Voorbeschouwing. PVDA op zoek naar de definitieve verankering

Deze week focussen we in aanloop naar de verkiezingen op de partijen. Hoe staan ze ervoor, en wat staat er voor hen op het spel? Vandaag: PVDA.

Als de provinciale verkiezingen van eind 2018 en de peilingen een realistische vooruitblik op de komende verkiezingen vormen, zal PVDA slagen in haar opzet. Volgens de recente peilingen zou de partij minstens in een paar provincies boven de kiesdrempel uitkomen in Vlaanderen en in Franstalig België zelfs de vierde partij kunnen worden met bijna 15 procent.

In de Kamer zou PVDA dus vijf zetels of meer moeten kunnen halen. Met een goede score in Antwerpen is partijvoorzitter Peter Mertens daarbij. In het Brussels parlement kan PVDA stijgen van vier naar acht zetels. Een eerste Vlaamse volksvertegenwoordiger is nog niet onmiddellijk binnen handbereik.

De partij trekt naar de kiezer met 849 programmapunten, rond onder meer armoedebestrijding, meer geld voor sociale woningbouw, gratis openbaar vervoer, meer geld voor onderwijs, betere gezondheidszorg, betaalbare medicijnen en een einde aan de ‘privileges’ van de parlementsleden. De partij heeft ook een programma rond bestrijding van de klimaatopwarming, dat net als de andere strijdpunten in de eerste plaats moet worden betaald met een rijkentaks. Die kan volgens PVDA tussen 8 en 11 miljard euro per jaar opbrengen.

De partij lijkt echter niet snel geneigd om deel te nemen aan de macht. Dat bleek na de gemeenteraadsverkiezingen, die enkel in het Oost-Vlaamse Zelzate tot een schepenambt leidden. Onder meer in het Brusselse Molenbeek trok de partij zich terug uit de onderhandelingen voor een nieuw bestuur.

  De andere partijen staan ook niet onmiddellijk in de rij om te besturen met de ‘anti-systeempartij’. PVDA wordt vaak in de hoek van de populisten en de extreme partijen geplaatst. Met uitzondering van PS hebben zelfs alle grote partijen een samenwerking met PVDA al met zoveel woorden uitgesloten.