Een geitenbok als levende mascotte, een coach die ontslagen wordt met de titel in zicht: ‘specialleke’ FC Keulen is terug in Bundesliga

Er is de adelaar van Benfica, en er is geitenbok Hennes. FC Keulen beschikt als één van de weinige clubs in Europa over een levende mascotte. Geitenbok Hennes staat tijdens elke thuiswedstrijd trouw langs de zijlijn. Ook in het clubembleem is er een plaatsje voorzien voor het dier. De bijnaam van FC Keulen is dan ook logischerwijs ‘Die Geissböcke’. De traditie rond Hennes gaat terug tot 1950. Tijdens het carnaval besliste circusdirectrice Carola Williams om de voetbalclub een geitenbok cadeau te doen. Het dier werd op een podium voorgesteld, maar plaste van pure stress op de arm van toenmalig coach Hennes Weisweiler, de legendarische trainer die later vooral met Borussia Mönchengladbach furore zou maken. De mascotte van FC Keulen had meteen een naam: Hennes. Bijna 70 jaar later heeft de allereerste Hennes al heel wat opvolgers gehad. Anno 2019 is het Hennes VIII die de thuisduels in het Rheinenergiestadion met zijn aanwezigheid opvrolijkt.

FC Keulen en trammelant op en naast het veld, het is een geslaagde combinatie. Zelden of nooit is het rustig rond de club, zelfs niet in voorspoedige tijden. Zo ook in de zomer van 1986, als FC Keulen net de finale van de UEFA Cup heeft verloren van Real Madrid. Coach Georg Kessler, die niet veel later Antwerp naar ongekende hoogten zal leiden, mag nog aan het seizoen beginnen, maar wordt al snel aan de deur gezet. Assistent Christoph Daum volgt hem op en ziet zijn kans schoon om zijn trainerscarrière te lanceren. Met daden - Daum wordt met de club twee keer vice-kampioen en strandt in 1990 pas in de halve finale van de UEFA Cup - maar ook met woorden. De piepjonge trainer - Daum is pas 33 als hij aan zijn job begint - neemt in de media geen blad voor de mond. De grofgebekte Duitser haalt geregeld uit naar alles en iedereen, tot afgrijzen van het clubbestuur.

Na het vertrek van Daum in 1990 gaat het stilaan bergaf met FC Keulen. De financiële problemen stapelen zich op, in 1998 degradeert de club voor het eerst in zijn bestaan uit de Bundesliga. Twee jaar later is de terugkeer naar het hoogste echelon een feit, maar een constante krijgt FC Keulen niet meer in zijn prestaties. Coaches volgen er zich in sneltempo op. Enkel de Oostenrijker Peter Stöger (2013-2017) slaagt erin meerdere seizoenen aan het roer te blijven.

‘Die Geissböcke’ worden een liftploeg, die in de zomer van 2018 voor de zesde keer de Bundesliga adieu moet zeggen. Onder de nieuwe coach Markus Anfang gaat de club een verwoede strijd om de titel aan met Hamburg SV, nog een vergane glorie uit het Duitse voetbal. De promotie naar de Bundesliga lijkt slechts een kwestie van tijd, tot het bestuur eind april in paniek schiet. Na een 2 op 12 wordt Anfang de laan uitgestuurd, ook al staat FC Keulen nog altijd riant op kop. “Ondanks onze prima uitgangspositie zagen wij een negatieve trend. We moesten ingrijpen om de promotie niet in gevaar te brengen”, motiveert sportief directeur Armin Veh de opmerkelijke beslissing. U21-coach André Pawlak neemt over. Veel hoeft Pawlak niet te doen om het werk van zijn voorganger af te maken. Een 0-4-zege op het veld van Greuther Fürth gisteravond verzekert FC Keulen van de kampioenstitel en een nieuw verblijf in de Bundesliga.

Nostalgici hebben het nog altijd over het Müngersdorferstadion, maar sinds het begin van het nieuwe millennium speelt FC Keulen officieel in het Rheinenergiestadion. Dat biedt plaats aan 50.000 toeschouwers en zit bij elke thuiswedstrijd afgeladen vol. Een trouwe aanhang dus, wat ook gezegd kan worden van enkele individuen uit de huidige spelerskern. Zo bleef international Jonas Hector de club na de degradatie in 2018 trouw. Ook doelman Timo Horn (25), sinds zijn negende lid van FC Keulen, liet zijn grote liefde niet in de steek.

In het verleden kwamen tal van grote namen uit voor ‘Die Geissböcke’: Toni Schumacher, Pierre Littbarski, Klaus Allofs, Wolfgang Overath... Naast Hector en Horn is de uit China teruggekeerde Anthony Modeste de bekendste naam in de huidige selectie. In 74 duels voor FC Keulen scoorde de Franse prijsschutter liefst 45 keer.

Keulen mag dan niet al te ver van de Belgische grens liggen, een grote kruisbestuiving met de Belgische competitie is er nooit geweest. Eén Belg slaagt er wél in de schijnwerpers te halen in het shirt van FC Keulen. Roger Van Gool, ex-spits van Antwerp en Club Brugge, verhuist in de zomer van 1976 naar de club uit de domstad. FC Keulen legt één miljoen mark (500.000 euro) op tafel om Van Gool binnen te halen, toentertijd een recordbedrag. De flamboyante aanvaller groeit al snel uit tot een publiekslieveling. Van Gool wordt met FC Keulen één keer kampioen en wint twee keer de DFB-Pokal met de club. In 96 Bundesliga-wedstrijden scoort hij 28 goals.

Heel af en toe zendt FC Keulen zijn zonen uit richting de Belgische competitie. In 1987 strijkt een onbekende Duitser neer op de Antwerpse Bosuil. Hans-Peter Lehnhoff is niet goed genoeg bevonden door Christoph Daum, toenmalig trainer van FC Keulen. De middenvelder groeit bij Antwerp uit tot een absolute sterkhouder en clubicoon. In 1992 wint hij met de Great Old de Belgische beker na een zinderende finale tegen KV Mechelen. Een jaar later moet Lehnhoff met Antwerp na een geweldige Europese campagne pas in de finale van Europacup II buigen voor het Italiaanse Parma (3-1-verlies).