Direct naar artikelinhoud

Lions met vertrouwen naar straatgevecht

'Mogen we je nu een succescoach noemen?' Shane McLeod glimlacht: 'Coach is mooi genoeg.' De Nieuw-Zeelander is bescheiden, maar vergis u niet: ook hij wil de roem voor België tegen Argentinië met goud garneren. En zou er dan geen tripje met de Red Lions naar zijn thuisland afkunnen?

Goud is het hoogste goed. Pas vanavond weten de Red Lions of ze op het veld in de olympische finale tegen Argentinië kunnen triomferen. Ze staan voor zestig zenuwslopende minuten. Niemand toch in België die een beetje sportminded is wil dat unieke moment missen? Zestig minuten die tien jaar werk kunnen bekronen. Zo lang bouwt België al aan dit succes.

Goud of zilver, grootst of groots - historisch sowieso. Niemand die nog onder de levenden is van de Belgische ploeg die de laatste olympische medaille haalde, in 1920 in Antwerpen. Andere tijden, toen namen slechts vier ploegen deel. En voor de laatste Belgische olympische medaille in een ploegsport moesten we ook onze archieven raadplegen: de waterpoloploeg in 1936.

Het vertrouwen om goud te rapen is intact bij de Red Lions. Kan moeilijk anders na de 3-1-zege in de halve finale tegen Nederland, de nummer twee van de wereld en in hockey altijd de grotere pesterige broer van België. En België won niet op een diefje, maar dik verdiend. Goed voor een eerste golf van euforie, want een medaille is al zeker. Maar de vele emoties maakten ook dat bondscoach McLeod gisteren extra werk had om de focus weer scherp te krijgen tegen Argentinië.

Het gevaar van decompressie, weet je wel. "Veel jongens hebben na Nederland weinig geslapen. Het is normaal, zo'n match is mentaal uitputtend. Het hart pompt nog volop adrenaline. Ik kon ook niet slapen en nam zelfs een slaappil. Maar het is belangrijk om goed te rusten. We lassen veel recuperatietijd in. We werken met kleine groepjes en gesprekjes één tegen één. Voor de finale moet iedereen fysiek en mentaal fit zijn."

McLeod verwacht aan een nieuwe uitputtingsslag tegen Argentinië. "Een straatgevecht", zei hij op tv. En tegen ons: "Argentinië moet ons in principe liggen. Ze spelen defensief en zijn razend gevaarlijk op strafcorners. Voor Rio verloren we een oefenmatch tegen hen, maar daar kunnen we veel uit leren. Argentinië speelt met passie en verlangen, maar als wij volgens ons bekwaamheid spelen, zijn we het beste team."

McLeod gaat door tot 2020

McLeod is wel geen ziener. Want vanavond gaat er zoveel in de hoofden van de Red Lions spelen. "We spelen voor olympisch goud. Dat is een nieuwe druk. Die situatie deed zich nooit eerder voor. Hoe gaan we daarmee om? Welk team wil het goud het meest en speelt het slimst?" Laat dat nu net wel de grote troef zijn van de Red Lions: onder druk hebben ze in dit toernooi al geweldig gespeeld tegen toplanden als Groot-Brittannië, Australië of Nederland.

Daarom gelooft Shane McLeod in een goede afloop. Hij voelt sterk dat zilver voor de groep een ontgoocheling zou zijn. "Je wilt niet vertrekken met het gevoel de laatste wedstrijd verloren te hebben. De jongens zijn hier in Rio voor goud, dat is zeker. Misschien dat we ons bij zilver nadien realiseren dat het een mooie prestatie was, maar iedereen beseft dat we nu een gigantische kans op goud krijgen."

Idem voor McLeod, die zijn curriculum kan opsmukken met olympisch goud. Zijn contract loopt af na de Spelen van Rio, maar hij voelt zich zo goed in zijn vel bij de Lions dat hij graag wil doorgaan tot Tokio 2020 - ook als zijn prestatie interesse vanuit zijn thuisland of Australië zou doen opwekken. "Ik heb al Nieuw-Zeeland gecoacht. Mijn hart is in België. Mijn vrouw is Belgisch, mijn familie groeit hier op. Ik ben meer dan gelukkkig met wat ik heb."

Wel bedenkt hij, en zie het misschien als een beloning in geval van opperste triomf: "Ik zou graag eens met de jongens een stage doen in Nieuw-Zeeland. Het is zo ver weg, maar zou dat niet mooi zijn?"