Humo sprak met de klanten van prostituees: ‘Ze kleedde me uit en bond me vast aan bed. Toen hoorde ik haar auto starten’

Dit artikel verscheen 27 mei 2019. 

Onlangs plaatste ik online een oproep naar klanten van sekswerkers om hun verhaal te doen in Humo, maar niet iedereen had de boodschap goed begrepen. Toch meldden zich meer mannen dan verwacht om over hun geheime leven te getuigen, omdat ze af willen van het etiket van de gore hoerenloper. En praten lucht op. 

In Vlaanderen heeft 14 procent van de mannen ooit een prostituee bezocht. Meer dan de helft heeft een vaste relatie, bleek onlangs uit een online-enquête van de Universiteit Gent en Violett, een organisatie die sekswerkers helpt. ‘Eigenlijk is het een doorsnede van de bevolking, maar het blijft een onzichtbare groep omdat het stigma zo groot is,’ concludeert Violett.

Mijn oproep leverde, naast wervende meldingen van klanten over de lengte van hun geslacht (gemiddeld 20 centimeter in rust) en andere voordelen (‘Afstand is geen probleem, want ik heb een bedrijfswagen’), een waaier aan verhalen op. Vermakelijk en ontroerend soms, zoals de getuigenis van Ronny, vijftiger en al zijn hele leven vrijgezel. ‘Als jonge kerel tuinierde ik graag, ook niet de meest swingende hobby om een lief te vinden. Ik was meer bezig met sla en wortelen dan met meisjes en uitgaan. Daarna is het er nooit meer van gekomen.’ En nu woont zijn 86-jarige moeder bij hem in, die denkt dat hij een koffie is gaan drinken op café. ‘Mijn moeder is nogal ouderwets. Als ze zou weten dat ik dames van plezier opzoek, is het dikke ambras. Maar voor mij is het een goede oplossing.’

Soms zijn de verhalen wrang of ronduit tragisch, zoals dat van Gary. ‘Ik ben 55 jaar en seksverslaafd. Zo erg dat ik in de schulden ben geraakt door bezoeken aan bars en escortdames die ik meerdere uren liet komen. Ik ben al drie jaar in schuldbemiddeling.’

Deze week vertellen klanten van sekswerkers over hun moeizame zoektocht naar intimiteit, het blussen van ontembare lust en de minder mooie achterkant van de prostitutiewereld.

Wanneer ik de bar binnenloop, krijg ik een sms. ‘Ik ben er. Zit in de hoek van de bar. Ruitjeshemd en glas chardonnay.’ Ik vind er een verzorgde zestiger: klassiek geknoopte das, perfect getrimd baardje. Teddybeer noemt hij zich, en hij heeft me in zijn mail beloofd het verhaal te doen van zijn meer dan veertig jaar durende zoektocht naar erotiek en genegenheid.

HUMO Dan herinner je je vast nog je eerste keer.

TEDDYBEER «O, ja! In de Belgradostraat 46. Vlak bij het Glazen Straatje in Gent. Ik was 17. We spreken over het begin van de jaren 70, mijn schooltijd was zedig en braaf, ik had nauwelijks een meisje gezoend. Op een dag trok ik naar de rosse buurt met mijn spaarcenten, want ik fantaseerde al lang over al dat bloot, al die volwassen vrouwen van vlees en bloed. Maar toen ik er voor de vierde keer mijn ronde deed, had ik nog altijd niemand naar mijn zin gevonden. Allemaal te oud en te gemaakt vriendelijk. In de Belgradostraat stond een mooie vrouw met lang engelenhaar in de deuropening. Bij haar ging ik binnen.

»‘Wat wil je drinken?’ vroeg ze. ‘Een pintje.’ – ‘En voor mij een coupe, zo gaat dat hier,’ zei ze. Het pintje kostte 25 frank en haar coupke 150 frank. ‘Ben je al met een vrouw naar bed geweest?’ Ze zag aan mijn rode kop dat ik een groentje was. ‘Hier kost dat 250 frank, en je weet niet wat je meemaakt.’ Ik stamelde iets en gaf haar het geld, dat ze snel wegstopte in een sigarendoosje achter de toog.

