Goedele Liekens: “Wanneer nemen we seksueel geweld eindelijk ernstig?”

Liekens trekt in haar Facebookpost een lijn tussen de moord op Julie Van Espen en de moord op Anne Faber twee jaar geleden in Nederland. Ook Anne werd tijdens het fietsen vermoord door een veroordeelde seksuele veelpleger. De zaak leidde tot een doorlichting van de volledige Nederlandse Justitie, waarvan de conclusies vernietigend waren. “De ene inschattingsfout na de andere, te weinig aandacht voor de veiligheid van de samenleving”, schrijft Liekens.

De seksuologe en Open Vld-politica hoopt dat ons land een voorbeeld zal nemen aan de stappen die na de moordzaak in Nederland zijn gezet. “Maar dat is niet het enige wat moet gebeuren”, vervolgt ze. “Als seksuologe en psychologe wil ik vooral een andere vraag op tafel leggen: wanneer gaan we als samenleving de pandemie van seksueel geweld ernstig nemen? En vooral: wanneer gaan we inzetten op snelle detectie en preventie?”

Opnieuw kijkt Liekens hiervoor naar onze noorderburen. “Twintig jaar geleden al had men daar door dat je bij seksuele delinquenten onmiddellijk moet ingrijpen. Vroege vergrijpen hebben een belangrijke signaalfunctie. Als je niet onmiddellijk ingrijpt wanneer het misloopt, riskeer je een escalatie met veel ernstigere feiten.” 

De Vlaamse psychologe werkte in samenwerking met de Nederlandse Rutgers Stichting verplichte therapietrajecten voor seksuele delinquenten uit, maar in ons land haalde men daarvoor de schouders op. “’Boys will be boys’ en nog meer van dat soort onzin, hoorde ik”, aldus Liekens. “Ik mag echt hopen dat de geesten intussen gerijpt zijn.”

Ze wijst erop dat in ons land elke dag opnieuw vrouwen worden “verkracht, afgeranseld, gepest, bedreigd, vernederd en geïntimideerd”. “Elke dag doen acht vrouwen aangifte van verkrachting. In slechts 4 procent (!) van die verkrachtingen, leidt de aangifte tot een veroordeling. België werd voor dit schandalig lage cijfer door de Verenigde Naties op de vingers getikt.”

“We zijn één van de enige Europese landen die geen wet heeft die huiselijk geweld strafbaar stelt”, hekelt ze. “Nochtans komen er in ons land 40.000 klachten over huiselijk geweld binnen bij de politie. Dat zijn er 110 per dag. Twee op de drie klachten worden geseponeerd, wat betekent dat het Openbaar Ministerie beslist om niemand te vervolgen. Die 40.000 klachten leiden maar in 40 gevallen tot een tijdelijk huis- en contactverbod voor de dader. De aanpak van huiselijk geweld is dus blijkbaar maar een probleem van een paar nullen na de komma. Quod non.”

“En kunnen we ook stoppen met vrouwen de schuld te geven wanneer ze verkracht worden?”, besluit Liekens haar vlammende post. “Mijn bloed ging aan het koken toen ik las dat Julie ‘op het verkeerde moment op de verkeerde plaats was’. Als er één iemand op dat ogenblik ergens anders hoorde te zijn, was het de moordenaar. In de cel, voor vele jaren, want tot twee keer toe veroordeeld voor verkrachting. Met het noodlot of met brute pech heeft dit niets te maken.”

LEES OOK. Systeem nodig waarbij gevaarlijke criminelen in observatie gaan: “Ik hoor al 20 jaar dat het voor volgend jaar is”