Waarom het zo lang duurde voor Google Assistant een Belgische variant kreeg

Vanaf vandaag sluipt de Belgische variant van Google Assistant geruisloos je smartphone binnen. Eindelijk, zullen behoorlijk wat techfanaten zuchten. De digitale assistent die je alle mogelijke vragen kan stellen is ondertussen immers al in tachtig landen en dertig talen beschikbaar. Dat ons land met zijn kleine oppervlakte en zijn drie landstalen niet hoog op het prioriteitenlijstje stond, is logisch. Maar toen onze noorderburen vorig jaar een Nederlandse versie kregen, ging iedereen ervan uit dat België snel zou volgen. Niet dus.

Het maken van zo’n Belgische versie gaat om veel meer dan enkel de taal, vertelt Tim van de Rijdt, die verantwoordelijk is voor de uitrol van Google Assistant in Noord-Europa. “Het is de bedoeling dat het spreken tegen zo’n assistent zo natuurlijk mogelijk aanvoelt", legt hij uit. Humor is dan het perfecte smeermiddel. Alleen is dat heel erg regiogebonden. “Zo heeft het bijvoorbeeld geen enkele zin dat Google Assistant in Vlaanderen een grap over een Nederlandse voetballer maakt.” 

De voorbije maanden werd dus in sneltempo Belgische cultuur in het artificiële brein van de Google Assistant gepompt. Met resultaat. Probeer het zelf maar eens door ‘klop, klop’ tegen je telefoon te zeggen. In België krijg je dan een verwijzing naar Samson en Gert die jarenlang geplaagd werden door een slecht functionerende deurbel, terwijl onze noorderburen het met een zinnetje uit het sprookje van Hans en Grietje moeten stellen. 

‘Sorry, dat begrijp ik niet’

Maar het ontwikkelen van een lokale variant is meer dan dat soort spielerei. “Het gaat ook om verstaanbaarheid. In Nederland zeggen we bijvoorbeeld tien over twaalf, jullie Vlamingen gebruiken eerder tien na twaalf. Dat lijken misschien details, maar ze zijn wel belangrijk als je aan Google Assistant vraagt om de wekker te zetten. We hebben de voorbije jaren en maanden gemerkt dat er wel vijfduizend verschillende manieren zijn om dat aan zo’n assistent te vragen. Het is onze taak ervoor te zorgen dat die assistent ze alle vijfduizend begrijpt.” 

Die varianten onder de knie krijgen is een kwestie van oefenen, ook voor een gecomputeriseerde assistent. Alle vragen waarop noodgedwongen het antwoord ‘het spijt me, dat begrijp ik niet’ komt, worden bijgehouden en gebundeld, waarna de programmeurs ervoor zorgen dat er de volgende keer wel een antwoord komt. Van de Rijdt: “Hoe meer gebruikers en hoe moeilijker hun vragen, hoe beter de assistent wordt.”

Privacy?

Dat beter worden gebeurt ook wanneer je een intensere band met je nieuwe speeltje opbouwt. Hoe meer persoonlijke gegevens je deelt, hoe makkelijker de assistent op die persoonlijke voorkeuren in kan spelen. Vertel je de assistent bijvoorbeeld dat je vegetarisch bent en vraag je een uur later om recepten voor het avondeten, dan krijg je enkel vleesloze voorstellen. Het weerbericht, of de dichtstbijzijnde supermarkt wordt dan weer accurater weergegeven als je Google toestemming geeft je locatie bij te houden. 

Kan de toenemende bezorgdheid over onze privacy dan geen stokken in de wielen steken van persoonlijke assistenten zoals die van Google? Van de Rijdt denkt van niet. “Als je merkt dat iets sneller en makkelijker gaat dan vroeger, wil je niet meer terug. Ik merk dat bij mezelf ook. Sinds ik mijn telefoon met mijn vingerafdruk kan ontgrendelen, lijkt het intikken van een pincode van amper vier cijfers een enorm omslachtige procedure.”

Niet alleen bij Google gaan ze met de Google Assistant aan de slag. In elke regio worden ook partners gezocht die hun diensten via de spraakgestuurde gimmick makkelijker toegankelijk kunnen maken. In België zijn dat bijvoorbeeld de NMBS, Bpost, Colruyt en het KMI. Dat laatste biedt bijvoorbeeld een persoonlijk weerbericht aan, dat verder gaat dan ‘welk weer wordt het morgen’. Zo kan je persoonlijke assistent je voortaan ook vertellen of je al of niet een jas aan moet en wanneer het beste tijdstip is om het vuur in je barbecue te jagen. 

“Het is voor die partners nog een beetje zoeken wat hun klanten precies van die nieuwe dienst verwachten”, vertelt Van de Rijdt. “We hebben al gemerkt dat mensen aan zo’n assistent andere dingen vragen dan waar ze op de website naar op zoek gaan.” Een reissite die een toepassing bouwde waarbij je, net zoals op de site, een vlucht kon boeken op basis van vertrekplaats, bestemming, datum en uur moest die aanpak helemaal herzien. “De meeste gebruikers wilden gewoon een overzicht van waar ze voor pakweg 300 euro naartoe konden vliegen.”