Coucke legt uit hoe ‘man van 8 miljoen’ Sanneh bij Anderlecht belandde: “‘Please, andere namen’, vroegen we. Maar hij hield vast aan twee opties"

“Dat vind ik nu eens een mooi voorbeeld”, zei Coucke wanneer Lieven Van Gils de naam van Sanneh op tafel gooide. “Een bepaalde ex-coach (Coucke doelt op Hein Vanhaezebrouck, red.) zei recent: ‘die transfer is mij opgedrongen en de voorzitter heeft dat beslist.’ Maar wat gebeurde er? We hadden een extra centrale verdediger nodig en dan kwam onze scouting - die vroeger enorm verwaarloosd was - met een aantal namen op de proppen. We hadden in totaal vijf namen. Eén verdediger hadden we absoluut nog nodig en vanzelfsprekend is het de coach (op dat moment Vanhaezebrouck) die de knoop doorhakt.”

“De coach kreeg die vijf namen voorgelegd en hij duidde er twee aan die hij wilde. ‘De drie andere: no way.’ De ene verdediger was een speler uit de Franse tweede klasse voor wie ze twaalf vroegen en de andere was Sanneh, twaalf miljoen. Dat waren zijn keuzes. Vijftig keer - want ongeveer elke dag of twee à drie keer per dag kom je dan samen - hebben we de coach de andere namen nog wel voorgelegd. Daar zat bijvoorbeeld iemand bij die nu in de Ligue 1 elke match speelt en de helft van de keren ‘Man van de Match’ is. Verschrikkelijk. De coach zei dan telkens ‘nee’ - ‘dan moet ik te verdedigend spelen of dan moet ik te laag spelen’: zo’n dingen haalde hij dan aan.”

Tot er dan plots schot in de zaak-Sanneh kwam. “Toen wij zes miljoen boden, daalde zijn ploeg van twaalf naar tien miljoen. Dan zei de coach voor het eerst dat het misschien wat te duur aan het worden was. ‘Dat vinden wij ook’, zeiden we, waarna we nog eens vroegen om ook eens naar de andere namen op de lijst te kijken of om ook ideeën te geven. De speler uit de Franse tweede klasse kostte op dat moment nog altijd twaalf miljoen, terwijl de ploeg van Sanneh haar prijs op de voorlaatste dag van de transferperiode liet zakken van tien naar acht miljoen. Dan zit je daar. We vroegen de coach nogmaals: ‘please, andere namen.’ Maar neen: hij wilde enkel één van de twee spelers die hij aangeduid had.”

“Ik wilde het de club en haar supporters - voor wie ik een verantwoordelijkheid heb - niet aandoen om zonder een goede centrale verdediger aan het seizoen te beginnen. En uiteindelijk zeg je dan ‘ja’. Is dat dan mijn fout? Je mag die speler ook niet voor eeuwig de stempel van ‘man van acht miljoen’ geven. Want hij was ook liever voor drie miljoen euro gekomen, hoor. Dan had hij met minder druk kunnen voetballen.”

“De coach wilde per se één van die twee spelers en dat is ook niet erg. ‘t Is zelfs normaal. De coach heeft altijd een beslissing te nemen en nadien moet je ook geen rondje zwartepieten. ‘Het’ is een combinatie van effecten en je moet samen assumer (de schuld op zich nemen, red.). En het wás niet goed, dus het moet zijn dat ik de verkeerde mensen aangesteld had of dat we verkeerde beslissingen genomen hebben.”

 Coucke kreeg als afsluiter nog de vraag of het de bedoeling is dat Sanneh bij Anderlecht blijft volgend seizoen. “Jaja, die gaat blijven. Absoluut”, aldus Coucke. “Maar die jongen heeft nu voor eeuwig de stempel van ‘de man van acht miljoen’.”