Nederland wint het Eurovisiesongfestival: Duncan Laurence maakt zijn favorietenrol waar

"Arcade" is een liefdeslied over hoop en hoe mensen in het leven kunnen vinden wat ze zoeken. Duncan Laurence (25) ondersteunde de ballade met een sobere act waarbij hij alleen op het podium achter zijn piano zat. In Nederland heeft “Arcade” al de eerste plaats in de hitlijsten bereikt. Afwachten of de rest van Europa nu zal volgen.

De zanger nam in 2014 deel aan de talentenjacht “The voice of Holland” en schreef zijn liedje toen hij aan de Rockacademie van Tilburg studeerde. In 2017 rondde hij die studie af. Voor Nederland is het de vijfde winst op het Songfestival. De laatste keer dateerde wel al van 1975. Laurence heeft intussen al felicitaties gekregen van het koningshuis en premier Mark Rutte.

(Lees verder onder de Instagrampost)

Bekijk hoe Duncan Laurence de hoofdprijs in ontvangst neemt en zijn nummer nogmaals brengt (de versie tijdens de show vindt u verder in het artikel):

De puntentelling verliep erg onvoorspelbaar. Na de punten van de professionele jury's stond Zweden aan de leiding, voor het verrassende Noord-Macedonië en Nederland. De verschillen waren wel erg klein en de punten van het publiek gaven uiteindelijk de doorslag voor Nederland. Italië is de nummer 2 en beperkt het verschil tot minder dan 30 punten. Rusland eindigt op de derde plek.

Bekijk de ontknoping van de puntentelling:

FOTO: de finale resultaten:

Voor er overgegaan werd tot de puntentelling, was de show afgesloten door "queen of pop" Madonna. Ze bracht haar nieuwe nummer "Future" en de klassieker "Like a prayer". Haar matige zangprestatie kreeg meteen heel wat kritiek op sociale media. Er zat verrassend ook een politieke boodschap in het optreden, een oproep tot vrede. Op het einde van "Future" liepen twee dansers arm in arm het podium af, één had de Palestijnse vlag op de rug, de andere de Israëlische. Het lijkt erop dat de organisatie (die geen politieke statements wil op het festival, red.) niet op de hoogte was van de plannen van Madonna.

Lees verder onder de reportage uit "Het Journaal laat" met een kort fragment van haar optreden:

Het festival vond plaats in Tel Aviv, in Israël, na de winst van Netta vorig jaar. Dat Israël het gastland was, veroorzaakte controverse. Critici hadden opgeroepen tot een boycot vanwege de Israëlische politiek ten opzichte van de Palestijnen. In de marge van het festival vonden demonstraties plaats, en tijdens de puntentelling vanavond was er een klein incident waarbij de IJslanders plots in beeld kwamen met pro-Palestijnse symbolen. De Israëlische regie schakelde snel weg.

Bekijk hieronder de reportage in "Het Journaal" met de IJslandse actie:

Onze landgenoot Eliot kregen we niet te zien. Hij strandde dinsdag in de eerste halve finale. Eliot eindigde daarin 13e op 17 deelnemers, zo weten we nu, want die resultaten worden pas na afloop van de finale bekendgemaakt. Meer daarover leest u hier.

Malta geeft de aftrap van de show. De eilandstaat was er al enkele keren dichtbij, maar kon nog nooit winnen. De guitige tiener Michela zingt het vlotte maar ook snel vergeetbare "Chameleon" in een zee van afwisselende kleuren.

Albanië doet het in de eigen taal en met etnische klanken. Zangeres Jonida Maliqi brengt "Ktheju tökes". Drama en vuurwerk alom. Ze kreeg na de halve finale kritiek op haar toonvastheid, maar er is beterschap. "Beter dan in de halve finale, goed gezongen", heeft ook commentator Peter Van de Veire gehoord.

Geen Eliot in de finale. Maar de Tsjechische band Lake Malawi heeft wel een Belgische toets met truien in geel, zwart en rood. Hun lichtvoetige popsong "Friend of a friend" zou een zomerse radiohit kunnen worden.

