Emotioneel afscheid van vermoorde studente Julie Van Espen (23): “Deze wereld is haar mooiste schat kwijt”

De ‘Witte Kerk’ in Schilde zat bij de start van de dienst iets na 10 uur tjokvol. Zo’n 700 familieleden, vrienden en kennissen van Julie woonden de uitvaart bij. Velen onder hen waren volledig in het wit gekleed, met een kleurrijke tint. Dat was op vraag van de familie.

De vader van Julie, Eric, las een emotionele tekst voor: “Lieve Julie, je deed alles vanuit je hart. We beloven je dat we vanaf nu alles vanuit ons hart zullen doen. Je zei ook altijd wat je voelde. We zagen je zo oneindig graag. Wat gaan we die leuke wandelingen en fietstochten missen. Je fiets was je grote vrijheid. Altijd was je begaan met andere mensen. Je wilde niet zomaar Julie zijn, je wilde iets bijdragen. Jouw dood mag niet zinloos blijken. Rust zacht, ons zonnestraaltje.”

Ook Elise, de zus van Julie, nam het woord: “Liefste zus, het is niet eerlijk dat ik nu al afscheid moet nemen. Overal waar je kwam, maakte je vrienden. Je liep graag op blote voeten, dicht bij de natuur. Of liggend in het gras studeren. Zoals papa zei: ‘Opgeven staat niet in het woordenboek van een Van Espen’. Je was zo uniek en altijd jezelf. Ik zal jouw zonnestraaltje blijven voelen en een goede zus voor Andreas zijn.”

Video: Zus Julie Van Espen: “Ik hou van je”

“Je was lief en vrolijk”, sprak Thomas, de vriend en grote liefde van Julie. “Je was zo puur, het materiële interesseerde je niet. Je hebt van mij een betere man gemaakt. Je leefde in het moment, je ogen fonkelden altijd voor de mooie dingen in dit leven. Je deed alles voor anderen. Deze wereld is haar mooiste schat kwijt. Onze eerste kus is voor altijd in mijn hart gegraveerd. Je was prachtig op elk vlak. Bedankt voor de mooiste tijd van mijn leven.”

Een nichtje van Julie las in naam van de familie een brief voor. “Je was als een zus. We konden zo goed praten. Je zal mijn gids zijn door het leven. Slaap zacht, Julie.” “Je leefde honderd jaar in 23 jaar”, aldus een tante van de vermoorde studente. “Dank je voor je inspiratie. We zien en horen je nu, in de zonnestralen en in het zingen van de vogels.”

Volgens Antwerps bisschop Johan Bonny had Julie een uitzonderlijke gave om mensen onbevangen en spontaan tegemoet te treden. “Ze kende geen schrik of vooroordelen. Ze was een kind van de zon en van het licht. Ze vond meteen de sleutel waarmee ze het hart van anderen kon openmaken. Daarom ook had ze geen vijanden, alleen vrienden. Haar enige vijand was die van het laatste ogenblik.”

“Met alle kracht die in haar was, heeft ze zich verzet”, zei Bonny. “Dat had ze vroeger ook gezegd. Dat ze zich als vrouw nooit zou laten vernederen of misbruiken. Ze had het volste vertrouwen dat ze alles aankon, zelfs dat. En het is haar ook gelukt. Ze heeft haar waardigheid aan zich gehouden.”

Vrienden namen eveneens afscheid van Julie: “Je stuurde vaak spraakberichtjes, zelfs van op het toilet, om te kijken hoe het met ons ging. Je gaf iedereen het gevoel speciaal te zijn. De wereld kende geen grenzen voor jou. Van Australië tot Montpellier. Jul, je hebt elke dag geleefd voor tien. We gaan je missen en zijn zo dankbaar dat we je gekend hebben.”

Ook Julies vrienden benadrukten haar liefde voor de natuur. “Je ging altijd buiten, het bos in, zwemmen,... We zullen op blote voeten door het gras lopen, genieten van de zon.”

In naam van Julies familie werd nog stilgestaan bij iedereen die heeft “meegezocht, meegevoeld en meegeweend”. “De voorbije dagen hebben we heel hard gevoeld hoeveel mensen er voor ons waren.” De familie bedankte alle vrienden, collega’s en sympathisanten, en ook de politie. “Laat ons werken aan een betere wereld zonder geweld. Mag Julie hiervan het symbool zijn. We zien je graag en zullen je nooit vergeten.” 

De uitvaartdienst eindigde met een groot applaus voor Julie in en rond de kerk.

Op het plein voor de kerk werd de begrafenis door zo’n 1.600 mensen gevolgd via een geluidsinstallatie. Ze luisterden er naar de getuigenissen van onder meer de familie en vriend van de vermoorde studente. Leerlingen van Vita et Pax in Schoten, de vroegere school van Julie, kwamen te voet van de school. Ook leden van KSK ‘s-Gravenwezel, waar de jonge vrouw een tijdlang voetbalde, waren in uniform aanwezig. De mensen buiten kregen de kans om iets in het rouwregister te schrijven.

Op vraag van de familie waren journalisten, cameramensen en fotografen niet toegelaten in de kerk. Ook aan politici werd op voorhand gevraagd om niet naar de plechtigheid te komen. “De familie wil graag in alle sereniteit afscheid kunnen nemen. De plaatsen in de kerk zijn voorbehouden voor familie, vrienden en kennissen, en voor de medestudenten van Julie, haar vriend, zus en broer.”

De 23-jarige studente Julie Van Espen verdween twee weken geleden toen ze met de fiets op weg was naar vriendinnen in Antwerpen. Haar lichaam werd twee dagen later, op maandag 6 mei, teruggevonden in het Albertkanaal. De 39-jarige Steve Bakelmans bekende voor de onderzoeksrechter dat hij Julie vermoordde.

Vorige week zondag stapten zo’n 15.000 mensen mee in een stille mars ter nagedachtenis van Julie, en voor alle slachtoffers van seksueel geweld. Een dag eerder waren honderden inwoners van Schilde al samengekomen om hun rouwbetuigingen op papier te zetten. De familie van Julie heeft die steun erg kunnen appreciëren, zo liet ze ook weten op de begrafenis.