Kapster Miranda Zitman (52) uit het Nederlandse Soest werd op 21 januari als vermist opgegeven. Volgens omwonenden was ze al veel langer verdwenen. Nog volgens roddels in het dorp was ze bij haar jeugdliefde ingetrokken. Iets wat haar partner, Bart B. moeilijk kon verkroppen.

Begin deze week meldde B. zich bij de politie. Kort daarna werd een groot onderzoek bij hun woning ingesteld. Politie in burger, recherche en mannen in witte pakken overspoelen de rustige straat. Dezelfde dag rijdt een lijkwagen met stoffelijke resten de straat uit. Haar partner B. bleef in de cel. Over zijn aandeel in de gruwelijke moord wou de politie toen weinig kwijt.

Verdacht van moord

De aangetroffen resten in Soest bleken onvolledig. Waar de rest van het lichaam lag, was tot vrijdag een raadsel. Nu heeft het Nederlandse Openbare Ministerie aangekondigd dat er een DNA-match is tussen een romp die in Amsterdam gevonden werd en de menselijke resten uit Soest.

De gruwelijke vondst dateert al van begin dit jaar. Op een kade langs het Amsterdamse IJ zat de menselijke romp, ontdaan van ledematen, in een koffer. Het was niet meteen duidelijk aan wie het stoffelijke overschot toebehoorde. De politie lanceerde zelfs een oproep met de rok die gevonden werd in de hoop het slachtoffer te kunnen identificeren.

Nu de identiteit van het lichaam is vastgesteld, richt het forensische onderzoek zich op de doodsoorzaak, meldt het Openbaar Ministerie. De partner van Zitman, B., blijft in de cel. Hij wordt verdacht van moord.

“Zo’n warme lieve vrouw”

Miranda trok volgens De Telegraaf naar Soest voor de liefde van B.. Voor ze hem leerde kennen, had ze een kapsalon in de Amsterdamse Jordaan. De buurtbewoners kennen haar nog goed. “Het was een fijne, warme vrouw. Ze maakte altijd een praatje en stond voor je klaar. Het was ook wel een aparte, excentrieke vrouw, maar daar houden we hier wel van”, zegt de uitbaatster van eetcafé Sonneveld. De zaak ligt niet ver van het oude kapsalon van Miranda, ze kwam er regelmatig. Over haar nieuwe liefde sprak ze voor haar vertrek uit Jordaan wel vaker. “Ze zei dat ze daar gelukkig was. Ik weet het niet, haar ogen vertelden voor mijn gevoel een ander verhaal. Ze hield van haar plekje hier. Dat heeft ze altijd gedaan en volgens mij wilde ze het helemaal niet opgeven.”

Ook in Soest slaat het nieuws in als een bom. De overbuurvrouw van Miranda reageert geschokt. “Toen kwam dat verhaal langs over die koffer, en werd een zwarte rok en top genoemd. We zeiden toen nog: ’t zal toch niet?’ Wie houdt met zo’n scenario als dit nou rekening?”