Twee jaar na zijn veroordeling liep Steve B. vrij rond. Hij kruiste dit weekend het pad van Julie Van Espen, en dat werd haar dood. Hoe kan het dat B. vrij rondliep, na een veroordeling van vier jaar voor verkrachting? Een tweede verkrachting.

De Antwerpse rechtbank van eerste aanleg en het hof van beroep hebben die vraag vandaag al beantwoord. Het hof van beroep wijst onder meer op te weinig middelen. Een vingerwijzing naar Geens.

De minister van justitie kreeg daarom de kans om opnieuw te reageren. ”Eerst en vooral wil ik nog eens mijn allerdiepste medeleven uitspreken. Die mensen gaan door een hel. Velen onder ons zijn vader en moeder en wensen dat hun kinderen met de fiets ergens naartoe kunnen rijden, ook ik wens dat voor mijn dochter. Seksueel geweld is het ergste, meest gruwelijke geweld dat er is.”

Over het feit dat Steve B. nog steeds vrij rondliep, zei Geens eerder al op Terzake: ”Ik versta het niet, maar dat betekent niet dat ik me er niet bij moet neerleggen, een rechter oordeelt onafhankelijk.” Die woorden herhaalde hij vandaag in het VTM Nieuws. Hij voegde er wel aan toe dat hij er alles aan gedaan heeft om de werklast van de hoven van beroep te verminderen. ”Maar in Antwerpen heeft men lang geen beroep gedaan op versoepelende maatregelen.” Daarmee bedoelt Geens dat het hof van beroep lang gewacht heeft om de mogelijkheid te benutten met één rechter in plaats van drie te zetelen.

‘Niet zwartepieten’

Verder zei hij nog: ”Met de middelen die ik had, heb ik alles gedaan om de magistratuur over de eigen organisatie te laten beslissen, en de eigen prioriteiten te bepalen. Welke kamers ze sluiten bijvoorbeeld, en welke prioriteiten ze bepalen voor de zaken. Dat beslissen ze zelf.” Daarmee verwijst Geens naar de verklaring van het Antwerpse hof van beroep dat de zaak tegen Steve B. in beroep geen prioriteit had omdat hij niet in hechtenis zat.

Geens wil naar eigen zeggen niet zwartepieten. ”Ik wil alleen maar zeggen dat de rechterlijke macht zich onafhankelijk organiseert. Daarom kan een minister niet verantwoordelijk zijn voor de inhoud van een beslissing. Ik kán mij niet politiek verantwoordelijk voelen voor een beslissing van een rechter.”