Hoogspanning in Jan Breydel: volgt er straks een symbolische machtsoverdracht?

Zou je Philippe Clement ooit rusteloos krijgen? Al weken ontmantelt hij elke titelvraag als de beste mineur. “Ik zal mijn spelers uitleggen wat zij kunnen verwachten - als één iemand weet wat en hoe, ben ik het wel.” Jan Breydel kent geen geheimen voor Clement, tot voor twee jaar was hij er zélf een opzwepende factor. “Maar weet je, echt waar, we gaan naar Brugge gewoon om te voetballen.”

Zoals het een titelfavoriet betaamt.

Koninklijke Racing Club Genk staat voor een nieuwe mijlpaal. Een vierde landstitel sinds de fusie in ’88 - heel wat ploegen kijken jaloers toe. En wat het mogelijk allemaal nóg mooier maakt: uitgerekend op het veld van de uittredende landskampioen kan Genk triomferen. Van een symbolische machtsoverdracht gesproken. In een regie van een gewezen assistent-coach van Club dan nog. Er zijn al een pak slechtere Hollywoodfilms verschenen.

Liverpool. Amsterdam. Brugge? “Kampioen worden lijkt een mirakel... Maar het kán nog.” Ivan Leko is altijd al een believer geweest - inclusief zijn daarbij horende rituelen. Zelfs toen Genk vorige vrijdag dansend het weekend inging, met virtueel negen punten voor op Club, weigerde hij uit de ring te stappen: “Meer dan ooit geloof ik in voetbalmirakels.”

En dan moesten die knotsgekke halve finales van de Champions League nog komen. Wat heeft-ie genoten van het spektakel (en de tragedies). “This is why we love football.”

Veel belangrijker is evenwel dat nu ook zijn spelersgroep écht beseft dat in voetbal alles mogelijk is. “Ook al heb je maar één procent kans. Je moet blijven geloven.”

Club staat, in tegenstelling tot Genk, voor een do or die-confrontatie. Zoals Liverpool dinsdag, en Tottenham een dag later. Met de rug tegen de muur. De setting: een kolkend Jan Breydel.

“Afspraak zondag, 18 uur, tegen de verdiende leider.” Hij meende het, Leko. Geen stoere taal meer, zoals drie maanden terug. De provocatie - “we zullen eens zien wie de beste ploeg van het land is” - ingeruild voor complimenten. Ook Clement kreeg er eentje: “Een vriend en een toptrainer. Hij zou een heel goeie coach zijn voor Club.”

Leko is niet te beroerd om toe te geven dat Genk een fantastisch parcours aan het afleggen is. Het tegendeel had verbaasd. Alles minder dan een lofzang, uit wiens mond ook, klinkt ongeloofwaardig.

Vergis u evenwel niet. Club wil vandaag een dreun van jewelste uitdelen. Eén waar Genk over een week nog steeds niet van bekomen is en waardoor het straks nóg puntenverlies lijdt. Winst volstaat niet, oordeelt Leko. Het moet met het nodige sportieve machtsvertoon zijn - naar de belofte van Ruud Vormer: “We gaan ze kapotmaken.”

“Dan komt er misschien wat extra druk bij hen?”, hoopt Leko. Stel je voor...

“Ach, ’t zijn mentale spelletjes”, grijnst Clement. Je kreeg hem als speler niet gek, wat zou hij dan als coach panikeren?

Vandaag 18 uur. Krijgen we nog een bloedstollende laatste competitieweek? Krijgen we nóg een mirakel? Of vinden de voetbalgoden het welletjes, en doet Clement het licht uit in Brugge?

Leko heeft gelijk. Dit is waarom we zó van het spelletje houden.

Is het al zondagavond?