Schrijfster Kristien Hemmerechts verloor twee kindjes aan wiegendood: “Autopsie kan zeggen dat je niet schuldig bent”
Schrijfster Kristien Hemmerechts is een voorstander van een autopsie op baby’tjes die gestorven zijn aan wiegendood. Hemmerechts verloor zelf twee zoontjes aan wiegendood en voelde zich daar als moeder lang schuldig over. Een autopsie kan dat vreselijke schuldgevoel volgens de schrijfster wegnemen. Ook Kind & Gezin is voorstander van een autopsie na wiegendood.
Kristien Hemmerechts reageert geschokt op het artikel dat vanochtend bovenaan op vrtnws.be stond. Dat artikel was een schriftelijke neerslag van een opvallend gesprek, gisteravond in de talkshow “Van Gils & gasten”. Daarin had wetsdokter Werner Jacobs gezegd dat wiegendood een term is die te veel gebruikt wordt.
Als wetsdokters baby’tjes die onverwachts overlijden beter zouden (kunnen en mogen) onderzoeken, zouden veel meer gevallen niet als wiegendood geregistreerd worden, stelde de dokter Jacobs.
Bevreemdend
“Ik vond het heel bevreemdend dat dit heel prominent op de website stond van de VRT. Ik begreep niet wat de bedoeling was”, zegt Kristien Hemmerechts vanmiddag in het Radio 1-programma “De wereld vandaag”. “Wil men nu zeggen dat mensen die een kind verliezen, daar verantwoordelijk voor zijn?”, vraagt de schrijfster zich af. Voor alle duidelijkheid: dat was geenszins de bedoeling.
Hemmerechts vertelt in haar moedige getuigenis op de radio dat ze zich echter wel kan vinden in het verhaal van de wetsdokter, omdat ze zelf ook twee zoontjes heeft verloren aan wiegendood. “Mijn eerste zoontje is gestorven in 1983 en is dan meteen, na een week, gecremeerd. Pas achteraf ben ik daar veel over gaan opzoeken en heb ik eigenlijk vernomen dat, als men zegt dat het wiegendood is, dat men heel vaak eigenlijk niet weet wat de (doods)oorzaak is.”
Toen dacht ik: verdorie, er had eigenlijk een autopsie moeten gebeuren, zodat we op zijn minst wisten wat er aan de hand was.
“Toen dacht ik: verdorie, er had eigenlijk een autopsie moeten gebeuren, zodat we op zijn minst wisten wat er aan de hand was.” Toen de schrijfster later een tweede zoontje verloor aan wiegendood, heeft ze ook meteen geëist dat er een autopsie zou komen, om te weten te komen of ze iets verkeerd had gedaan.
“We hadden alles gedaan opdat het niet opnieuw zou fout gaan: een monitor gebruikt om de ademhaling te volgen, het kindje laten onderzoeken in Gasthuisberg, etcetera.” Helaas kon de autopsie achteraf geen sluitende verklaring geven voor de dood van Hemmerechts' zoontje.
Schuldgevoel
Hoewel het Hemmerechts niet heeft kunnen helpen, is de schrijfster wel een voorstander van een autopsie op kindjes na wiegendood. “Maar dan in een positieve zin: niet om ouders het gevoel te geven dat ze hun kind misschien slecht behandeld hebben, of schuldig zijn, maar eerder in de zin van na een autopsie kunnen we misschien zeggen dat je niet verantwoordelijk bent, niet schuldig bent, maar dat het misschien aan de nieren of het hart lag.”
Want dat gevoel blijft knagen als je een kind verliest aan wiegendood, getuigt Hemmerechts. “Ik voelde mij verschrikkelijk alleen, heel slecht en mislukt als moeder. Ik herinner mij nog dat er een huisarts langskwam die mij allerlei vragen stelde. Op een bepaald moment besefte ik met een schok dat die man eigenlijk aan het vragen was of wij het kindje slecht behandeld hadden.”
“Er leeft nog altijd een Kristien in mij die denkt: had ik maar dit, had ik maar dat. Want op het moment waarop mijn eerste kindje stierf, waren we mijn verjaardag aan het vieren in de tuin. Dan denk je: wat was ik een slechte vrouw.”
Wat mij altijd heeft geholpen, is het goede te zien.
Bekijk hieronder het gesprek met Kristien Hemmerechts en kinderarts Johan Marchand (UZ Brussel) in "Van Gils & Gasten":
Hoe is de schrijfster doorheen de tijd omgegaan met het knagende schuldgevoel? Ze heeft leren beseffen “dat al die vreselijke dingen een deel van het leven zijn. Waarom zou het mij niet overkomen?”
“Wat mij altijd heeft geholpen - en in het begin lukte dat niet goed, ik heb daar jaren over gedaan - is het goede te zien", besluit de schrijfster. "Ik heb altijd gedacht dat ik er wilde zijn voor de levenden en geen treurende moeder wilde zijn die jammert over het kind dat ze verloren is.”
Beluister het gesprek met Kristien Hemmerechts in "De wereld vandaag":
Bekijk hieronder het verslag van "Het Journaal" en lees eronder verder:
Ook Kind en Gezin is voorstander van een autopsie na wiegendood, zegt woordvoerster Leen Du Bois aan VRT NWS. De organisatie pleit zelfs voor een systematische autopsie bij kinderen die overlijden als ze jonger zijn dan 18 maanden. “Maar het is wel belangrijk dat dit onder goede voorwaarden gebeurt”, voegt Du Bois eraan toe.
Zo moet de autopsie plaatsvinden in centra waar de medewerkers goed zijn opgeleid om autopsieën uit te voeren bij baby’s en moeten de ouders ook heel uitgelegd krijgen waarom een autopsie wordt uitgevoerd, zegt Leen Du Bois. “Namelijk om meer zicht te krijgen op de doodsoorzaken”, legt de woordvoerster uit.
Bekijk hieronder de reactie van Kind en Gezin uit "Het Journaal":