»Ze nam me mee naar een kamertje met donkerrood fluwelen behang met een gouden motief. Ze maakte haar beha los en haar borsten floepten eruit. Ik was verschrikkelijk opgewonden en ging stokstijf op bed liggen. Ze ging recht op haar doel af, met de hand, en in minder dan een minuut was ik klaar. Ik was enorm teleurgesteld. Was dat nu seks? Ik had 500 frank betaald en ik was niet eens ontmaagd. Ik voelde me bedrogen en nam me voor om nooit meer te betalen voor seks.»

HUMO Hoe lang heeft dat voornemen standgehouden?

TEDDYBEER «Tot ik getrouwd was en mijn vrouw in bed niet het uitbundige type bleek waar ik van droomde. Eén keer om de vier maanden seks is niet wat je zou verwachten bij een pasgetrouwd koppeltje. De eerste jaren zocht ik afleiding in baancafés, waar je iets kunt drinken met de dames en boven een kamer huren. Ik had één favorietje, Sonja, die altijd tijd voor me vrijmaakte. Op een dag werd ik door een andere klant, een politieman, aan de mouw getrokken: ‘Die Sonja, daar is niks mis mee, maar ze is in handen van een Brusselse pooier. Die ranselt haar af als ze niet genoeg binnenbrengt of te vriendelijk is tegen de klanten. Hij is gewapend en wordt gezocht. Hij heeft ook meisjes in andere bars. Ik zou maar oppassen als ik jou was.’

»Vier weken later was het prijs. Eén van zijn meisjes had over haar treurige leven verteld aan een klant, die haar voorstelde om eruit te stappen. Net toen ze wilden instappen in zijn Porsche, kwam die pooier aanscheuren. Hij trok zijn pistool, schoot de klant in de voet en sleurde de huilende dame aan haar haren mee. Later vertelde Sonja dat hij haar bont en blauw had geslagen, en had doorverkocht aan een pooier die met gesloten bars werkt.

»Ik was zo geschrokken dat ik voortaan uit dat milieu wegbleef. Ook omdat ik erg bang was voor aids, in de jaren 80 nog een dodelijke ziekte. Er heerste op een bepaald ogenblik een angstpsychose onder klanten van sekswerkers. In de meeste baancafés werd er zonder condoom geneukt, ze hadden er zelfs geen in huis. Lange tijd durfde ik geen dames meer op te zoeken, en later zorgde ik er steeds voor dat ik zelf condooms op zak had.

»Ik was vaak op pad voor mijn job en las elke ochtend de contactadvertenties in Het Laatste Nieuws. Zo bezocht ik dames overal te lande, maar de eenmalige seks maakte mij niet gelukkig. Als ik een dame leuk vond, bleef ik haar bezoeken. Ik wilde een band opbouwen die ik thuis miste.»

HUMO Welke dame blijft je het meest bij?

TEDDYBEER «Mijn sm-meesteres. Wie klant wilde worden, moest een sollicitatiebrief schrijven. Ze nodigde me uit voor een zakelijke lunch, waarna ze zou beslissen of ik voldeed aan haar eisen. Heel spannend. Ik gedroeg me voorbeeldig, helemaal volgens de etiquette, en werd aanvaard als haar vijfde slaaf, mét een stamnummer – mijn omgekeerde geboortedatum, gevolgd door drie cijfers.

»Voor mijn eerste sessie golden meteen een pak regels: stipt op tijd komen, één uur op voorhand bevestigen dat je onderweg bent, proper gewassen en intiem geschoren. Zo begon een nieuw avontuur. Ik kroop rond als een puppy, liet me blinddoeken en straffen met allerlei foltertuigen. Bamboestokjes zijn het venijnigst. Je hoort iets zoeven door de lucht en péts! Zo intens, zalig en pijnlijk tegelijk. Eén keer belandde ik in een kooi omdat ik een kwartier te vroeg was. Ze was nog niet klaar met de vorige klant, die aan een andreaskruis hing. Ik moest braaf mijn beurt afwachten in die kooi met een deken erover. Het was verslavend. Op het werk moest ik beslissingen nemen over kolossale geldbedragen. Hier kon ik alles uit handen geven.»

