Kruideniers

De KU Leuven had geen behoefte om de meest gezaghebbende econoom van dit land, na zijn verplichte pensionering, nog een contractje aan te bieden. Kruideniers. Academisch prestige mag niets kosten.

En dus wordt Paul De Grauwe boegbeeld van de wereldvermaarde Londen School of Economics. Dé academische Melkweg voor Nobelprijzen. Absoluut niet het niveau van KU Leuven, dat is afgegleden naar een bollenwinkel.

Centen en procenten.

Ik mag hopen dat Paul De Grauwe prominent aanwezig blijft als opiniemaker in de media. Hij is bijna sexy, al weet hij dat zelf niet. Veruit de meest sympathieke commentator en analyticus van het deskundigenleger. Hoffelijk, minzaam, nul testosteron dat politicologen altijd zo kermisachtig maakt.

Aangenaam mens voor uren van veranderend weer.

De Grauwe is de vleesgeworden academische bekering. Tijdens zijn politieke intermezzo was hij nog net niet de slippendrager van het Thatcherisme. Wel even hardvochtig als Verhofstadt in zijn jonge jaren. Allengs werd hij brozer, milder, sociaal genuanceerder. Vandaag zou Paul De Grauwe de lichtjes gesteven porte-parole van de indignados kunnen zijn.

Monetaire orthodoxie met een menselijk gelaat.

In het oerwoud van economie en financiën loop ik hopeloos verloren. Maar met hem zou ik er toch een tentje willen opslaan.