Videospeler inladen...

Markante plekken: de Atoomwijk in Mol, zo zag de toekomst eruit in 1952

In de reeks "Markante plekken" gaat onze fotograaf Alexander Dumarey elke week op zoek naar een opvallende plaats met een verhaal. Soms bekend, soms vergeten. Soms druk, soms verlaten. Maar allemaal hebben ze een boeiende geschiedenis. Vandaag: de Atoomwijk in Mol.

In de jaren 50 is er een enorme buzz rond kernenergie. Het hele tijdperk straalt van optimisme en met kernenergie lijkt alles mogelijk. Door de mijnen in Belgisch Congo is ons land op dat moment een van de belangrijkste leveranciers van uranium ter wereld. Door uranium te leveren aan de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk krijgt België begin jaren 50 de toestemming om aan kernonderzoek te doen. 

In 1952 richt België het Studiecentrum voor de Toepassingen van de Kernenergie op (vandaag Studiecentrum voor Kernenergie of SCK•CEN). Het centrum vindt een thuis op een stuk grond aan de rand van Mol dat van de koninklijke familie wordt overgekocht. De dan 27-jarige architect Jacques Wybauw tekent voor het ontwerp van de campus. Naast de technische installaties moet er ook een volledige woonwijk voor de werknemers komen, vlak naast het studiecentrum.

Wybauw tekent een in het groen gelegen, modernistische wijk op een smalle strook tussen de Congovaart en het Kanaal Bocholt-Herentals. Er komt een mix van gezinswoningen, appartementen en villa's. De garages krijgen een plek in het midden van de wijk, zodat auto- en voetgangersverkeer zoveel mogelijk gescheiden blijven.

In 1957 krijgt de wijk er een blok met studio's bij. Het ontwerp wijkt qua stijl af van de rest van de gebouwen. Het ontwerp is van jeugdvrienden van Wybauw: Pierre Coulon & André Noterman. Zij winnen dat jaar de architectuurwedstrijd Prijs Van de Ven met hun studioblok.

In 1991 splitst het niet-nucleaire onderzoek van het SCK•CEN zich af in de Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek (VITO). Ook de woonwijk wordt gesplitst, een derde van de gebouwen is nu in handen van VITO.

Een halve eeuw na de bouw is de wijk dringend aan renovatie toe en voldoen de woningen niet meer aan de huidige comfortnormen. Er wordt besloten een deel van de gebouwen te slopen. Zo ver komt het niet. De bewoners protesteren en er wordt geen sloopvergunning toegekend. De atoomwijk is gered. Eind 2018 krijgt een renovatiecampagne groen licht.

Intussen heeft bouwfirma Cordeel de werkzaamheden in de wijk gestart. Op de villa's en de garageboxen na worden alle gebouwen grondig gerenoveerd en krijgt het wooncomfort een update. Op de plaats van de vroegere garageboxen komen drie nieuwe appartementsblokken, de villa's worden vervangen door moderne meergezinswoningen.

Een deel van de wijk zal nog voort worden verhuurd aan werknemers van het SCK•CEN en VITO. In een latere fase van het renovatieproject zullen woningen ook worden verkocht, zowel aan werknemers als aan niet-werknemers. 

Volg onze fotograaf op Instagram en Facebook

Meest gelezen