Een ‘fuck you’-gebaar dat kan tellen: Semenya weigert medicijnen te nemen en schrijft zich in voor andere afstand

30 juni, Stanford, California. Het eerstvolgende optreden van Caster Semenya in de Diamond League wordt er één om naar uit te kijken. De tweevoudig olympisch kampioene schreef zich begin deze week in voor de 3.000 meter. Géén olympisch nummer, en evenmin Semenya’s geliefkoosde afstand. De roots van de Zuid-Afrikaanse liggen op de 800 meter, maar daar ziet de Internationale Atletiekfederatie haar liever niet meer uitblinken. Op last van de IAAF dienen hyperandrogene atleten medicijnen te slikken om hun (te hoge) testosteronwaarden te onderdrukken. Volgens de IAAF zijn atletes als Semenya te veel in het voordeel en is de strijd bij voorbaat oneerlijk. Semenya wendde zich tot het Internationaal Sporttribunaal om de regel aan te vechten, maar ving bot: de nieuwe regel geldt vanaf 8 mei voor de afstanden van 400 meter tot 1 mijl.

Vijf dagen voor de invoering van de nieuwe regelgeving, op 3 mei in Doha, pakte Semenya nog uit met een statement richting IAAF. Ze triomfeerde op hààr 800 meter in een toptijd van 1:54.98. Zo snel was dit jaar nog niet gelopen. De atletiekbobo’s stonden erbij en keken ernaar. De vraag was wat Semenya nà 8 mei ging doen. Gehoorzamen aan de IAAF en opnieuw medicijnen innemen? Niet dus. Haar eerstvolgende race wordt er één op de 3.000 meter. Waar de regelgeving inzake hoge testosteronwaarden niet geldt. Semenya weigert medicijnen te slikken en wijkt (voorlopig?) uit naar langere afstanden. Om te beginnen de 3.000 meter in Stanford. “Haar zaakwaarnemer vroeg of Semenya kon deelnemen aan de 3.000 meter”, zegt meetingdirecteur Tom Jordan. “Natuurlijk zeiden we ja.”

Het deelnemersveld in Stanford is ijzersterk, met naast de Nederlandse Sifan Hassan ook de Keniaanse Hellen Obiri en de Ethiopische toppers Genzebe Dibaba en Almaz Ayana. Met een persoonlijke besttijd van 9:36.29 hinkt Semenya mijlenver achter de wereldtop op de 3.000 meter. Dibaba, de snelste van het pak in Stanford, is met 8:26.21 ruim een minuut sneller. Een gezondheidswandeling wordt het voor Semenya in de VS dus allerminst, maar nog liever dàt dan te plooien voor de IAAF.

“Ik ben een gekke atlete”, zei de Zuid-Afrikaanse na haar overwinning in Doha. “Ik switch wedstrijden naar believen. Niemand moet mij zeggen wat ik moet doen. Als iemand mij iets wil opleggen, dan is dat zijn probleem, niet het mijne. Ik ben een machtsatleet, ik ben in staat om afstanden te lopen van 100 meter tot 5 km. Dus kan ik elke race lopen die ik wil.”

Door haar aantreden in Stanford stijgen de kansen dat Semenya op het WK atletiek in Doha (28 september-6 oktober) zal uitkomen op de lange afstand. Volgens de Britse krant The Telegraph is de 5.000 meter een reële optie. Op die afstand veroverde ze vorige maand de Zuid-Afrikaanse titel. “Maar of ze een serieuze kandidaat is om op termijn op de lange afstand mee te strijden voor de prijzen, daar heb ik geen idee van”, zegt Dominique Scott, die voor Semenya moest buigen op het nationale kampioenschap.