Wat voor koers zouden we gehad hebben met Mathieu van der Poel aan de start? Een aanval op de eerste beklimming van de Muur van Hoei? Koers vanaf de eerste hellende meters? We zullen het nooit weten want de Nederlander stond vanmiddag niet aan de start.

Wat voor koers kregen we zonder Mathieu van der Poel? Zorgde de jonge Nederlander voor inspiratie en kregen we een open koers waarin een keer niet werd gewacht op de laatste van drie passages over de Muur van Hoei?

Waaiers

De start was alvast veelbelovend: een vijftal gooide zich in de vroege vlucht van de dag met daarbij één landgenoot, Kenneth Van Rooy (Vlaanderen - Baloise). Het peloton liet aanvankelijk begaan zodat de vijf al snel een voorsprong van meer dan vijf minuten bij elkaar wist te fietsen. Maar er stond wind en dat inspireerde Deceuninck - Quick Step al meteen tot het trekken van een waaiertje. Onder meer Jelle Vanendert liet zich aanvankelijk verrassen maar alles liep redelijk snel opnieuw samen.

Met drie lokale rondes en telkens drie beklimmingen - côte d’Ereffe, côte de Cherave en de beruchte Muur van Hoei - was er nog ruimte zat om koers te maken. Vooraan moest Kenneth Van Rooy als eerste de rol lossen en hielden we nog drie leiders over. Het peloton werd bij de eerste beklimming van de Muur van Hoei gemend door Pieter Serry met Julian Alaphilippe aandachtig in het wiel. Een groep tegenaanvallers - met de Italiaan Caruso als grootste naam ) had zich tussen de drie leiders en de laatste vluchters geplaatst. Dat waren de Nederlander Koen Bouwman en de Amerikanen Rosskopf en Carpenter.

Astana en Lotto willen koers hard maken

Deceuninck-Quick Step bleef de wedstrijd controleren maar dat was niet het plan van het sterke Astana. Het team van kopmannen Fuglsang-Lutsenko deed er alles aan om het laatste uur van de wedstrijd. Spaans kampioen Gorka Izagirre werd als eerste de loopgraven ingestuurd, hij kreeg het gezelschap van onder meer Slagter, Marczynski, Haas en nog enkele andere sterkhouders. Maar Movistar, in dienst van wereldkampioen Alejandro Valverde, liet niet begaan.

De afdaling naar de voorlaatste beklimming van de Muur zorgde voor schade met Adam Yates, Domenico Pozzovivo en Roman Kreuziger als belangrijkste slachtoffers van een valpartij aan hoge snelheid. Vooraan draaiden de drie leiders voor de voorlaatste keer de Muur op met driekwart minuut voorsprong. Hun verhaal was bijna uitgezongen, Joey Rosskopf bood het langst weerstand.

In het peloton zorgde Bjorg Lambrecht voor de versnelling. De pocket-klimmer van Lotto-Soudal kreeg duidelijk de opdracht de wedstrijd hard te maken. Net voorbije de Muur van Hoei zat ook voor Rosskopf de vlucht erop. Beetje bij beetje ontstond een nieuwe kopgroep van een twintigtal renners met alweer Gorka Izagirre maar ook Wout Poels, Luis Leon Sanchez, Dylan Teuns en Tim Wellens.

In het peloton scheurde het aan alle kanten onder leiding van Movistar waarvan ook Alaphilippe profiteerde. Lotto-Soudal bleef de koers hard maken met opnieuw een aanval van de Pool Marczysnki maar de ploegen van de favorieten waakten. Een tweede poging van de Pool kende meer succes maar hij kreeg niemand in zijn wiel zodat ook deze poging een maat voor niets vreesde te worden. Alaphilippe zette zijn resterende ploegmaats Mas en Devenyns resoluut aan het werk.

De voorlaatste beklimming van de côte de Cherave dan maar: wie zou het aandurven om Alaphilippe onder druk te zetten of voelde iedereen zich sterk genoeg om op de Muur het verschil te maken? Marczynski kreeg het gezelschap van Mohoric, het peloton volgde op vijftien seconden. Mas hield in dienst van Alaphilippe het tempo strak, de vluchters werden al snel opgeraapt. Het nummer twee uit de Vuelta hield het tempo zo strak dat aanvallen onmogelijk werd. Ook Bora hansgrohe wilde het tempo niet laten zakken in dienst van Max Schachmann.

De Muur moest dus opnieuw de beslissing brengen, al was het een flink uitgedund peloton dat zich aandiende aan de voet van de laatste beklimming van de Muur. Voor het zesde jaar op rij moest de Muur van Hoei beslissen over winst en verlies. Daarin bewees Alaphilippe nog maar eens dat op dit genre aankomsten er momenteel geen maat staat op de Fransman van Deceuninck - Quick Step.

“Het is de koers van mijn hart”

“Ik ben enorm tevreden nadat ik vorig jaar hier al won”, vertelde de winnaar na afloop van zijn zege. “Het is de koers van mijn hart. Ik won hier mijn eerste klassieker en stond altijd al op het podium. Ik moet iedereen bedanken: de ploeg vandaag, maar ook de staff voor dit seizoen na mijn blessure. Ik moest ook een fietswissel doen, maar Devenyns en Mas hebben me goed teruggebracht. Dus ook een dikke merci aan hen. Op het einde was ik echt op. Ik kon Fuglsang gelukkig toch nog passeren, maar de energie was op. Jakob is een grote renner voor wie ik heel veel respect heb. Ook in de Strade Bianche waren we al eerste en tweede en het was vandaag heus niet zo gemakkelijk als het leek.”

Fuglsang toonde zich na de finish groots in het verlies: “Altijd jij weer”, feliciteerde hij al lachend de winnaar. De twee kleurden naast de Strade Bianche vorige zondag ook nog de finale van de Amstel Gold Race maar werden toen finaal nog voorbijgesneld door ene Mathieu van der Poel.

Uitslag:

1. Julian Alaphilippe (Deceuninck - Quick-Step)

2. Jakob Fuglsang (Astana Pro Team)

3. Diego Ulissi (UAE Team Emirates)

4. Bjorg Lambrecht (Lotto - Soudal)

5. Maximilian Schachmann (BORA - hansgrohe)

6. Bauke Mollema (Trek - Segafredo)

7. Patrick Konrad (BORA - hansgrohe)

8. Michael Matthews (Team Sunweb)

9. Jelle Vanendert (Lotto - Soudal)

10. Enrico Gasparotto (Team Dimension Data)

Herbeleef hier de volledige klim van de Muur van Hoei: