Hart boven Hard houdt vandaag mars voor het klimaat en sociale rechten

Vanwege de brutale moord op Julie Van Espen en uit medeleven met alle slachtoffers van seksueel geweld wordt de mars voorafgegaan door een rij burgers met witte sweaters waarop staat: 'Vandaag worden er in ons land weer 100 vrouwen verkracht'. Op het slotpodium zal een minuut stilte worden gehouden.

"Wat wij vragen staat in de grondwet", stellen de organisatoren. "Artikel 23 zegt: 'Iedereen heeft het recht op een menswaardig leven.' Dat betekent concreet: een gezond klimaat, een goede job, gelijke rechten, betaalbare zorg, een menselijk migratiebeleid en niet elke maand moeten krabben om te overleven."

De betoging komt er niet toevallig op 12 mei, precies twee weken voor de federale, regionale en Europese verkiezingen van 26 mei. De manifestanten willen dat de komende regeringen werk maken van hun prioriteiten en daarom willen ze met deze betoging "een sterk signaal geven". De prioriteiten waar Hart Boven Hard voor staat moeten volgens de beweging leiden naar een duurzame, solidaire en inclusieve samenleving. Want alles is verbonden, onderstrepen de organisatoren: "Geen klimaatbeleid zonder sociale rechtvaardigheid, geen strijd tegen ongelijkheid zonder oog voor de planeet."

"Op 26 mei gaan we naar de stembus, maar we moeten blijven duidelijk maken waar de verkiezingen voor ons écht om draaien", klinkt het in de platformtekst. "Want als we niet van ons laten horen, dan zal er op politiek vlak weinig veranderen. Zonder beweging op straat, geen beweging in de Wetstraat.”

Hart boven Hard omschrijft de betoging van vandaag als "een brede nationale manifestatie waarmee we massaal aangeven dat de volgende regering een andere richting moet inslaan en de rechten uit artikel 23 ter harte moet nemen. Met het brede maatschappelijke middenveld en een grote groep ongebonden maar bezorgde burgers."
Hart boven Hard startte op in augustus 2014, na de eerste besparingsplannen van de Vlaamse regering-Bourgeois I. Op initiatief van cultuurjournalist Wouter Hillaert en uitgever Hugo Franssen kwamen burgers en vertegenwoordigers uit allerlei sectoren een paar zaterdagen samen om een gezamenlijk antwoord te bespreken.

 Dat werd "de Alternatieve Septemberverklaring": een pleidooi tegen de ongelijkmatige besparingen op vooral gezinnen, organisaties en overheidsvoorzieningen, en voor meer ambitieuze investeringen in de vele sociale en ecologische uitdagingen in België. Sindsdien hebben meer dan 20.000 burgers en 1.500 organisaties die Septemberverklaring ondertekend. De volksbeweging ondersteunde allerlei acties zoals de klimaatmarsen, de nationale vakbondsbetogingen en de stakingspikketten, acties tegen vrijhandelsakkoorden en de betoging tegen racisme.