#Allemaalvanbelang gaat viraal: mensen delen verhalen over racisme en discriminatie

Onder de hashtag #allemaalvanbelang zijn de voorbije dagen tal van persoonlijke getuigenissen over discriminatie en racisme op sociale media verschenen. Heel wat mensen - al dan niet met migratieachtergrond - uiten hun ongenoegen over de verkiezingsuitslag en maken zich zorgen over de normalisering van racisme in de samenleving. "We dachten niet dat de actie veel zou uithalen, maar voor ons is dit ontzettend belangrijk", zeggen de initiatiefnemers.

Wie vanmorgen Twitter en Instagram bekeek, is de berichten over racisme en discriminatie wellicht niet ontgaan. Er verschenen tal van persoonlijke getuigenissen over racisme en discriminatie. Dat vonden student Mayada Srouji en mensenrechtenactivist Sarah El Massaoudi zorgwekkend en reden genoeg om de hashtag #allemaalvanbelang te lanceren, die op korte tijd meer dan 1.800 keer werd gebruikt.

“Dat de hashtag zo snel wordt opgepikt door mensen met een migratieachtergrond toont hoe hard er nood aan is om hierover te spreken.”, zegt Srouji. "We dachten niet dat de actie veel zou uithalen. Voor ons is dit ontzettend belangrijk, zodat mensen niet meer passief blijven wanneer ze racisme zien, maar er ook in tussenkomen."

Racisme geminimaliseerd

Naast de persoonlijke getuigenissen werd ook een filmpje van een vrouw die zich racistisch uitliet op de tram massaal gedeeld (het filmpje wordt om privacyredenen niet getoond). "Zondag begonnen mensen met een migratieachtergrond spontaan hun ervaringen met racisme te delen op sociale media", gaat Srouji verder. "We wilden die verhalen - over ervaringen sinds de verkiezingsuitslagen of op andere momenten - bundelen, om de boodschap kracht bij te zetten." 

De initiatiefnemers maakten zich vooral zorgen over de mogelijke impact van de verkiezingen op de normalisering van racisme. "Enerzijds zijn er mensen die de impact van de verkiezingsuitslag minimaliseren, anderzijds zijn er mensen met een migratieachtergrond die proberen te schreeuwen dat racisme wel degelijk continu gebeurt." Voor die boodschap kwam meteen veel steun op Twitter.

Ook uit bekendere hoek kreeg de verkiezingsuitslag de nodige reactie. Auteur Ish Ait Hamou reageerde via Facebook: "Bezorgdheden en angsten van mensen hadden positief aangepakt moeten worden", schrijft hij. Ook reportagemaker Elke Neuville reageerde gisteren, maar verwijderde haar post door de vele haatreacties die binnenstroomden. "Natuurlijk zijn jullie niet allemaal racisten, maar het stemhokje is doorgaans te krap voor enige nuance. Door dat bolletje te kleuren, heeft u natuurlijk wel dat volledige programma stilzwijgend onderschreven", zei ze op Facebook.

Fysieke en mentale problemen

Ook het Minderhedenforum maakt zich zorgen over de situatie op sociale media. Niet zozeer over de uitslag, maar vooral over het discours dat ermee gepaard gaat. "De meeste mensen met een migratieachtergrond hebben na de verkiezingen een klap gekregen, waardoor ze zich fysiek en mentaal slecht voelen", zegt Landry Mawungu, directeur van het Minderhedenforum. "Er wordt spontaan een gevoel gecreëerd dat 20 procent van de bevolking hen liever kwijt is dan rijk."

Mawungu benadrukt dat het discours aanpassen de enige manier is om het sociaal conflict op te lossen. Die taak draagt hij op aan de politiek. "We moeten gaan luisteren naar de verzuchtingen van de Vlaams Belangstemmers. Tegelijkertijd moet er ook geluisterd worden naar de mensen die zich nu aangevallen voelen, omdat ze zich niet meer erkend voelen door de verkiezingsuitslagen."

Naast de verhalen van mensen met een migratieachtergrond, kwam er ook heel wat reactie vanuit autochtone hoek. Dat ziet ook Nadia Fadil, antropoloog aan de KU Leuven. "Het toont aan dat er verschillende realiteiten zijn in Vlaanderen. De scheidingslijn die ons verdeelt, ligt niet zozeer tussen allochtoon en autochtoon, maar kan ook stedelijk-ruraal zijn. Het heeft te maken met de mate waarin we met elkaar in contact komen."

We zijn gedoemd om samen oplossingen te zoeken, terwijl we onszelf ervan proberen te overtuigen dat we het nog alleen kunnen
Nadia Fadil, antropoloog KU Leuven

Ook Fadil benadrukt dat een ander discours en meer begrip de oplossingen zijn voor het sociaal conflict. "Er zijn veel meer breuklijnen die we niet zien. We zijn "gedoemd" om samen oplossingen te zoeken, terwijl we onszelf ervan proberen te overtuigen dat we het nog alleen kunnen."

Meest gelezen