HUMO Merkte je vrouw thuis niets?

TEDDYBEER «Nee, de meesteres zorgde er altijd voor dat ze geen sporen op mijn lichaam achterliet. Maar mijn eerste huwelijk was toch gedoemd om te mislukken. Na mijn scheiding leerde ik een nieuwe vriendin kennen, met wie de seks veel beter was. Heel lang hebben we er niet van kunnen genieten, want ze werd ongeneeslijk ziek. En zo ging ik opnieuw buitenshuis op zoek, op het internet deze keer.

»Zo leerde ik een heel speciale dame kennen, die me bij haar thuis in alle luxe ontving. In de slaapkamer stond een groot rond bed met satijnen lakens, wat me een bijzonder gevoel gaf. Ze droeg geen parfum. Dat vond ik leuk, want dan nam ik ook geen geurtjes mee naar huis. ‘Naturel is puur,’ zei ze. In mijn notitieboekje stond haar telefoonnummer onder ‘Puur’. Ze had maar één date per dag, om er zelf ook van te genieten. Onverzorgde mannen kwamen er niet in.

»Zolang ik bij haar ging, bezocht ik geen andere vrouwen. Trouw in de ontrouw. Je krijgt nooit zo’n goed gevoel als je de hele tijd van contacten wisselt. Tot Puur ermee stopte. Eén van haar vaste klanten had haar ten huwelijk gevraagd, maar ze had niet toegehapt. Na dat blauwtje stal hij haar agenda terwijl ze in de badkamer was, en hij speelde die door aan de belastinginspectie. Ze kreeg een aanslag van 15.000 euro en hield het voor bekeken.

»Daarna heb ik nog vier commerciële relaties gehad. Ook nu heb ik een vaste dame. Afspreken doe ik in zakelijke hotels, nooit in gore rendez-voushotelletjes. Ik pas goed op mezelf en doe het nooit zonder condoom, ook al kennen we elkaar al maanden. Ik ben een gever: ik bezorg de vrouwen heel wat genot. Ik praat ook graag en veel. Dat kost geld, maar de knuffels die je krijgt, zijn tien keer beter dan een dure therapeut. Ik heb dat nodig om overeind te blijven. Ik heb een druk leven met veel verantwoordelijkheid, en een vrouw die intussen tien jaar ziek is. We hebben al lang geen seks meer, door haar ziekte is ze zo broos als porselein. Ik heb beloofd voor haar te zorgen, en dat zal ik blijven doen. Schuldig voel ik me niet, maar ik weet dat ze me meteen de deur zou wijzen als ze het wist, ondanks de goede zorgen. Ik ben altijd een wandelaar geweest en ik denk niet dat dat ooit zal veranderen.»

Vrijgezel (37): ‘Ik ben smoorverliefd. Misschien kan het wel iets worden tussen ons'

Tom, late dertiger, heeft het veel moeilijker om over zijn geheim te praten. Met bevende handen roert hij in zijn thee, het lepeltje klettert tegen het glas. ‘Soms vraag ik me af of ik wel normaal ben. Maar als ik in een privéhuis ben, gaat de bel daar voortdurend. Ik wéét dus dat ik niet de enige klant ben.’ Hij is sportief gebouwd en niet onknap, maar met meisjes lukt het niet zo goed. ‘Ik heb nog nooit een vrouw gekust zonder ervoor te betalen.’

HUMO Dat kan ik nauwelijks geloven.

TOM «Toch is het zo. Ik ben nogal verlegen. Ik weet nooit wat ik moet zeggen. Mijn vrienden hebben me jaren geleden ingeschreven op een datingsite, maar ik krijg amper reacties. Vroeger vond ik: ‘Naar de hoeren gaan is zo marginaal, dat doe je niet.’ En toen ben ik er toevallig in gerold, toen ik 23 was.

»Op een zaterdagavond sprak een meisje me aan in de discotheek, iets wat bijna nooit gebeurt. We dronken samen iets en ze vroeg of ik haar en haar vriendin naar Brussel wilde brengen met de auto. Dat wilde ik wel, want ik vond haar sympathiek.

