Direct naar artikelinhoud
Voetbal

Frenkie De Jong betoverde iedereen vanaf zijn eerste baltoets

Frenkie de Jong in de jeugdopleiding van Willem II.

Op een herfstdag in 2011 ziet beginnend spelersmakelaar Ali Dursun voor het eerst Frenkie de Jong, een joch van 14 in het shirt van Willem II. Dursun weet het meteen. Deze speler zal hij begeleiden. Zondag kan De Jong een eerste prijs winnen, wanneer hij met Ajax de bekerfinale speelt, uitgerekend tegen Willem II.

Dit verhaal begint met zwaaien. Het busje van profclub Willem II rijdt van Gorinchem naar Tilburg, via ­Breda. Achterin zit een jongen uit Arkel met een blond kopje. In Breda stapt de twee jaar jongere Mike van Beijnen in. Diens vader Ali ­Dursun zwaait naar Mike en naar het blonde jongetje. “En dan zwaaide ik ­terug naar Ali”, zegt Frenkie de Jong.

Ali Dursun heeft dan al gehoord dat het blonde, zwaaiende jongetje uit de bus geweldig kan voetballen. Hij ziet het met eigen ogen op een najaarsdag in 2011, als De Jong 14 is. “Na Willem II D1 tegen NAC D1, met onze Mike, zag ik een andere wedstrijd, op het veld ernaast. Ik zei tegen mijn vrouw: even kijken. Ik had gehoord dat het jongetje uit de bus ­buiten categorie was.”

Mooie verhalen doodchecken is zonde, maar over de wedstrijd waarin Ali Dursun zich liet betoveren door Frenkie de Jong bestaat discussie. In Dursuns ­geheugen gaat het om Willem II C1 – Sparta C1. De trainer van toen, Jos Bogers, kan de gedroomde actie niet vinden in zijn schrift met opstellingen, doelpuntenmakers en wat dies meer zij. Frenkie zelf: “Het kan ook tegen NEC zijn geweest. Of misschien Excelsior. Ik weet het niet meer precies. Het was op het veld naast de kantine.”

Enfin, het gaat om de betovering zelf. Dursun: “Robin van Iersel, de keeper, schiet de bal uit. Frenkie kijkt al over zijn schouder heen. Hij neemt de bal aan op de borst, gelijk in de loop. Wauw, dacht ik. Hij doet een Zidane en steekt zo met links aanvaller Bilal Ould-Chikh weg. Die maakt een actie naar binnen en schiet vol in de korte hoek. Mijn vrouw vraagt: zullen we gaan? Ik zeg: hier heb je de ­autosleutels. Ga maar alvast naar huis. Ik blijf kijken. Niet normaal wat ik zag. Mijn broer heeft me opgehaald. Vanaf dat moment was ik verliefd op het voetbal van Frenkie en begon mijn traject: hoe ga ik die jongen benaderen?” ­Dursun werkte al als spelersmakelaar. “Ik ging informatie verzamelen.”

Ali Dursun met Frenkie de Jong.Beeld RV

De beste

Frenkie de Jong is in die tijd al een middenvelder met een fraaie dribbel. Een eigenwijze, aardige jongen, gek van voetbal. Altijd overzicht. Over de bal kijken. Vooruit voetballen. Risico durven nemen. Als jeugdtrainers hem belemmeren in zijn vrijheid, negeert hij ze.

“Frenkie was een bijzondere jongen”, zegt Robby Hendriks, destijds jeugdtrainer en coördinator op de academie van Willem II. “Hij was vreselijk snel en hoefde bijna nooit een duel aan te gaan. Zijn aanname en gevoel voor ruimte waren geweldig. Hij legde de bal neer waar hij wilde, dribbelde of liet de tegenstander te vroeg instappen door een schijnbeweging. Maar wie toen had gezegd dat hij een van de grootste spelers van de ­wereld zou worden, was voor uitkramer van onzin uitgemaakt. Net als dat bij ­Virgil van Dijk onvoorspelbaar was, die ­andere beroemde oud-Willem II’er. ­Virgil was helemaal een laatrijper.”

De Jongs trainer bij C1 Jos Bogers: “Zijn kwaliteiten waren al duidelijk zichtbaar en je moest als trainer niet precies willen vertellen wat hij moest doen. Hij was ­eigenwijs op een aangename manier en zag oplossingen eerder dan anderen.” Dursun: “Als je tegen Frenkie zegt: allemaal naar rechts, gaat hij naar links. Maar iedere trainer zag dat hij de beste was.”

Acht jaar later speelt De Jong met Ajax de bekerfinale tegen zijn oude club Willem II. De Jong: “Ik vind dat prachtig. Het is echt jammer dat ik daar later niet wat vaker in het eerste elftal heb gestaan.” Het blijft bij twee invalbeurten als tiener, nadat hij al had getekend voor Ajax en was teruggekeerd bij Willem II, om speeltijd in een eerste elftal op te doen.

Trainer Jurgen Streppel ziet het alleen niet zitten, voetballen tegen degradatie met een jong, klein ventje dat vooral dribbelt. Jaren later kan Streppel er vanaf Cyprus, waar hij werkt bij ­Anorthosis Famagusta, weinig meer van maken. Wat hij ook zegt, hij weet dat hij hoon zal ontvangen. Want wie hoort dat Robbie Haemhouts speelde en Frenkie niet, zal met terugwerkende kracht in de lach schieten.

Jos Bogers: “Jurgen zal zijn redenen hebben gehad, maar natuurlijk dachten wij van de opleiding weleens: waarom stelt hij Frenkie niet op?” Dursun. “Als iemand goed is, moet je hem opstellen. Ik had destijds veel contact met andere jongens van de selectie. Zelfs zij zeiden: Frenkie is al beter dan wij. Maar de trainer beslist.”

