De allereerste overwinningsspeech van de avond kwam niet van Tom Van Grieken, voorzitter van Vlaams Belang, maar wel van zijn collega op extreemlinks. Onder luid applaus heeft PVDA-voorzitter Peter Mertens zijn partij zondagavond uitgeroepen tot tweede grote overwinnaar: “Ze hebben gezegd dat David niet kon winnen. Dat er in Vlaanderen geen plaats was voor een tegenstem. Dat heel Vlaanderen rechts zou zijn. Maar het tegendeel is gebeurd.”

Voor PVDA was het glashelder vooraf: alles werd ingezet op Antwerpen, de woonplaats van voorzitter Peter Mertens. Hij moest en zou dit keer wel een plaats veroveren in de Kamer. Volgens de voorlopige resultaten is dat ook gelukt, met vlag en wimpel zelfs. Met iets meer dan de helft van bureaus geteld (802 van de 1.408 in kieskring Antwerpen) stuurt PVDA mogelijk zelfs twee Antwerpse verkozenen naar het federale parlement. “Naast het ‘Vals Belang’ is er straks gelukkig ook een echt sociaal alternatief in het parlement”, aldus voorzitter Peter Mertens.

Kiesdrempel

Elke zetel voor de PVDA is er een gewonnen, want bij de vorige federale en regionale verkiezingen haalde de communistische partij de kiesdrempel niet in Vlaanderen. “We hadden dit keer stiekem gedroomd om vanuit Antwerpen ook één zetel te halen in het Vlaams Parlement”, aldus Mertens voor een uitzinnige zaal. “Maar dat zullen er twee worden.” Naast Jos D’Haese is dus ook Lise Vandecasteele op weg naar het Vlaamse halfrond. “Ik zeg u kameraden”, riep Mertens. “Ze (de traditionele partijen, nvdr.) zitten met de peut.”

“Het spreekt voor zich dat we op weg zijn naar een fantastisch resultaat”, zegt Kim De Witte, lijsttrekker voor de PVDA in Limburg voor het Vlaams Parlement. Ook hij raakt mogelijk verkozen. “Als het ook in Limburg lukt om een verkozene te halen, dat zou dat echt wel onverwacht zijn. Je moet het ook maar doen: in een rechts Vlaanderen groeien als linkse partij.”

De Witte, auteur van het boek De Grote Pensioenroof, vermoedt dat PVDA door de kiezer beloond is voor haar consequentie. “We hameren al jaren op dezelfde nagels. Het thema van de pensioenen is door ons op de kaart gezet. Mijn vader heeft 42 jaar gewerkt, en hij krijgt amper 1.100 euro pensioen per maand. Dat is oneerlijk, en dat vinden blijkbaar veel mensen met ons.”