François Waeterinckx (75) en zijn echtgenote Marie-Claire Chapelle (64) worden op 9 januari 2014 dood aangetroffen in hun woning in Tienen. Het koppel is de dag voordien met stomp geweld om het leven gebracht. Het gerecht gaat vrijwel meteen uit van een dubbele roofmoord. Speurders zoeken de dader(s) in familiekring, want nagenoeg elk familielid van “tant en nonkel” kampt met stevige geldproblemen en schulden.

LEES OOK. De roofmoordenaar die vergat de code van de bankkaart te vragen (+)

“Er was sprake van kansarmoede in de hele familie”, zegt Thierry Van Noorbeeck, de advocaat van hoofdverdachte Willy Molon. Op het moment van de dubbele roofmoord staat de zichtrekening van de neef van het bejaarde koppel in het rood en heeft hij 2 euro op zijn spaarrekening staan. Ook de alimentatie voor zijn vijf kinderen moest dringend betaald worden aan zijn ex.

Een bankkaart, een kam en 90 euro

Op de dag van de moord is hij gezien door een buurvrouw die verklaart dat hij zich ophoudt aan de garage en zich vreemd gedraagt. Molon probeerde in de late namiddag bovendien online in te loggen met het bankkaartnummer van nonkel François. Toen dat mislukte, ging hij volgens het gerecht ’s avonds geld afhalen in een Fintro-bankkantoor in Tienen. Maar ook dat mislukte na het tweemaal foutief ingeven van de pincode.

Bij een huiszoeking in zijn huis in Tienen vlak na de dubbele roofmoord vonden de speurders naast de bankkaart ook een zwarte kam met het DNA van nonkel François, een schoudertas met gepersonaliseerde balpen, en een zakje vol koperen munten goed voor een schamele buit van negentig euro.

Vijf jaar blijven ontkennen

Toch bleef Molon vijf jaar lang zijn betrokkenheid bij de dubbele roofmoord ontkennen, ook al kon hij evenmin verklaren waarom hij tijdens zijn verhoren de ene na de andere leugen poneerde. Zijn advocaat wees tijdens het proces een andere verdachte aan: R., de minderjarige zoon van Molon, maar die werd tijdens het onderzoek buiten vervolging gesteld.

Het openbaar ministerie twijfelde dan ook niet aan de schuld van Willy Molon, en eiste een celstraf van 30 jaar. De rechters in Leuven volgden die eis dinsdag grotendeels, en veroordeelden de man tot 28 jaar cel. De rechtbank zag volgens het uitvoerig gemotiveerde vonnis voldoende elementen om de man als enige mogelijke dader aan te wijzen. “Zijn moeilijke en zelfs uitzichtloze financiële situatie was het motief. De slachtoffers leenden geregeld geld aan familieleden”, zei de voorzitster. Bij het bepalen van de strafmaat vond de rechtbank geen verzachtende omstandigheden, op het blanco strafregister na.

Onmiddellijk aangehouden

Het openbaar ministerie vroeg daarop de onmiddellijke aanhouding van Molon. “De veroordeelde beschikt niet over een vast adres”, stelde procureur Johan Vanaudenhoven. Na een beraadslaging van twintig minuten besliste de rechtbank om op dat verzoek in te gaan. “Het valt te vrezen dat de veroordeelde zich zal onttrekken aan zijn straf. Hij heeft geen vast adres in België en wisselt geregeld van verblijfplaats”, zei de voorzitster.