Bekijk hieronder het optreden van Tsjechië:

Vervolgens is Duitsland aan de beurt, het eerste land van de "big five", de grote organiserende landen die rechtstreeks naar de finale mogen. Al blijkt dat niet altijd een voordeel. S!sters, een vrouwelijk duo, brengt "Sister", een lied met de boodschap dat vrouwen allemaal zussen zijn en moeten stoppen met elkaar te beconcurreren. "Niet helemaal toonvast, maar ze zijn wel gelukkig", zegt Van de Veire. Een goeie score levert het niet op, de Duitsers krijgen van het publiek zelfs geen enkel punt.

Rusland gaat voor een dramatische powerballad: Sergey Lazarev met "Scream". Lazarev, die in 2016 al eens deelnam, toont zich een uitstekende zanger en heeft ook een indrukwekkende act met verschillende schermen waardoor plots meerdere versies van hem op het podium lijken te staan. Jury en publiek belonen hem met het brons.

Bekijk hieronder het optreden van Rusland:

Lieflijk en schattig. Dat zijn de kernwoorden bij Denemarken. Leonora zingt "Love is forever", een zeemzoet en meezingbaar lied in het Engels, het Frans, het Deens en het Duits. 

Over naar de verrassing van de eerste halve finale: San Marino. De Turkse zanger Serhat kon doorstoten naar de finale ondanks steenkolenengels en een -we blijven vriendelijk- nogal belegen discosong, "Say na na na". Zo potsierlijk dat het toch werkt? In de finale blijft het bij een 20e plek.

Bekijk het optreden van San Marino:

Dit Songfestival nemen we afscheid van de "Former Yugoslav Republic of Macedonia". Voortaan is Noord-Macedonië de naam van het Balkanland, na een jarenlang dispuut met Griekenland. Tamara Todevska brengt met "Proud" een weinig originele maar wel goed gezongen ballade die gaat over haar dochter. De vakjury's belonen haar met een hoge score, maar het publiek heeft een andere mening.

Bekijk hieronder het optreden van Noord-Macedonië:

Zweden zit in de finale dankzij John Lundvik en "Too late for love", een aanstekelijke popsong waar weinig op aan te merken valt. Ook met de zang en de performance zit het wel goed. Lundvik krijgt een erg enthousiaste respons van het publiek in Tel Aviv. Hij eindigt uiteindelijk net buiten de top 5.

Bekijk hieronder het optreden van Zweden:

Slovenië stuurt een aandoenlijk jong koppel, Zala Kralj & Gašper Šantl. Ze hebben elkaar leren kennen op Instagram en maken ingetogen muziek die wat aan The XX doet denken. 

Het contrast is groot met de volgende act. Cyprus probeert het met het uptempo nummer "Replay", gezongen door zangeres Tamta in een latex pakje. Het doet denken aan "Fuego", de inzending van vorig jaar waarmee Eleni Foureira op de tweede plek eindigde. Dit jaar raken ze echter niet in de eerste tabelhelft.

Over naar de grote favoriet, Nederland. Duncan Laurence brengt "Arcade", een liefdeslied over hoop en hoe mensen in het leven kunnen vinden wat ze zoeken. Een sterke song die genoeg heeft aan een sobere act. Laurence, alleen op het intiem verlichte podium, blijft achter zijn piano zitten. Op het einde van de avond mag hij vieren, volgend jaar krijgen we een Songfestival dicht bij huis.

Bekijk hieronder het optreden van Nederland:

Katerine Duska verdedigt de kleuren van Griekenland met "Better love". Niet alleen lijkt Duska op popster Katy Perry, haar nummer heeft ook veel weg van Perry's hit "Roar". Wat het nummer ontbreekt aan originaliteit, hebben ze proberen goed te maken in de act, zo lijkt het wel. "Ze breken het wereldrecord zoveel mogelijk brol op het podium slepen", zegt Van de Veire.

Lees voort onder de foto van het Griekse optreden:

Voor gastland Israël brengt Kobi Marimi een dramatische ballade, "Home". Goed gezongen, maar dat er geen tweede opeenvolgende zege zal komen, is snel duidelijk. Na afloopt barst de zanger in tranen uit op het podium.

Noorwegen gaat terug naar de jaren 90 met KEiiNO en "Spirit in the sky", een erg aanstekelijk dancenummer. "Een lied met een mooie boodschap over gelijkheid, maar ook zeer Songfestival van 20 jaar geleden", zegt Van de Veire. De zangeres deelt de zangpartijen met twee zangers, van wie er één ook in het Sami zingt, een taal die gesproken wordt in Lapland. Van het publiek krijgen de Noren de meeste punten met een mooie vijfde plek als resultaat.

