Om toegankelijk te zijn, moeten de treinstations aan een aantal voorwaarden voldoen. Alle perrons moeten minstens 76 centimeter hoog zijn en bij perrons die niet op het gelijkvloers liggen moet een lift of helling aanwezig zijn. Daarnaast moeten er minstens een ticketautomaat en blinde­geleidelijnen zijn.

Eind 2017 voldeden amper 64 van de 550 Belgische stations en stopplaatsen aan al die criteria. De NMBS en Infrabel passen jaarlijks gemiddeld vijf stations aan. “In dat tempo moeten we nog honderd jaar wachten tot elk station en elke stopplaats toegankelijk is”, hekelt Kamerlid Jef Van den Bergh (CD&V).

Volgens de NMBS is de verhoging van de perrons de grootste uitdaging, aangezien de treinsporen daardoor lange tijd buiten dienst worden gesteld. “Afhankelijk van de ligging en de omvang van het station, kan zo’n aanpassing leiden tot bouwtijden van gemiddeld een jaar per perron”, zegt woordvoerder Bart Crols. Het kostenplaatje loopt dan weer op tot een miljoen euro per perron.