Rechter weigerde onmiddellijke aanhouding verdachte na veroordeling voor verkrachting

Geens bevestigde dat de verdachte van de moord op de 23-jarige Julie Van Espen in eerste aanleg veroordeeld werd tot een gevangenisstraf van vier jaar voor verkrachting. Er werd beroep aangetekend tegen dat vonnis. Het parket vroeg wel de onmiddellijke aanhouding van Steve Bakelmans, wat de rechter weigerde. De feiten zouden van 2016 dateren en de veroordeling van 2017, maar de beroepsprocedure is vandaag, 2019, nog altijd niet afgehandeld. 

Geens benadrukte meermaals dat hij als minister van Justitie het gerecht als onafhankelijke instantie zijn werk moet laten doen. Hij zei wel dat het hem “zeer verontrust” dat de zaak in hoger beroep zo lang aansleept. “Indien er redenen zouden zijn waarom dat niet zou gemogen hebben, zou ik dat ten zeerste betreuren”, aldus Geens. Volgens zijn informatie heeft het parket wel al gedagvaard om de zaak in hoger beroep te laten pleiten. Maar het Hof van Beroep geeft voorrang aan zaken waarvan de daders wél in de cel zitten. 

Ook in 2004 zou de nu 39-jarige Steve Bakelmans veroordeeld geweest zijn voor verkrachting. De vraag stelt zich dan ook waarom de man nog vrij rondliep. “Ik begrijp dat ook niet", zei Geens in Terzake. “Maar het is niet omdat ik het niet begrijp dat ik het in een rechtstaat niet moet aanvaarden als minister van Justitie”. Geens verduidelijkte nog dat de correctionele rechter Steve Bakelmans vrijliet in afwachting van de afhandeling van het hoger beroep, omdat de veroordeelde zijn voorwaarden in voorlopige hechtenis correct had nageleefd.

Geens legde er de nadruk op dat hij het “ten zeerste betreurt dat de zaak in beroep niet sneller is aangepakt”. Hij verwacht zeker “discussie over de houding van de zetel en van het Hof van Beroep in Antwerpen”.

Bij het hof van beroep wordt die kritiek gepareerd. “Bij zijn veroordeling in eerste aanleg werd zijn onmiddellijke aanhouding niet bevolen en daardoor werd de behandeling van zijn zaak minder dringend. Op basis van de inhoud van de zaak was er ook geen enkele indicatie dat deze bij voorrang behandeld diende te worden boven alle andere zaken die nog hangende zijn”, zegt Jo Daenen. 

Het aantal nog hangende strafzaken bij het hof van beroep is de laatste jaren toegenomen, omdat er door een personeelstekort twee strafkamers gesloten moesten worden. “Ook dat heeft meegespeeld, want daardoor moesten alle zaken over minder kamers verdeeld worden en daardoor liepen de wachttijden op”, aldus Jo Daenen. Door een reorganisatie van de werking van het hof worden de strafkamers wel weer geopend.

De verkrachtingszaak werd vorig jaar ingeleid en er werden toen ook conclusietermijnen bepaald. Er moet nu alleen nog een datum gevonden worden waarop de zaak kan behandeld worden. Vermoedelijk zal dat na het gerechtelijk verlof zijn.

In een reactie nadien liet de minister nog weten dat de verdachte van 2004 tot 2008 vierenhalf jaar gevangenisstraf uitgezeten heeft voor feiten van o.a. diefstallen, verkeersmisdrijven, heling en een verkrachting op een meerderjarige. Eind 2016 pleegde hij een diefstal met geweld en een verkrachting waarvoor hij tweeënhalf maanden in voorhechtenis zat. Bij de verwijzing van deze zaak door de raadkamer naar de correctionele rechtbank, begin 2017, besliste de raadkamer hem vrij te stellen onder voorwaarden, in afwachting van zijn proces. 

De correctionele rechtbank van Antwerpen veroordeelde hem in datzelfde jaar tot 4 jaar gevangenisstraf. De door het parket gevraagde onmiddellijke aanhouding werd niet uitgesproken door de rechtbank. Betrokkene ging in beroep en zijn zaak werd behandeld in mei 2018 door het hof van beroep van Antwerpen en op die zitting werd de conclusieagenda vastgelegd op november 2018. Op die datum werd de zaak echter voor onbepaalde tijd uitgesteld. De laatste veroordeling is daardoor nog niet definitief en kan dus nog niet worden uitgevoerd.