“Mijn schatjes!” Mama breekt op proces van ex-man die hun vijf kinderen vermoordde

De 37-jarige Timothy Jones Jr. uit Lexington staat terecht voor vijfvoudige moord op zijn kinderen. In augustus 2014 doodde hij eerst zijn 6-jarige zoontje Nahtahn. Volgens de aanklagers was dat een moord in een vlaag van woede, nadat het jongetje - dat gefascineerd is door elektriciteit - aan een stopcontact had geprutst. Daarna doodde de man ook zijn vier andere kinderen. 

De 8-jarige Merah en de 7-jarige Elias werden met blote handen gewurgd, de 2-jarige Gabriel en de 1-jarige Abigail verstikte Jones met een broeksriem.

Na de moordpartij wikkelde de vader zijn dode kinderen in plastic vuilzakken en legde hij ze in de koffer van zijn SUV. Vervolgens reed hij negen dagen lang doelloos door het zuidoosten van de VS. Uiteindelijk dumpte hij de lichamen onderweg bij een heuvel in Camden, Alabama, en zette hij zijn weg verder. In Smith County, Mississippi, werd de vader toevallig geklist bij een alcoholcontrole. Een agent rook een overweldigend sterke geur die uit de koffer kwam. De geur van de dood.

Timothy Jones Jr. riskeert de doodstraf. Hij pleit onschuldig, wegens ontoerekeningsvatbaarheid. Zijn advocaten wilden gisteren foto’s van de kinderlijkjes in de rechtszaal laten zien. Ze hoopten dat het gruwelijke beeld van de kleine lichamen in zware staat van ontbinding zou helpen bij hun verhaal van krankzinnigheid, het verhaal van een man die ze overduidelijk niet meer op een rijtje had. Rechter Eugene Griffith weigerde de lugubere beelden vrij te geven. Wel nam de patholoog die de autopsie op de kinderen uitvoerde het woord.

Vorige week kon de jury de bekentenis van Jones via een audiofragment horen. In die bekentenis aan de politie verklaarde de vader dat hij “boos was op Nahtahn voor het kapotmaken van een stopcontact”. 

Hij zei dat hij het knaapje “urenlang sportoefeningen” had laten doen, “aangezien de 6-jarige weigerde toe te geven wat hij had gedaan” en Jones vreesde dat het kind “plannen had om hem te vermoorden”. De papa verklaarde dat hij zijn zoon uren later “dood aantrof”. Volgens de patholoog kan dat niet kloppen, het jongetje is duidelijk om het leven gekomen door geweld. 

“En toen begonnen de stemmen”, aldus nog Jones. “Je moet iets doen. Je bent gefuckt, Tim.”

Ook Amber Kyzer, de ex-vrouw van Jones en moeder van de kinderen, kwam getuigen. Waarom het pas de eerste keer was dat zij in de rechtszaal verscheen? “Ik kan het niet aan”, antwoordde de mama zachtjes. Tijdens haar getuigenis depte ze hele tijd de tranen van haar wangen, maar ze probeerde zich sterk te houden. Tot haar gevraagd werd een brief voor te lezen die ze voor haar oudste kind had geschreven na de scheiding met hun papa. De moeder brak totaal. 

“Jullie zijn mijn hele wereld en mama en papa zijn gezegend om jullie te hebben”, zo las Kyzer voor. “Sorry”, pauzeerde ze, om haar gezicht in haar handen te laten vallen. Ze barstte uit in luide snikken. Snikken die door merg en been gaan. “Oh god. Oh god. Mijn schatjes. Mijn schatjes!”, schreeuwde de moeder. Jones stond recht en keek naar zijn ex, zonder emotie te tonen. De rechter liet de jury wegsturen uit de zaal, de zitting werd 30 minuten geschorst.

Vlak daarvoor had de vrouw verteld dat ze verliefd was geworden op Jones omdat hij slim en talentvol was, een man die zijn leven op orde leek te hebben. Maar alles veranderde nadat ze trouwden. Jones werd heel religieus strikt en veeleisend. “Vrouwen moeten er zijn, maar ze moeten niet spreken. Ik was er gewoon om te zorgen voor de kinderen.”

Na de scheiding liep het niet zoals de vrouw had gehoopt. Ze bond in en gaf haar man de fysieke voogdij over hun kinderen. Hij had immers een goedbetaalde job als computeringenieur en ook een auto, zij had zich zelfs geen advocaat kunnen veroorloven. Elke zaterdag zag ze haar kinderen in een lokaal fastfoodrestaurant, onder Jones’ waakzame blik. Volgens Kyzer was hij een goede vader terwijl ze getrouwd waren, maar leek hij het mentaal moeilijker te hebben na de scheiding.

Op zaterdag 6 september 2014 - toen al negen dagen lang niemand nog iets van de kinderen had gehoord – ging Kyzer zoals altijd naar hetzelfde restaurant, deze keer keek de politie mee. Jones kwam niet opdagen, haar kinderen zou de moeder nooit meer terugzien. 

De advocaten van Jones wierpen nog op dat zijn moeder al 20 jaar lang in een psychiatrisch centrum zit en dat hij schizofrenie lijkt te hebben. “Zijn dunne greep op de realiteit werd gebroken door de ontrouw van zijn vrouw, de moeilijkheid om vijf kinderen alleen op te voeden en het gevoel dat hij zijn religieuze overtuigingen niet meer kon waarmaken.”