Stijn Meuris opgenomen in ‘EU Songbook’ met ‘Ik Hou Van U’: "In 7 minuten was dat liedje beklonken"

Het komt pas eind dit jaar uit, maar sinds gisteren weten we welke zes Belgische liedjes in de eerste editie van het 'European Union Songbook' worden opgenomen. Het gaat om drie nummers van Jacques Brel ('Ne Me Quitte Pas', 'Mijn vlakke land' en 'Bruxelles'), 'Vrolijke Vrienden' van Nonkel Bob, 'Dominique' van Soeur Sourire en 'Ik hou van u' van Noordkaap. Populaire meezingers als 'Alle kleuren' van K3 en 'Madammen met een bontjas' van Urbanus stonden ook op de shortlist, maar haalden het uiteindelijk niet. "Ik ben aangenaam verrast", zegt Stijn Meuris, samen met toetsenist Wim De Wilde en gitarist Lars Van Bambost auteur van 'Ik hou van u'. "Je wordt toch opgenomen in een soort 'canon' van de Europese muziek. Ons liedje staat bovendien in de categorie 'Freedom and Peace'. Daarin vind je ook 'Imagine' van John Lennon, niet slecht. Tegelijk ben ik natuurlijk nuchter en cynisch genoeg om het allemaal te relativeren. Dat ik de enige levende artiest ben van de Belgen op de lijst, zou ik zelfs verontrustend durven te noemen. (lacht)"

The 'European Union Songbook' is een Deens initiatief. De organisatie, die in 2015 boven de doopvont werd gehouden in Kopenhagen, nodigde vorig jaar iedereen uit om liedjes uit eigen land te nomineren in zes categorieën: Liefde, Natuur & Seizoenen, Vrijheid & Vrede, Folksongs & traditionals, Geloof en Kinderen. De voorbije weken kon gestemd worden op de nummers met de meeste nominaties. In totaal deden 63.000 mensen uit heel Europa dat. Voor Oostenrijk zit 'Stille nacht' erbij, de Britten kozen onder meer voor 'All You Need Is Love' van The Beatles, en Nederland selecteerde opmerkelijk genoeg 'Dikkertje Dap', een kinderlied van Annie M.G. Schmidt. Verder is het lang zoeken naar bekende nummers, tenzij het Slovaakse 'Na Král'ovej holi' of de Estse folksong 'Kungla Rahvas' u iets zeggen. "Ik ben pro-Europa", zegt Meuris. "Maar op cultureel vlak merk je dat het een kunstmatige constructie is. De overgrote meerderheid van de liedjes in het 'EU Songbook' zal voor de meeste Europeanen volstrekt onbekend zijn. Belle Perez heeft wel ooit een latinversie van 'Ik hou van u' gemaakt en er is ook een Duitse schlagercover, maar buiten onze landsgrenzen kent niemand dat nummer. In de Verenigde Staten is het totaal anders: mensen van de East Coast kennen alle nummers van The Beach Boys, iconen van de West Coast. En andersom: wie in Los Angeles woont, heeft waarschijnlijk een pak platen van Bruce Springsteen."

Bijzonder toeval: Noordkaap zit sinds kort weer in het repetitiekot om begin volgend jaar - na twee decennia - een comeback te maken. "Mét de bezetting die destijds 'Ik hou van u' gemaakt heeft", zegt Meuris. "Tot op vandaag nog altijd een fremdkörper in ons oeuvre, maar wel onze grootste hit." Het ontstaan van het liedje is één van de strafste verhalen uit de Belpop. "Het was 1995. We hadden drie cd's gemaakt met Noordkaap. Vooral de laatste, 'Gigant', was een succes, met nummers als 'Druk in Leuven' en 'Panamarenko'. We wilden eens iets anders doen en net op dat moment belde regisseur Frank Van Passel: 'Ik ben fan, het zou fantastisch zijn als jullie de soundtrack schrijven van 'Manneken Pis', mijn eerste langspeelfilm.' Daar moesten we niet lang over nadenken."

En dat kon ook niet. Het moest héél snel gaan. "We zaten op de Oude Markt van Leuven om de contracten te tekenen toen de producer van de film, Dirk Impens, ineens zei: 'Mannen, jullie hebben een half jaar tijd, behalve voor één nummer, dat van de openingsscène. Die wordt namelijk morgen al gedraaid. Pas op, het nummer hoeft niet helemaal af te zijn. Ritme, melodie en tekst zullen volstaan.' (lacht)"

Toen na enkele minuten bleek dat het geen grap was, trokken Meuris en co een spurtje naar het repetitiekot. "We hadden het script gelezen, we wisten dat het een grauwe film werd, met uitzondering van die openingsscène: daarin scheen de zon en zat een familie blijgemutst in een auto een liedje te zingen. Dat nummer moesten we dus op één avond schrijven."

Het duurde uiteindelijk... 7 minuten. "Ik had 'Ik hou van u' en nog wat positieve, blije woorden op een bierkaartje gekribbeld. Iemand opperde: 'Wat als we nu eens een walsje zouden doen?' Onze drummer zette een hoempapabeat in, de toetsenist speelde een accordeondeuntje op zijn synthesizer en voor we het goed en wel beseften, stond het erop. Met dat cassettetje zijn we 's anderendaags in alle vroegte naar Wachtebeke gereden, waar de filmopnames plaatsvonden. Na de derde of vierde take was de hele crew dat nummer al aan het meezingen. Toen wisten we: dit gaat marcheren."