De term cordon sanitaire kent zijn oorsprong in de landbouw. Het geeft een soort schutkring aan die rond een boerderij gelegd wordt om te vermijden dat een besmettelijke ziekte verder uitbreekt. In de politiek wordt het sinds 1989 gebruikt door de traditionele partijen om het extreemrechtse Vlaams Blok te isoleren en uit te sluiten van het beleid. Toen de partij bij de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen 17 procent van de stemmen haalde, werd op voorstel van Agalev-kopstuk Jos Geysels beslist om niet samen te werken met het Vlaams Blok. Bij de eerste echte zwarte zondag op 24 november 1991, toen het Blok nationaal doorbrak, schaarden alle partijen zich achter het cordon.

Ook later, toen het Vlaams Blok vervelde tot het Vlaams Belang, bleef het cordon sanitaire intact. In tegenstelling tot vroeger is er geen geschreven akkoord meer tussen de partijen om niet samen te werken met Vlaams Belang, al blijft er wel een mondeling akkoord om niet met hen samen te werken.

Door het succes van het Vlaams Belang bij de verkiezingen van vandaag, duiken er weer stemmen op om dat cordon te doorbreken en wél samen te werken met de partij.