Teleurgesteld over het geslacht van je baby? Zo ga je ermee om

De vraag die koppels tijdens een zwangerschap het meeste horen: “En? Is het een jongen of een meisje?”. Of ze het geslacht nu verklappen, geheim houden of zelf niet op de hoogte zijn: het sociaal aanvaarde antwoord klinkt steeds hetzelfde. “Maakt niet uit, zolang het maar gezond is.” Maar voor veel vrouwen en mannen ligt dat net iets ingewikkelder. 

“Gender disappointment komt vaker voor dan je denkt”, bevestigt psycholoog Danielle Forshee. “Zeker bij mensen die een bepaalde betekenis hechten aan een geslacht.” Stel: een moeder in spe is opgegroeid met allemaal broers en droomt nu van een dochtertje. Je weet wel, extra vrouwenpower in huis. Nog een voorbeeld is dat een koppel al een zoon heeft, en hoopt dat het tweede kind een meisje wordt. Als dat niet het geval is, kan dat zorgen voor teleurstelling. 

Die tegenvaller wordt vaak gevolgd door schuldgevoel en schaamte. “Sommige mensen kunnen geen kinderen krijgen. Waar maak ik me eigenlijk druk om?”, denk je dan. Het gevolg: dit fenomeen blijft een taboe waar mensen niet over durven praten. Terwijl dat o zo belangrijk is. “Als je die gevoelens opkropt, beginnen die na een tijd aan je te knagen", meent Forshee.

De Nederlandse Merith Cohen de Lara, psycholoog en directeur van Psyche en Zwangerschap, herkent het taboe. “Vrouwen die onze praktijk binnenkomen, geven het maatschappelijk verantwoorde antwoord, dat ze blij zijn dat het kind gezond is. Pas na doorvragen vertellen ze wat ze er echt van vinden. Sommigen geven aan dat het voelt alsof ze stikken, omdat ze niet teleurgesteld mogen zijn van zichzelf of hun omgeving. Ze lijden echt, voelen zich depressief en in paniek”, vertelde de expert eerder aan De Volkskrant.

Daarom is het belangrijk dat je die teleurstelling aankaart, stellen de 2 psychologen. Forshee: “Zeker als je net bevallen bent. Dan gieren de hormonen door je lichaam. Het laatste wat je dan nodig hebt, zijn extra zorgen.” Kortom, praat erover met je partner, beste vriend of iemand anders die je vertrouwt. “Het is belangrijk dat het taboe doorbroken wordt", stelt ook Cohen de Lara. “Anders voelen vrouwen het in het geheim. Tijdens mijn behandeling kijk ik naar de onderliggende oorzaak van de teleurstelling.”

De volgende stap is proberen om niet alleen te kijken naar de negatieve aspecten, stelt Forshee. Zo blijft het ontevredenheidsgevoel minder langer aanslepen. Maar onthoud vooral dat het oké is om even in een dipje te zitten. Je moet je gevoelens niet opkroppen, het is veel beter om ze onder ogen te komen en ze een plaats te geven. En die teleurstelling? Die verdwijnt op den duur altijd, zeker als je je nieuwste gezinslid ontmoet.