Geen gezeik, iedereen rijk: makkelijk zat
Zo rijk worden als voetballer Axel Witsel, die deze week een vetbetaalde transfer tekende? Niet moeilijk, u moet gewoon zowat alles wat u doet anders aanpakken. Maar vrees niet, want talent is geen vereiste om bij de rich and famous te horen. Sjoukje Smedts
Hoezo, u bent niet jaloers op de transfersom van veertig miljoen euro die Zenit Sint-Petersburg betaalde voor Axel Witsel? Ook niet op het loon van drie tot vijf miljoen euro dat de voetballer jaarlijks in Rusland zal opstrijken? Breng daar maar snel verandering in als u hoopt ooit, later, als u echt groot bent, ook zoveel waard te zijn. Afgunst is namelijk de perfecte drijfveer om rijk te worden. Dat verzinnen wij niet. Dat stelt Robert Frank, journalist van The Wall Street Journal, miljonairwatcher en auteur van het boek Richistan.
Het opwekken van die afgunst kan niet al te moeilijk zijn voor de middenklasse. Ja, u wordt in dit artikel benoemd als de middenklasse. De miljonairs krijgen vanaf nu het etiket van homo sapiens pecuniosus. De rijke mens dus, zoals die andere rijkaards-onderzoeker, Richard Conniff, hen noemt. Volgens Conniff, Amerikaans wetenschapsjournalist en auteur van The Natural History of The Rich. A Field Guide, kun je rijken namelijk beschouwen als een aparte diersoort. Vandaar ook dat de middenklasse zich in zoveel bochten moet wringen om hetzelfde gedrag tentoon te spreiden.
Bijvoorbeeld, uw brede opleiding mag u alvast in de vuilbak kieperen. Uw heimwee naar het verleden ook. Net als uw neiging om flink te sparen trouwens, zeker in tijden van crisis. Rijken studeren alleen wat ze kunnen gebruiken, kijken dromerig naar de toekomst. En sparen? Waarom zouden ze dat doen als ze evengoed nieuwe inkomsten kunnen zoeken? Maar nog belangrijker is de basisinstelling. Terwijl de middenklasse geld als het begin van alle kwaad ziet, zijn rijken niet te beroerd om toe te geven dat je met geld wél problemen kunt oplossen.
Dat doceert alvast Steve Siebold in het boek How Rich People Think. Waarna hij meteen helpt om die broodnodige afgunst op te wekken. Want de homo sapiens pecuniosus doet ook geen dingen die hij niet graag doet om toch maar geld te verdienen. Hij volgt gewoon zijn passie en zoekt daarna een manier om daar nog voor betaald te worden ook.
Een uitzonderlijk talent blijkt daarbij bijzaak, bevestigt ook Frank van Rycke. "Topsporters zoals Axel Witsel hebben dat natuurlijk wel, maar eigenlijk hangt een correct salaris maar af van één ding: wat de gek voor je wil betalen. Ethisch ligt dat misschien moeilijk, economisch komt het wel daarop neer", aldus de auteur van In 10 jaar binnen.
Parels voor de zwijnen
Hoe je de gek zover krijgt om je te overladen met duiten, ligt toch iets moeilijker. Al blijkt het ook hier een kwestie van gedrag. "Maak er een gewoonte van om in elke situatie te onderhandelen. Dat zal Witsel of iemand uit zijn entourage ook wel hebben gedaan", tipt van Rycke. Zelf reageerde hij naar eigen zeggen ook niet dankbaar op een jobaanbod, maar wachtte hij tot de werkgever vragende partij was. Om op dat moment een hoger salaris te vragen. En te krijgen.
"Ik zag rijke klanten precies zo onderhandelen toen ik bij de bank werkte. Eigenlijk weten kinderen al hoe ze dat moeten aanpakken. Zij aanvaarden 'nee' niet als een antwoord.", weet van Rycke. "Ook voor volwassenen geldt dat je drie keer een negatief antwoord moet verwachten, maar dat je meestal je zin krijgt als je het een vierde keer vraagt."
Egoïstisch? Juist, en zo hoort het ook als u miljonair wilt worden. Als u niet voor uzelf zorgt, kunt u tenslotte later niet voor anderen zorgen. Zelfs als uw egoïsme zover gaat dat u het familiekapitaal op de helling zet, mag u volgens Steve Siebold niet twijfelen. Rijkdom lonkt, remember? Bovendien zorgde het feit dat hij even tot negen miljard dollar schulden had er bijvoorbeeld voor dat zakenman Donald Trump rijker werd dan ooit tevoren.
Akkoord, dat is allemaal veel gemakkelijker als je al start met een berg geld waar Dagobert Duck jaloers op zou zijn. Daarom opnieuw: wees egoïstisch. Volgens Siebold kunt u gewoon aan de slag met het geld van anderen. Ook Frank van Rycke wijst op het belang van de input van vrienden en familie. "De interesse voor rijkdom is in ons land gedeeltelijk het gevolg van het taboe dat nog altijd bestaat over geld. Mensen praten niet over hun financiële successen. Behalve in kleine kring", zegt van Rycke.
In die kring infiltreert u naar zijn mening gemakkelijker dan u zou verwachten. "Bijna iedereen kent binnen zijn vrienden- of familiale kring wel iemand die succesvol is. Je herkent die mensen aan subtiele dingen." De keuze om onder hun stand te leven, blijkt typisch voor rijken. Terwijl de middenklasse het liever breder laat hangen dan hun budget soms toelaat. Wie echt rijk wil worden, past best niet alleen die levensstijl aan. Ook de mening over rijken moet worden herzien. Spreek daarom niet langer van snobs. Noem hen medestanders.
"Je moet die succesvolle mensen ook gewoon aanspreken", gelooft van Rycke. "Uit zichzelf zullen ze geen advies geven. Als ze niet weten dat je gemotiveerd bent om er ook echt voor te gaan, beschouwen ze ongevraagde tips als parels voor de zwijnen. Maar zodra ze succesvol zijn, blijven rijke mensen niet egoïstisch", vindt van Rycke. "Op dat moment delen ze hun kennis graag, zo lang je er maar zelf naar vraagt."
How Rich People Think, van en uitgegeven door Steve Siebold.
In 10 jaar binnen, Frank van Rycke, uitgegeven bij Lannoo, 19,99 euro.