De vijf beschuldigden proberen de schuld in elkaars schoenen te schuiven. Dinsdag kwam Alexandre H., de hoofdverdachte en tevens de gangmaker van het vriendengroepje, al aan het woord. Hij liet uitschijnen dat niet hij maar Belinda Valentin in het ijskoude water duwde. Beschuldigingen die door de jonge vrouw meteen ontkend worden. “Dat zou ik nooit doen. Het enige waar ik de rest van mijn leven spijt zal van hebben, is dat ik hem niet achterna gesprongen ben.”

LEES OOK. Jonge beul getuigt over foltering Valentin (18): “Hoorde hem als een steen in het water vallen”

Op de vraag waarom ze Valentin gefolterd hebben, verwijst ze naar de zus van Dorian D., een andere beschuldigde. “Valentin heeft de zus van Dorian beledigd. Als straf moest hij zichzelf bevredigen. Ik weet niet meer precies wie op dat idee kwam maar het werd alleen maar erger. Ik kon het niet meer zien, ik ben weggegaan want het was onmenselijk.”

Even later kwam Berlinda terug binnen in haar appartement in Hoei, waar de mensonterende behandeling plaatsvond. “Toen de anderen Valentin probeerden te verkrachten met een fles werd het mij opnieuw te veel. Ik wilde daar niets mee te maken hebben. Ik wist niet dat zijn straf zo erg zou worden.”

LEES OOK. De horrornacht vol folteringen die Valentin (18) het leven kostte: assisenproces tegen vijf jonge beulen van start

Toen de oma van Valentin in de avond belde naar haar kleinzoon was het Belinda die de telefoon opnam. Samen met ‘leider’ Alexandre hield ze de vrouw vijftig minuten lang aan de praat. De smeekbedes en hulpeloze kreten van Valentin waren aan de andere kant van de lijn niet te horen.

Na de vernedering met de fles en het telefoongesprekje met de oma gingen de folteringen gewoon verder. “De jongens begonnen Valentin te slaan en te schoppen. Hij kreeg heel veel vuistslagen in het gezicht en trappen in de buik maar die kwamen niet van mij. Ik heb gedurende de hele avond maar één vuistslag uitgedeeld en dat was gewoon om hem te doen stoppen met huilen. Ik had bijzonder veel schrik dat de buren hem zouden horen en dat ze alarm zouden slaan.”

Bedreigingen

Van een ding heeft Belinda veel spijt: dat ze haar vrienden niet heeft tegengehouden. “Valentin was echt aan het afzien. Hij vroeg om hem met rust te laten maar ik heb niets gedaan. Ik had de kracht niet om de anderen te stoppen. Alexandre woonde ook in het appartement en hij heeft mij in het verleden al eens bedreigd. Ik kon hem niet tegenhouden.”

Wel heeft ze, naar eigen zeggen, na uren van foltering aangegeven dat Alexandre te ver gegaan was. “Hij zei dat ze hem nog een laatste keer schrik gingen aanjagen zodat hij ons zeker niet zou verklikken. Ik heb daarmee ingestemd. Het was een gedachte waarmee ik kon leven.”

Op de vraag wat ze precies met het slachtoffer gingen doen, heeft Belinda geen antwoord. “Ik was bij dat gesprek niet aanwezig en dat heeft Alexandre zelf bevestigd.”

Schuldgevoel

Na het relaas van Belinda mocht Dorian D. het uitleggen. De jongeman die na drie weken zichzelf niet langer in de spiegel kon kijken, stapte zelf naar de politie om zich aan te geven. “Ik durfde niet voor Valentin op te komen en daar heb ik bijzonder veel spijt van. Belinda had me gezegd dat ik die bewuste avond beter kon vertrekken want het zou toch slecht aflopen. Ik ben toen gebleven en ik begrijp nog altijd niet waarom.”

“Ik ben pas na drie weken naar de politie gestapt omdat ik enkel aan mezelf dacht. Ik was een egoïst en heb niets gedaan om Valentin te helpen. Ik kon er niet meer van slapen, ik had voortdurend nachtmerries en ik zag hem voor mij. Ik was mezelf niet meer.”