De 20-jarige Cameron probeert nu zelf stappen te zetten in het wielrennen en rijdt dit seizoen voor de Lotto Soudal Ladies. Graag had ze op een dag samen getraind met haar vader.

“Lieve papa,

Ik herinner me nog dat je naar m’n loopwedstrijden kwam kijken. Voor een wedstrijd keek ik altijd naar video’s van jou. Je eerste overwinning bij Lotto, de manier waarop je in Luik of in Avila won.

Dat gaf me moed en zelfvertrouwen. Als jij daartoe in staat was, moest ik dat ook kunnen.

Helaas kan ik niet meer aan atletiek doen. Net zoals jij ben ik aangereden en heb ik een longembolie gehad. De geschiedenis herhaalt zich.

Ik studeer communicatie, omdat ik net als jij heel sociaal ben. Later wil ik persverantwoordelijke worden bij een wielerploeg. Ik heb stage gelopen bij Quick-Step, de ploeg die je tweede familie was, bij Patrick Lefevere en dokter Yvan Van Mol.

Oma en opa hebben goed voor me gezorgd. Ze zijn er nog altijd voor me en ik breng zo veel mogelijk tijd met hen door.

En papa, ik heb echt goed nieuws. Ik zet nu mijn eerste stappen in het peloton. Ik heb getekend bij de Lotto, de ploeg waar jij ook begonnen bent. Ik ben zo blij dat ik in je voetsporen treed.

Ik had zo graag samen met jou getraind. Dat had jij zeker ook leuk gevonden.

Ik ben alvast heel trots dat ik je dochter ben. Elke dag word ik over jou aangesproken. “Kijk, de dochter van Frank Vandenbroucke”, hoor ik dan.

Ik beschik zeker niet over het talent dat jij had, dat is zeker, maar ik heb wel je genen geërfd. Dat kan ik niet ontkennen.

We zien wel, ik blijf tot slot een Vandenbroucke.

Cameron”