“De situatie waarin het land vandaag verkeert is minst ideaal voor de twee landsgedeelten. Er zijn voortdurend sluipende conflicten omdat beiden in tal van beleidsdomeinen een andere richting uit willen. Terwijl in deze federale regering de Vlaming het beleid kreeg waarover hij stemde, was in Wallonië het tegenovergestelde het geval. Als ik de linkse meerderheid zie die zich luidens de opiniepeilingen in Wallonië aan het vormen is, is dat een beleid waarvoor ik bedank. Ik weet anderzijds niet of Di Rupo zo happig is op een eventuele nieuwe rechtse federale regering”, aldus Jambon.

Homogene bevoegdheden voor de deelstaten zou volgens Jambon al een grote stap vooruit zijn. Het doel is echter confederalisme waarbij deelstaten afspraken maken over wat ze nog samen willen doen. Voor de N-VA beperkt zich dat tot defensie, staatsschuld, btw en accijnzen, het Grondwettelijk Hof... Ook de sociale zekerheid dient gesplitst. Jambon haalde hierbij uit naar de miljardentransfers van Vlaanderen naar Wallonië “die veel te veel Walen in hun hangmat houden”. Hij wees hierbij op klachten van West-Vlaamse bedrijven dat werklozen uit het naburige Henegouwen niet bereid blijken om vacatures in te vullen.

Jan Jambon stelde tegelijk “dat voor N-VA het einde van België niet op tafel ligt en dat hij wel degelijk kandidaat-premier is van de federale regering als zijn partij na de verkiezingen van 26 mei de grootste van het land is”. “Als minister van Binnenlandse Zaken heb ik bewezen dat ik een regeerakkoord loyaal kan uitvoeren. In Wallonië waren er eerst heel wat twijfels over mijn figuur in die functie, maar dat is na enkele jaren compleet omgeslagen. Als we na de verkiezingen een akkoord kunnen sluiten voor een nieuwe federale regering zal ik dat opnieuw loyaal naleven”.

“Nood aan evaluatie”

Wouter Beke (CD&V) stelde bijzonder fier te zijn op de zesde staatshervorming die hij mee onderhandelde, maar er is volgens hem de komende legislatuur nood aan een evaluatie om de minpunten zoals op vlak van gezondheidszorg bij te sturen. “Moesten we beginnen met een wit blad zou niemand België uitvinden, maar om wijzigingen aan de huidige staatsstructuur aan te brengen dient het pad van de geleidelijkheid en redelijkheid te worden bewandeld”, aldus ‘bruggenbouwer’ Beke die erop wees dat politieke instabiliteit door de hoge staatsschuld in de eerste plaats de Vlaming geld zal kosten. In reactie op de verklaring van Jambon over diens loyauteit aan het regeerakkoord haalde hij fors uit naar het feit dat de N-VA omwille van het Marrakech-pact de regering had verlaten.

“Geen vragende partij voor staatshervorming”

Yasmine Kherbache (SP.A) stelde dat haar partij geen vragende partij is voor een nieuwe staatshervorming. De bevolking is volgens haar op dit ogenblik in de eerste plaats immers vragende partij voor thema’s zoals pensioen of werk. De partij wil de komende legislatuur wel mee nadenken over een verbetering van de staatsstructuren. De sp.a zal zich steeds blijven verzetten tegen de splitsing van de sociale zekerheid. Een herfederalisering van bepaalde bevoegdheden mag hierbij bovendien geen taboe zijn. Verwijzend naar de wijze waarop zij samen met toenmalig minister Frank Vandenbroucke erin slaagde het arbeidsmarktbeleid te regionaliseren pleitte ze ervoor om meteen de Franstaligen bij dit overleg te betrekken.