VIDEO. Deceuninck met Kasper Asgreen aan het feest in tweede rit Ronde van Californië

Na de sprintetappe op zondag, kreeg het peloton daags nadien al meteen stevige kost voorgeschoteld. Drie beklimmingen onderweg, 4.500 hoogtemeters en op het eind nog een uitsmijtertje van 1,7 km aan gemiddeld zes procent. “De kans dat ik de leiderstrui houd is onbestaande”, sprak ritwinnaar en leider Peter Sagan voor de start. “Andere jongens maken hier meer kans.”

De wedstrijd werd gekleurd door een vroege vlucht die al na 8 kilometer vorm kreeg: Luke Rowe (Team Ineos), Mads Pedersen (Trek-Segafredo), Evan Huffman (Rally UHC Cycling), Davide Ballerini (Astana Pro Team), Pawel Bernas (CCC Team), Michael Storer (Team Sunweb) en Michael Hernandez (Amerikaanse selectie). Het peloton gunde hen niet al te veel bonus, maximaal 3'50" en de opeenvolging van klimmetjes zorgde voor slachtoffers in het peloton. Mark Cavendish moest al vroeg lossen, hij zou steun krijgen van Bernhard Eisel en finaal op 36 minuten finishen.

In het peloton roerde vooral EF Education First, voor Tejay Van Garderen, zich en op 75 km werd de laatste vluchter gegrepen. Daarna was het Lachlan Morton (EF) die op 65 km van het eind zijn geluk probeerde. Het peloton spatte uiteen en we kregen een groepje met 14 favorieten die zou strijden om de dagzege. Naast Morton ging het ook nog om Hugo Houle, Darwin Atapuma, Neilson Powless, Davide Ballerini, Natnael Berhane, Rob Britton, Alex Cataford, Lawson Craddock, David De La Cruz, Matteo Badilatti, Rohan Dennis, Felix Grossschartner, Evan Huffman en Cristian Camilo Muñoz. Geen Moscon, noch Van Garderen, die zou later de oversteek maken met ook nog Maximilian Schachmann, George Bennett, Jonas Gregaard Wilsly, Kasper Asgreen en Tadej Pogacar.

Op de Lutther Pass versnelde Asgreen, de groep werd verder uitgedund en op de slothelling kregen we een strijd tussen Ballerini, Pogacar, Moscon, Asgreen en Van Garderen. Eerst ging de Italiaan, maar het was nog ver, Van Garderen dichtte het gaatje, Ballerini viel terug, Moscon, Pogacar en Asgreen sloten aan. De Amerikaan probeerde het van ver, maar het was Asgreen die het pleit won en zijn eerste profzege boekte, voor Van Garderen. Moscon werd derde. Pogacar, winnaar van de ronde van Algarve, zou nog op 10 seconden finishen als vierde. Van Garderen is de nieuwe leider, met zes tellen bonus op Moscon en zeven op Asgreen.

“Waw, dit is wel een mooie binnenkomer”, sprak Asgreen. De 24-jarige Deen, die verrassend tweede werd in de Ronde van Vlaanderen, werd vorig jaar door Patrick Lefevere opgevist en kreeg een contract op 1 april 2018 nadat de Belgische formatie door het trainingsongeval met Bob Jungels, Peter Vakoc en Laurens De Plus het plots een tijdje met minder renners moest doen.

Asgreen reed op dat moment bij het procontinentale Virtu Cycling. Hij had echter een paar troeven achter de hand, want hij kroonde zich tot Europees kampioen tijdrijden bij de beloften in 2017, in Herning, voor eigen volk, en won ook een rit in de Ronde van de Toekomst. Asgreen deed al gauw van zich spreken, mocht ook mee naar het WK ploegentijdrit en was daar één van de gangmakers die de ploeg naar goud leidde. Dit jaar mocht hij ook aan de bak in de Vlaamse klassiekers en dat beviel hem zeer en leidde zelfs tot een tweede plaats in de Ronde. Nu is er dus die eerste profzege.

“Geweldig”, zei hij, “Tejay opende de sprint en ik zag mijn kans schoon, zette aan, liever deed ik dat nog wat dichter bij de finish, maar gelukkig had ik de benen en kon ik hem voorbij en bleef ik ook voorop. Dit is echt wel een mooie zege, in een World Tourkoers pak ik mijn eerste profzege en dan nog in zo’n etappe, met zoveel hoogtemeters en op zo’n finish.”

Tweede in de Ronde, nu winst in een ‘bergrit’. Wat voor renner wil de Deen worden: een klassiek renner of een klimmer? “Een klassiek renner”, antwoordde hij resoluut, “ik heb nooit zoveel plezier gehad op mijn fiets als in die klassieke periode met de ploeg de voorbije maanden. De klassiekers worden mijn grote doel de komende jaren.” 

Tejay Van Garderen nam de gele trui over van Peter Sagan. De Amerikaan telt nu zes seconden voorsprong op Gianni Moscon en zeven op ritwinnaar Kasper Asgreen.

Van Garderen won de Ronde van Californië in 2013 en eindigde vorig jaar als tweede. De Amerikaan koerst voor eigen volk en bij een Amerikaanse ploeg die het goed wil doen in Californië. “Het is niet dat er hier meer stress is”, wuifde hij weg, “we willen het gewoon allemaal goed doen in deze koers, ons tonen, niet achter de feiten aanrijden. Uiteraard ben ik gemotiveerd, zoals altijd als ik hier rijd. Er zijn niet zo veel kansen voor Amerikaanse renners om in eigen land te koersen, maar het is niet dat ik hier met stress koers. Ik volg de kranten of wielersites niet, meer was ik bezig met de NBA de voorbije dagen”, lachte hij.

Van Garderen had niet verwacht de leiderstrui te grijpen met zijn tweede plaats. “Neen, helemaal niet eigenlijk. Ik dacht dat Kasper die ook zou pakken. Wat is er eigenlijk gisteren gebeurd, Kasper (Hij kende tijdverlies omdat het peloton in stukken brak in de slotfase in de openingsrit, nvdr). Of dat iets verandert aan de koerstactiek? Tja, we hebben de trui nu al, misschien zullen we dan wat meer verdedigend rijden. De Ronde van Californië is nog lang niet voorbij. Ik heb geleerd dat er hier veel kan gebeuren in die paar dagen en de rit naar Mount Baldy zal zeker van grote impact zijn (op vrijdag). Ik ben blij dat ik het geel mag dragen, maar verwacht me nog aan een zware strijd.”