Een goal, twee assists én Man of the Match: City pakt de treble, De Bruyne valt geweldig in

De VAR greep halverwege de eerste helft niet in. De enige hulplijn om van Man City – Watford een evenwichtige finale te maken. Op een uithaal van Doucouré draaide Vincent Kompany het lichaam en raakte die zijn zwaaiende armen. Een strafschop volgens de regels in de UEFA Champions League, niet volgens die van de Engelse FA – raakt er maar eens aan uit. Een handvol minuten later bracht David Silva de Engelse kampioen en League Cupwinnaar op voorsprong. Wedstrijd gespeeld. Treble in de achterzak. Heurelho Gomes stak vervolgens nog een handje toe (2-0 aan de rust). Eentonigheid troef. _{(lees verder onder de tweets)}

Watford probeerde na rust nog even terug te bijten. Het monster Man City, een staatsvehikel van Abu Dhabi gevoed met miljarden aan oliedollars, deinsde even terug, maar spuwde dan opnieuw vuur. Gabriel Jesus bediende op de counter de voor het uur ingevallen Kevin De Bruyne. Die bleef oog in oog met Gomes ijskoud. De dribbel, de kalme baltoets en vervolgens zijn zesde van het seizoen. Er kon definitief een streep onder. Gabriel Jesus, op aangeven van maatje De Bruyne, maakte er op een nieuwe tegenaanval 4-0 van. Sterling zette de forfaitscore op het bord. Op aangeven van De Bruyne vervolledigde hij later zijn brace. Complete afstraffing. Geen medelijden. Straffe invalbeurt van King Kev. Man van de match volgens de FA in 35 minuten tijd. _{(lees verder onder de tweets)}

Het vrouwenteam van Arsenal slaagde er al eens in, maar Man City is de eerste club die erin slaagt om zowel de Premier League, de FA Cup als de League Cup in eenzelfde seizoen te winnen. Een quadruple zelfs in de ogen van Pep Guardiola: die neemt ook de Community Shield, de Engelse Supercup mee in zijn telling. Jammer van die struikelpartij in de Champions League. Enige veeg op een uniek seizoen, dat de voorbije week opnieuw werd overschaduwd door de duistere sponsorconstructies die de club opzette om de Financial Fair-play te omzeilen – de UEFA overweegt City een jaar uit de Champions League te weren vanaf 2020. 

Een wedstrijd was het op Wembley nooit, maar dat was niet eens verwacht. Sinds de promotie van Watford in 2015 won de club van erevoorzitter Elton John geen enkele keer van City – het doelsaldo is 31-4 in het voordeel van de dominantste club uit Manchester. Een van de bewijzen dat de verhoudingen in de Premier League, ondanks de gelijke verdeling van de tv-gelden, serieus zijn scheefgetrokken. Zijn elite van zes versus de rest. Een koppeltje, Man City en Liverpool, dat te sterk is voor iedereen, gevolgd door een groep van vier (Chelsea, Tottenham, Arsenal, Man United) die de andere Europese koekjes verdelen. Een competitie op drie snelheden. De meedogenloosheid waarmee City, en in zijn zog Liverpool, door de jaargang 2018-19 stormde is ongezien en heeft zijn weerslag op de bekers. En de grote-6 hebben nog meer honger. _{(lees verder onder de foto)}

Een anekdote, die al een tijdje de ronde doet in voetbalmiddens, is tekenend voor de machtshonger. Een paar weken voor Leicester City drie jaar geleden die onvergetelijke titel pakte, een sprookje voor voetbalromantici, sprak een directeur van een van de zes superkrachten in een meeting dat zoiets nooit meer zou mogen gebeuren. Hij sprak zijn bewondering uit voor Leicester en voegde er zelfs aan toe dat de aandacht en liefde voor de wonderkampioen vanuit het buitenland het merk ‘Premier League’ zeker ten goede zou komen. Alleen, zo luidde zijn betoog, kon het niet verkocht worden als bewijs van de competitiviteit en onvoorspelbaarheid van de Engelse competitie. Wel legde het de zwakte bloot van de G6, ondanks al de centen. “Dit mag niet meer voorvallen”, zei hij met opgestoken vingertje.

De impact is zichtbaar. Chelsea zette de duurste doelman ter wereld (Kepa, 80 miljoen) in de recordboeken, Liverpool de duurste verdediger (Virgil Van Dijk, 84 miljoen) en Man United de duurste speler op Engelse bodem (Paul Pogba, 105 miljoen euro). Alle clubrecords sneuvelden. Sinds de triomf van Leicester, in 2016, investeerden de grote zes samen meer dan 2,6 miljard in nieuw spelersmateriaal en miljoenen aan de best beschikbare trainers - Guardiola en Jurgen Klopp. De gevolgen tussen de lijnen zijn zichtbaar. Records werden gebroken.  De elfde keer dit seizoen dat City met meer dan 5 goals verschil won, 169 goals in 61 matchen - waaronder enkele meesterwerkjes. Fantastisch team met een perfectionistische trainer - zijn werk is nooit af. City evenaarde op Wembley ook een record uit 1903 van Bury- dat won toen de finale van Derby County.

Het zal Kompany en De Bruyne worst wezen. Het is niet hun schuld. De vreugde was er niet minder om. Kompany pakte zijn twaalfde prijs in elf jaar bij City en stak zijn vierde als aanvoerde de lucht in. De Bruyne, die de beker kreeg van zijn aanvoerder, zit in vier seizoenen bij City ook al aan zes. Het palmares dikt aan. “Wij zijn de besten ter wereld”, liet Kompany verstaan. 

Over een mogelijk afscheid wilde hij niks kwijt. Zijn contract loopt straks af, maar City wil graag nog een jaar met hem verder. De komende dagen staan nieuwe gesprekken gepland, maar dat zijn zorgen voor later. Kompany wilde gewoon genieten. Evengoed was het inderdaad zijn laatste voor City – de legende is hij ondertussen allang voorbij.