Frenkie wilde weg bij Willem II, omdat hij geen perspectief op speelminuten meer zag. Ajax handelde zo snel, dat het PSV inhaalde en aftroefde. Dursun: “Complimenten aan Marc Overmars (directeur spelersbeleid, red.). In twee dagen tijd was alles afgehandeld. Bambambam.” De Jong keerde na een leenperiode terug naar Ajax, omdat hij bij Willem II dus geen kans kreeg in het eerste elftal. Dan liever Jong Ajax. Dursun: “Frenkie belde me op na drie maanden, of ik kon ­regelen dat hij terugkon naar Ajax.”

Frenkie de Jong duelleert met Fernando Llorente van Tottenham Hotspur.Beeld Guus Dubbelman

Bijna familie

Zo is de band tussen voetballer en zaakwaarnemer ontstaan. Sinds die wedstrijd in 2011 is Dursun gefascineerd door het talent van De Jong. “Later zag ik hem bij een toernooi in Culemborg. Toen heb ik met zijn vader aangesproken. Die zei: nu even niet. Ik sprak opa. Ze zouden erop terugkomen. Toen hij in mei 2012 15 werd, was ik volop bezig met voorwerk. Vanaf dat moment tot heden zijn we vier handen op één buik. We zijn ­loyaal naar elkaar, open en eerlijk. We zijn meer dan zakelijke partners, we zijn bijna familie.”

Frenkie: “Ali is een vriend voor me, vanaf het eerste moment. Het contact is heel goed. Hij regelde alles al voor me, ook toen ik nog helemaal niets verdiende.”

Ali Dursun is tegenwoordig partner van een groter managementbureau, HCM, en regelde de grootste transfer in de Nederlandse geschiedenis. “Ik ben dankbaar voor de power en steun die ik daarvoor heb gekregen, ook van mijn vrouw, want ik ben veel weg van huis. We hebben iets moois bereikt. Ik heb altijd gezegd dat ik nummer één van Nederland wil worden. Nou, we hebben alvast het record, want de transfersom is 86 miljoen, met gemakkelijk te realiseren garantiebonussen. Dat is meer dan Liverpool betaalde voor Virgil van Dijk.”

Het verhaal gaat ook dat De Jong voor 1 euro naar Ajax ging, dat dan weer spelers uitleende aan Willem II. Die anekdote klopt niet, zeggen meerdere betrokkenen, ook bij Ajax, maar het verhaal doet het lekker in de koppen boven artikelen: van één euro naar 86 miljoen euro.

Willem II, Ajax, Barcelona, het is een mooi rijtje. De reis, begonnen in de bus van Gorinchem naar Tilburg, gaat door. Dursun: “Het sportieve plan is het belangrijkst. Daarna volgt het financiële plaatje. Als je het talent van een speler kent, kun je inschatten waar hij kans van slagen heeft. Ik kijk met smacht uit naar dat moment dat Frenkie bij Barcelona in het basiselftal staat. Het was van jongs af aan zijn droom, Barcelona, en die wordt werkelijkheid.”

Willem II houdt door een afgedwongen doorverkooppercentage ongeveer 8,5 miljoen over aan de transfer. Frenkie de Jong: “Dat geld gun ik Willem II van harte. Daar ben ik echt blij om.” Jos ­Bogers: “Ik hoop dat de opleiding fors profiteert van dat bedrag, al vinden ook wij het jammer dat we Frenkie zo weinig in het eerste elftal hebben gezien. Daarvoor doen we het allemaal.”

Ook Ali Dursun is een man in bonis nu. “Ik ben een nuchtere jongen, ik blijf met beide benen op de grond. Heel veel mensen zeggen: oh, je hoeft dit en dat niet meer te doen. Maar voor mij begint het nu pas. Het is niet even een speler ­ergens naartoe brengen en achterover leunen. Ik wil alles meemaken. En als ik voor iemand om wie ik geef iets kan doen, met alle liefde.”

Speel je spel

Mike van Beijnen voetbalt tegenwoordig in de beloften bij NAC, terwijl Frenkie de Jong het ene hoogtepunt na het andere beleeft. Dursun: “Elke wedstrijd, twee drie uur voor de aftrap, stuur ik hem een bericht. ‘Maat, laat je benen spreken. Speel je eigen spel.’ Als hij slecht voetbalt, ben ik een klootzak naar hem toe. Dan ben ik keihard. Als hij het niet eens is met mij, gaat hij in discussie. We zijn down to earth. We vliegen niet. Frenkie zul je nooit zien met koptelefoons, tattoos of een raar petje. Dat past niet bij hem. Mikky, zijn vriendin, is zijn steun en toeverlaat, zeker straks in ­Barcelona.”

De Jong: “Ali en ik zijn samen begonnen en hebben samen deze stappen gezet.” Dursun: “Links- of rechtsom, Frenkie heeft zijn opleiding bij Willem II genoten en is door Ajax gekocht. Dan speelt hij in zijn laatste jaar de bekerfinale tegen zijn oude club. Prachtig. En inderdaad, misschien is de allerlaatste wedstrijd voor Ajax wel tegen zijn nieuwe club, Barcelona, in de finale van de Champions League. Ik heb er vanaf dag 1 in geloofd. Toen Frenkie jong was, heb ik gezegd: zo en zo gaan wij samen naar de top. Ik speel ook dankzij mijn jongen Champions League in de zaakwaarnemerswereld.”

De bekerfinale is eigenlijk een ode aan de jeugd. Frenkie de Jong: “De jeugdopleiding bij Willem II was een fantastische tijd, met de mooiste toernooien. Het­ waren schitterende jaren.”