Ex-spijtoptant Olivier Myny barst in tranen uit: "Ik haat de voetbalwereld"

"Toen men mij op 10 oktober 2018 uit mijn bed lichtte, viel ik compleet uit de lucht. Ik wist niet waarover het ging. In het politiekantoor in Waregem hebben ze meegedeeld dat het met 'Operatie Propere Handen' te maken had. Ik vroeg me af wat ik daar in godsnaam mee te maken had. Mijn vriendin was in alle staten, maar ik stelde haar gerust: 'ik ben straks terug' en vroeg haar om mijn makelaar te bellen", aldus Myny.

"De speurders namen mij alles af en ik werd geboeid. Ik werd in een gemeenschappelijke cel gestopt en mocht met niemand praten. Ik wist totaal niet waarover het ging. Na zes uur op cel werd ik verhoord. De speurders zeiden dat ze alles al wisten, dus dat ik gewoon de waarheid moest vertellen. Ik herinnerde mij dan het telefoongesprek voordien met makelaar Thomas Troch. Ik heb gezegd hoe het toen is gegaan. Meer niet. Tot mijn verbazing mocht ik niet naar huis. Met een touw rond mijn benen en geboeid werd ik naar de onderzoeksrechter gebracht. 'Dat was hoogst uitzonderlijk', zeiden ze me. Ik werd bijzonder nerveus. Bij de onderzoeksrechter vertelde ik net hetzelfde. Ik werd vrijgelaten zonder voorwaarden. Met de trein trok ik naar Leuven, waar mijn familie wachtte. Mijn kop verscheen overal op tv. Ik wist: dit is niet goed.”

"Ik ben ook niet kwaad op Walter Mortelmans en Thomas Troch, maar dit had wel allemaal vermeden kunnen worden. Ik ben misschien niet duidelijk genoeg geweest over het feit dat Thomas niets raars bedoelde met het telefoontje. Dus ben ik ontgoocheld. Ik ben blij dat ik eens mijn verhaal kan doen. De supporters roepen mij allerlei zaken toe om me van de wijs te brengen. Dagelijks word ik ermee geconfronteerd. Dit zal me voor de rest van mijn leven achtervolgen.”

De laatste woorden van zijn neergepende verklaring kreeg Myny maar moeilijk over de lippen. "Jullie zullen beslissen over mijn toekomst. Maar vergeet niet dat ik jarenlang gevochten heb om profvoetballer te worden. Eén stom telefoontje kan en zal mijn profcarrière beïnvloeden. Daarom heb ik gedacht om ermee te stoppen. Maar dat ligt niet in mijn karakter. Ik ben al genoeg bestraft om dit nog alles te moeten meemaken. Ik haat de voetbalwereld, maar speel het spelletje te graag.”