Christophe Lambrecht leerde de stiel aan zijn jonge collega’s: “Alles was wat ik geleerd heb was met Christophe aan mijn zijde”

“Ik ben de Lutgart Simoens van Studio Brussel”, zei Christophe Lambrecht ooit over zichzelf in een interview. Het aantal dienstjaren van Lambrecht bij Studio Brussel is dan ook indrukwekkend. De dj trad in 1998 in dienst en presenteerde er twintig jaar lang het ochtendblok tussen 9 en 12. Een unicum, want zelfs met zijn 48 lentes hoorde hij meer dan eender wie bij de jongerenzender.  Zijn decennialange ervaring resulteerde niet alleen in een ijzersterk muziekprogramma, tussen de regels door was Lambrecht de vertrouwenspersoon en coach van alle jonge dj’s die ooit als jonge broekjes de redactievloer van Studio Brussel betraden betraden.

“Hij kon jonge mensen echt begeesteren en iedereen die ooit op Studio Brussel te horen was heeft wel iets van hem opgestoken”, zegt netbeheerder van Studio Brussel. “Iedereen keek heel erg naar hem op, maar hij benaderde iedereen op eenzelfde, warme manier. Als presentator van Music@Work stelde hij zelf ook zijn eigen playlist samen. Daarmee had hij genoeg om handen, maar zijn rol als begeleider nam hij er graag bij. Christophe was de norm op Studio Brussel. Het is vaker gebeurd dat als er nieuwe mensen toekwamen dat ik zei ‘luister eens naar Christophe, want zo presenteren wij hier’. Bij Studio Brussel werken we met een team van 35 mensen en bij Christophe kon iedereen terecht. Hij was een vertrouwenspersoon, dat werd hij door zijn warme persoonlijkheid en bij hem kreeg je altijd een wijs antwoord. De rust en het vertrouwen die hij on air uitstraalde straalde hij ook in het echte leven uit. En dat voelen de luisteraars ook. De stroom van reacties die we binnenkrijgen is echt onwaarschijnlijk. We zijn nogal wat gewoon, maar dit heb ik nog nooit gezien. Onze luisteraars zijn echt het noorden kwijt.”

“Ik ben destijds begonnen in het programma van Christophe als nieuwsmeisje”, herinnert Eva De Roo zich. “Ik moest auditie doen samen met een ander meisje en was bloednerveus. Maar Christophe stelde mij meteen op mijn gemak. ‘Het is heel goed’ zei hij, maar misschien kan je in de toekomst nog op die en die zaken letten’. Dat was typisch voor Christophe, altijd heel warm en gemeend advies geven. Ik weet nog dat hij me in het begin meenam naar de regie om mijn eerste shows opnieuw te beluisteren. Telkens gaf hij dan ondersteunend advies. Dat was Christophe, hij maakt iedereen beter dan hij was. Waardoor je zelfvertrouwen groeide en nog je betere radio maakte. Alles wat ik in mijn radioloopbaan heb gedaan was met Christophe aan mijn zijde. Dat coachen zat gewoon in hem, het gebeurde allemaal heel ongedwongen. Hij was dé ultieme motivator. Op de redactie zit iedereen even hard te huilen of je nu een maand of twintig jaar met hem hebt samengewerkt, dat typeert hem.”

“Hij zei me altijd dat hij schrik van me had toen hij mij de allereerste keer zag. Ik kwam naar het schijnt nogal hevig binnen op de redactie”, lacht Linde. “Coach is nooit een officiële titel geweest van Christophe, het is zo gegroeid. Iedereen die ooit bij Studio Brussel is gepasseerd heeft hij onder zijn vleugels genomen. Dat deed hij bij mij in het begin, maar ook nu nog bij mijn online werk. Ik heb veel van hem geleerd op radiogebied. Zijn belangrijkste stelregel was ongetwijfeld dat je jezelf moet wegcijferen voor de muziek. ‘De muziek zal wel bepalen hoeveel je mag babbelen’, zei hij altijd. Als presentator ben je slechts het behang, alles moet ten dienste staan van de muziek.” Lambrecht was meer dan een radiomentor. “Hij was ook gewoon een hele goede vriend van mij”, aldus een zeer emotionele Merckpoel. “Ik heb van hem misschien wel meer over het leven geleerd dan over radiomaken. Net als bij iedereen liep ook mijn pad niet altijd over rozen en kom je wel eens wat teleurstellingen tegen, hij leerde me hoe ik daarmee om moest gaan. Er wordt steeds gezegd hoe lief en zacht hij was. Dat was hij ook, maar hij kon ook heel oprecht en soms hard voor me zijn. Maar dat hoort ook zo bij goede vrienden.”

“Ik heb een heel lange lijst van dingen die ik van Christophe geleerd heb, maar zijn belangrijkste tip was dat ik niet teveel moeilijke worden mocht gebruiken. Ik was net afgestudeerd in de richting woordkunst toen ik bij Studio Brussel binnenkwam en ik wilde nogal graag mijn welbespraaktheid etaleren. Waarop Christophe zei dat ik moest praten zoals ‘iedere gewone mens’. (lacht) Daarnaast hamerde hij er ook steeds op dat ik niet teveel moest praten. Christophe kon dat ook: veel zeggen met weinig woorden”, aldus Sam. "Ik herinner me Christophe vooral als een heel lieve, warme en open man. Hij bezat een echtheid en oprechtheid die ik zelden gezien heb. Christophe was iemand die iedereen een kans gaf, ongeacht hoe ‘raar’ anderen die persoon misschien ook vonden. Christophe wilde iedereen een eerlijke kans geven. Dat was trouwens ook bij mij het geval. Zo herinner ik me nog het eerste personeelsfeest bij Studio Brussel. Christophe had al een paar pintjes gedronken toen we met elkaar aan de praat raakten. Op een bepaald moment zei hij tegen me: ‘Awel, ik ben blij dat ik me in u vergist heb’. Toen bleek dat Christophe tegen mij gestemd had toen er moest beslist worden of ik een kans kreeg op de radio. Dat typeert hem: hij was altijd direct en eerlijk, op ieder vlak.”