Operatie Tokio 2020 begint voor Belgische roeiers en kajakkers

De Belgen weten waar ze aan toe zijn. Om op de Spelen van Tokio te raken, zijn er welgeteld drie kansen - de eerste staat in augustus op de agenda, met het WK. Voor de roeiers is dat in het Oostenrijkse Linz te doen. In de skiff kwalificeert de top9 zich, in de lichte dubbeltwee is top7 vereist. Een haast onmogelijke opgave voor Pierre De Loof (23), die zich pas dit jaar écht toelegde op de skiff, maar geen mission impossible voor Tim Brys-Niels Van Zandweghe. De Gents-Brugse tandem greep brons op het WK van 2018 en won de Wereldbeker - een primeur voor België. “Dat ticket voor Tokio is het enige doel dat telt dit jaar,” benadrukte Van Zandweghe. “Daar zijn we mentaal helemaal op ingesteld.”

Lukt het hen niet in Linz, dan zijn er nog de Europese kwalificatieregatta’s in het Italiaanse Varese (april 2020) of de finale van de olympische kwalificatieregatta in het Zwitserse Luzern (mei 2020), maar daar worden nóg minder tickets (2) verdeeld. “Niets is zeker want de route naar Tokio is nog lang en met veel obstakels bezaaid,” zei technisch directeur Dominique Basset. “De concurrentie is sterk maar Tim en Niels bewezen al wat ze waard zijn. Op het WK gaan ze ervoor. Net als Pierre, die zich in Linz met de beste skiffeurs ter wereld zal meten.” (lees hieronder verder)

In 2016 voldeden Brys en Van Zandweghe al aan de selectienorm voor de Spelen maar omdat België slechts één boot mocht afvaardigen, ging het enige ticket naar skiffeur Hannes Obreno, die in Rio nét naast het brons greep. In juni 2018 stopte de 28-jarige Bruggeling met roeien wegens gezondsheidsproblemen. Bij de twee roeiers is die donkere bladzijde omgeslagen. Van Zandweghe roeide de frustraties in 2016 van zich af op het WK U23, waar hij wereldkampioen werd in de lichte skiff. “Daarna ging de knop om. Als topsporter moet je kunnen omgaan met teleurstellingen.” 

Ook Brys sloot dat hoofdstuk af. “Eigenlijk is het positief dat we toen al dat niveau haalden. Intussen zijn we drie jaar later en veel ervarener. In Rio waren we misschien in staat om de C-finale te halen, in Tokio zijn de A-finale en een medaille mogelijk.” Van Zandweghe: “Het is typisch Belgisch of Vlaams om te zeggen dat je tevreden bent met een vierde of vijfde plek maar ik begin aan elke race met de intentie om te winnen. We steken daar zoveel energie en tijd in, dan wil je de beste zijn. We bewezen al meer dan eens dat we op het podium kunnen staan, waarom zou dat dan in Tokio niet kunnen. Tim is fysiek veel sterker geworden en mijn uithoudingsvermogen is enorm toegenomen.”

Andere afspraken, zoals het EK eind mei in het Zwitserse Luzern, of de Wereldbekers van Plovdiv (midden mei) en Rotterdam (midden juli) worden voor de roeiers vooral testmomenten. “Als we op het EK goed presteren, dan weten we dat we goed bezig zijn”, aldus nog Van Zandweghe, die zijn voorbereiding wel zes weken verstoord zag door een knieblessure. “Maar het is geen doel op zich.” (lees hieronder verder)

Identieke woorden waren te horen bij kajakker Artuur Peters, die in de K1 1.000m vorig jaar Europees beloftenkampioen werd, een titel die hij eerder ook al bij de junioren bemachtigde. Ook bij de 22-jarige Limburger ligt de klemtoon dit jaar op het WK, dat op 22 augustus in het Hongaarse Szeged begint. Hij moet in de top5 finishen om zich rechtstreeks voor Tokio te kwalificeren. “Ik ga ervoor maar als ik realistisch ben, is dat geen makkelijke opgave,” zei de bachelor elektromechanica, die zijn studie even on hold heeft gezet. “Daarom ben ik toch blij dat er nog twee ‘herkansingen’ zijn.” 

Net als in het roeien volgt er nog een continentale en olympische regatta in 2020, waar de tickets schaars zijn: twee in het Tsjechische Racice op 6-7 mei 2020 en eentje in het Duitse Duisburg op 20 mei. Sprinter Jonathan Delombaerde (25) staat in de K1 200m voor dezelfde uitdaging, met dàt verschil dat Peters al een olympisch ervaring rijker is. Hij was er op z’n 19de al bij in Rio, waar hij als 11de finishte. Peters: “Dat is toch wel een voordeel. Ik weet nu wat de Spelen inhoudt, dat schrikt me niet meer af. De gemiddelde leeftijd in de finale was daar 27 à 28 jaar - ik heb dus nog wel wat tijd (lacht). Ik ben intussen toch sterker en completer geworden. En als ik topvijf kan varen op het WK, dan kan ik ook op het podium staan in Tokio.” (lees hieronder verder)

Voor Lize Broekx (27) en Hermien Peters (24), die allebei meedoen aan de K1 en K2 500m, is het verhaal niet anders. De tickets zijn beperkt en het zal kantje boordje worden. Peters, zus van Artuur, is sinds dit jaar voltijds profatlete en zet alles op alles om Tokio te halen. “We weten dat we het potentieel hebben, het is alleen kwestie van er op het juiste moment te staan,” legde ze uit. Dat vormde in het verleden al eens een probleem. Dan presteerden ze wel in het voorjaar, maar bleven de resultaten in de zomer uit: “We vertrouwen erop dat het dit jaar anders zal zijn.”