»Ik bracht hen naar een metrostation in Brussel, en toen ze uitstapten, pakte het meisje mijn muts af. ‘Als je ze terug wilt, kom me dan bezoeken. Ik stuur je het adres.’ Even later kreeg ik een berichtje: ‘Rue d’Aerschot 41, aan het Noordstation.’ Ik schrok me een bult, want ik wist wel wat daar gebeurde. Ik had nooit gedacht dat een meisje als zij zich zou prostitueren. Het zag er gewoon een toffe griet uit.

»Toen ik haar drie dagen later ging bezoeken tijdens haar shift, voelde ik me onwennig, maar tegelijk euforisch. Plots was daar een vrouw die me leuk vond, en een sprankeltje hoop. Naïef, besef ik nu wel.

»Ik moest betalen, maar ze liet me langer blijven dan andere klanten. Zo ben ik ontmaagd, in een zetel. Ik was blij dat ik het eens gedaan had. En hoewel ik me ook een beetje schaamde, was ik over een drempel heen en keerde ik een week later terug. Ze was een Russische, en getrouwd met een Bulgaar. Ze noemde zich Nikita, haar echte naam ben ik nooit te weten gekomen. Ze gebruikte cocaïne, en ik heb haar wel gezegd dat ik dat niet goedkeurde. Ik weet niet of ze een slachtoffer van mensenhandel was, maar ze vertelde dat ze weg wilde uit België en vroeg mij om haar te helpen. Dat moest in het grootste geheim gebeuren. Op een ochtend ben ik haar om vijf uur gaan oppikken en heb ik haar naar Schiphol gebracht. Ze zei dat ik niet bang moest zijn, niemand had mij of mijn auto gezien, laat staan mijn nummerplaat.»

HUMO Was dat niet gevaarlijk?

TOM «Gevaarlijker dan ik dacht, zeiden andere meisjes me achteraf. Als er een pooier achter mij aan had gezeten, was ik er nu misschien niet meer. Die netwerken deinzen nergens voor terug. Maar ik deed het voor haar, want ik zag haar graag. Ik wist dat het voor mij beter was dat ze vertrok uit België, want ik zou me volledig door haar hebben laten meeslepen.

»Na haar vertrek bleef ik die wereld verkennen, eerst in de rosse buurt, later in privéhuizen. Daar leerde ik een meisje kennen met wie het erg goed klikte, Natasja. Zij werd mijn nieuwe reden van bestaan, hoewel ik wist dat het niet wederzijds was. Toch had ik hoop: misschien wordt het nog iets. Ik kreeg meer privileges dan andere klanten. Soms nam ze me mee naar huis omdat ze daar meer op haar gemak was, en ik hing al eens een lamp of een kadertje voor haar op. Ze zei een keer dat ze me als een broer zag, maar dat vond ik niet leuk, want met je broer neuk je niet (lachje).

»Op een keer hebben we het zonder condoom gedaan, heel spontaan. Toen ik haar kort daarna ging opzoeken, kreeg ik alleen de madame van het privéhuis te spreken. Die was duidelijk in haar wiek geschoten. ‘Natasja? Die werkt hier niet meer. Ze is zwanger, van een klant.’»

HUMO Schrikken.

TOM «En hoe. Natasja heeft een jaar niet gewerkt. Toen ik haar terugzag, was ze moeder van een dochtertje. Ik vroeg haar of ik de vader was: ‘Dan wil ik mijn verantwoordelijkheid nemen.’ Ze zei van niet. (Aarzelt) Maar eigenlijk geloofde ik haar maar half. Ik heb het uitgeteld, en het kind is verwekt in de week dat we zonder condoom vrijden. Bij elk bezoek vroeg ik of ze wel zeker was. Daar reageerde ze altijd heel kribbig op: ‘Stop daarmee!’ Maar het bleef in mijn hoofd spelen: hoe kan ik zeker weten of het mijn kind is of niet? Moet ik een DNA-test vragen?

»Ik vond haar op Facebook, en ontdekte dat ze had gelogen over de naam van haar dochtertje. Dat deed pijn. Toen ik haar dat vertelde, flipte ze en blokkeerde ze me. Ze zei dat ze bang werd van mij.»

HUMO Waarom? Stalkte je haar?

