurs en tussen chauffeurs en fietsers. Zo gaan mensen die voorrangsregel makkelijker toepassen. Overigens: wat extra toezicht op de handhaving van de regel en op de snelheid kan nooit kwaad.”

Stel dat die afschaffing er toch komt, hoeveel generaties hebben we dan nodig eer we ons de nieuwe regel helemaal eigen hebben gemaakt?

“O, dat kan vrij snel, hoor. Dat hoeft geen generaties te duren. Zeker de jongere generatie zal dat snel oppikken. Een anekdote ter illustratie. Ooit reed ik met mijn jonge kinderen naar Zuid-Frankrijk. Op de eerste twee stopplaatsen waren er waterkranen met een elektronisch oog – dat vonden ze speciaal. Op de derde stopplaats was er een ‘ouderwetse’ waterkraan, waaraan je dus moest draaien. Algauw kreeg ik van mijn kinderen te horen: die kraan werkt niet. Zo snel gaat dat.” (JD)