De DNA-test van koning Albert kan ook een handige manier zijn om tijd te winnen

Hij was in een hoekje gedreven. Na de dwangsom van 5.000 euro per dag die een rechter van het hof van beroep koning Albert II had opgelegd, kon hij geen kant meer op. De maatregel zou beginnen lopen van het moment dat de koning uitgenodigd werd in een ziekenhuis om met een wattenstaafje wat wangslijm af te laten nemen en hij dat zou weigeren. Dat de koning tegen de beslissing van de rechter naar het Hof van Cassatie was gestapt, kon hem niet ontheffen van de dwangsom.

Maar de oude vorst liet het dus niet zover komen. Hij liet via zijn advocaten weten dat hij besloten heeft om een DNA-staal af te staan. “Uit respect voor de gerechtelijke instellingen”, klonk het. Even later bevestigde zijn advocaat dat de koning dinsdagmorgen de daad bij het woord had gevoegd.

Het is de zoveelste stap in de soap die de zaak-Boël ondertussen is geworden. Die begon met een half zinnetje in een biografie over koningin Paola in 1999. De auteur, de toen nog piepjonge Mario Danneels, had het eerder stoemelings over een gerucht over een buitenechtelijke dochter van de koning. Niet lang daarna leerde het land die dochter ook kennen: Delphine Boël. Dochter van barones Sybille de Selys Longchamps, officieel de vrouw van de rijke zakenman Jacques Boël. 

Fysieke gelijkenissen

Het was algemeen geweten dat Albert en Paola in hun jonge jaren moeilijke tijden gekend hadden als koppel, en in de jaren 60 en 70 jarenlang gescheiden hadden geleefd. Uit de romance van toen nog prins Albert met Sybille zou Delphine geboren zijn. Wanneer er ook beelden opdoken van Boël, kon niemand naast de fysieke gelijkenissen kijken tussen Delphine enerzijds en Albert en zijn kinderen anderzijds. 

Koning Albert had er volgens Delphine Boël en haar moeder ook jarenlang geen probleem mee om toe te geven dat ze zijn dochter was. Dat verklaarden ze in de VIER-reportage Onze dochter heet Delphine. Albert kwam Delphine haar hele jeugd opzoeken, ook na de breuk met haar moeder. Er bleek ook beeldmateriaal te bestaan van de koning met de kleine Delphine, die hem steevast ‘papillon’, vlinder dus, noemde. 

Maar in 2001, twee jaar na het uitlekken van haar bestaan in de media, blies de koning alle contact op. Volgens royaltywatchers vooral door toedoen van koningin Paola. Naar verluidt zou de koning Delphine wel willen erkennen, maar wil de koningin er niets van weten.  Albert mag de naam Delphine niet uitspreken of Paola schiet in een colère, vertelde de koning ooit aan een bevriende politicus.

Zes jaar geleden begon Delphine Boël aan een juridische strijd, met als inzet: een erkenning als natuurlijke dochter van Albert II. Volgens ingewijden doet ze het niet voor het geld. “Mocht ze het voor het geld doen, dan had ze zich als enige erfgename van Jacques Boël, wiens vermogen op 700 miljoen euro wordt geschat, braaf stil gehouden in plaats van achter de armste monarch van Europa aan te gaan”, zei haar ‘ontdekker’ Mario Danneels eerder in De Morgen.

Geheim blijven

Of er aan die strijd snel een einde komt nu de koning blijkbaar een staaltje slijm wil afstaan, is nog maar de vraag. De medewerking van de koning kan ook een handige manier zijn om tijd te winnen. De resultaten van de test moeten namelijk geheim blijven tot de uiteindelijke behandeling van de kwestie. Aangezien er eerst nog een uitspraak moet komen van het Hof van Cassatie kan dat nog maanden, mogelijk zelfs jaren duren. 

De koning laat er geen geheim over bestaan dat hij hoopt dat Cassatie het arrest van het hof van beroep, dat hem een dwangsom oplegt, alsnog vernietigt.  “Als Cassatie koning Albert II volgt, dan zullen de resultaten van de DNA-test nooit bekendgemaakt mogen worden”, verklaart Alain Berenboom, raadsman van koning Albert II.

Wordt nog altijd vervolgd dus.