Bekijk hieronder het optreden van Noorwegen:

Groot-Brittannië doet het al een aantal jaar slecht op het festival. "Bigger than us" van Michael Rice, opnieuw een ballade, springt te weinig uit het pak om daar verandering in te brengen. Rice kan terugblikken op een degelijke zangprestatie, maar moet uiteindelijk met de rode lantaarn naar Londen.

De prijs voor opvallendste act gaat zonder twijfel naar IJsland. De groep Hatari brengt BDSM naar het Songfestival, met een dosis satire. Hun nummer "Hatrið mun sigra" ("De haat zal zegevieren") laat zich vooral schreeuwen en zit onder een laag stevige elektro. De IJslanders komen tijdens de puntentelling even in beeld met pro-Palestijnse symbolen (foto onder). Mogelijk krijgt dat nog een staartje, want de organisatie had hen gewaarschuwd om geen politieke statements te maken.

Bekijk hieronder het optreden van IJsland:

Estland laat zich vertegenwoordigen door de Zweed Victor Crone, die "Storm" zingt. Hij doet dat beter dan tijdens de halve finale, maar dat redt het matige nummer niet.

"Like it." Die boodschap brengt de Wit-Russische ZENA zo'n 35 keer in 3 minuten. Maar dat is dan ook het voornaamste dat we onthouden. Veel enthousiasme op het podium, dat wel.

Azerbeidzjan stuurt Chingiz met "Truth", een sterke popsong over het moment waarop overspel aan het licht komt. Opvallend in de act zijn de ingenieuze projecties en twee robots die uit de assemblagelijn van een autofabriek lijken geplukt.

Bekijk hieronder het optreden van Azerbeidzjan:

Onze zuiderburen sturen Bilal Hassani, een queer YouTube-ster die in korte tijd uitgegroeid is tot een grote naam in zijn land. Hij wil de boodschap verkondigen dat iedereen zichzelf moet kunnen zijn en deelt het podium met een dove zangeres en een danseres met een maatje meer. Frankrijk werd gezien als een outsider, maar belandt in de middenmoot.

Bekijk hieronder het optreden van Frankrijk:

Italiaanse hiphop dan met Mahmood en "Soldi" ("geld"). Hij heeft het over hoe geld alles kan veranderen in relaties en over zijn vader die hij niet meer gezien heeft sinds zijn 6e. Een catchy en moderne popsong die alvast in eigen land een grote hit is. Ook Europa is onder de indruk. De zege is net te hoog gegrepen, Mahmood strandt op de tweede plaats.

Bekijk hieronder het optreden van Italië:

Nevena Božović brengt voor Servië "Kruna", opnieuw een dramatische ballade. Evanescence-gewijs gooit ze er hier en daar wat stevige gitaren tegenaan en plots lijkt ze ook in een sneeuwstorm terecht te komen.

Zwitserland stuurt Luca Hänni, een gladde jongen met gespierde armen die lijkt op de jonge Ricky Martin. Commentator Peter Van de Veire spreekt liever over "de Zwitserse Niels Destadsbader". Zoals verwacht scoort Hänni hoog met zijn zwoele latin-act. Hij kaapt de vierde plaats weg.

Bekijk hieronder het optreden van Zwitserland:

Tijd voor een van de favorieten: Australië, dat intussen al 5 jaar deelneemt aan het festival. Kate Miller-Heidke maakt indruk met "Zero gravity", een eigentijdse popsong met opera-elementen. Ze gaat letterlijk de hoogte in en zweeft heen-en-weer in de lucht op een elastische stok. "Cirque du Soleil 2.0", aldus Van de Veire. Een negende plaats is het verdict.

Bekijk hieronder het optreden van Australië:

Spanje mag het rijtje sluiten. Miki is een vrolijke jongen met een vrolijke song, "La venda" ("De blinddoek").  "Een heerlijke zomerhit", zegt Van De Veire. Maar Europa blijkt niet onder de indruk.

Bekijk een kort overzicht van alle 26 landen:

Bekijk de eerste analyse van Songfestivalkenner André Vermeulen in "Het Journaal Laat":