TOM «Niet dat ik weet. Ze was intussen een eigen privéhuis begonnen, en ik had haar geholpen met de elektriciteit. Op een keer passeerde ik in de buurt van haar woning. Ik had een verlengkabel voor haar, ik reed door haar straat en zag haar auto staan. Toen heb ik die kabel onder haar ruitenwisser gestoken. Ook daar werd ze helemaal gek van. Kort daarop werd ik van de site verbannen waar klanten een recensie over haar konden schrijven. Toen besloot ik haar niet meer op te zoeken.

»Na Natasja was ik een tijdje op de dool. Ik vond niet direct wat ik wilde. Het belangrijkste voor mij is dat een vrouw goed kust, met gevoel en aandacht. Als ze dat niet kan, vind ik er niks aan.»

HUMO Veel sekswerkers willen toch niet kussen?

TOM «Dan weet je dat ze het louter voor het geld doen en is het niks voor mij. Als ik iemand vind met wie het klikt, ga ik niet meer naar andere vrouwen. Ik wil niet van de ene naar de andere springen.»

HUMO Eigenlijk zoek je daar een lief.

TOM «Ja. Ik woon al vijftien jaar alleen. Ik zou graag willen dat er iemand is als ik thuiskom. Dat de boodschappen gedaan zijn, dat er al gekookt is. Uiteraard ga ik voor de seks naar prostituees, maar ook voor het gezelschap. Buiten de privéhuizen zie ik niet zoveel mensen. Ik heb me al vaak afgevraagd of ik ooit wel nog een gewone vriendin kán hebben. Zal die kunnen leven met mijn verleden? Of moet ik dat altijd geheim houden? Dat wil ik liever niet. Ik ben dus gedoemd om een vriendin in de prostitutie te vinden (lacht ongemakkelijk).»

HUMO Schaam je je?

TOM «Uiteraard. Ik ben niet zoals die getrouwde mannen die naar een prostituee gaan voor sm of andere dingen die ze thuis niet krijgen. Ze mogen blij zijn dat ze een partner hebben. Ik zou niet meer naar de prostituees gaan als ik een vriendin had. Er zitten ook veel creeps tussen de klanten. Lees er de website hookers.nl maar op na: daar kun je recensies schrijven over de dames die je hebt bezocht. Ik word niet goed van de gore praat die daar soms wordt verkocht over de meisjes die ik ooit zelf heb bezocht.»

HUMO Vrouwen worden er niet met sterren gequoteerd, maar met voetafdrukken.

TOM «Dat komt omdat klanten van sekswerkers ook ‘wandelaars’ genoemd worden.

»Sinds een jaar of twee heb ik opnieuw een meisje met wie ik een heel goede band heb. We doen het al een jaar zonder condoom, maar ik trek me op tijd terug – ze kent mijn verhaal. Ik ben smoorverliefd. Misschien kan het wel iets worden tussen ons. Toen ik er pas kwam, vroeg ze me of ik alleen was. Dat vragen ze allemaal, maar goed. Ze vertelt me dingen over haar privéleven die ze niet met andere klanten deelt. Ik heb haar op Facebook gevonden en zie dat ze er niet over liegt, wat Natasja wel deed. Ze is een alleenstaande moeder met twee kinderen. Soms vraagt ze me raad, bijvoorbeeld over de school van haar kinderen.»

HUMO Hoeveel betaal je haar?

TOM «150 euro voor een uur. Ze vraagt me af en toe om een uur langer te blijven. Soms doe ik dat.»

HUMO Zijn dat dingen die je hoop geven?

TOM «Ik moet wel betalen voor dat extra uur. Ik zeg haar dan: ‘Daarvoor kan ik je ook een etentje betalen.’ Ze moet dan eens lachen. Ze heeft haar echte naam nog altijd niet verteld. Ik ken die wel, door Facebook. Ze weet niet dat ik haar daar in het oog houd. Ik wil het haar wel vertellen, maar ik ben bang dat ze me dan blokkeert.

»Praten lucht op. De vraag of ik een dochter heb, kwelt me nog altijd. Het meisje is nu 7 jaar. Zal ze zich ooit afvragen wie haar vader is? Zal ze ooit voor mijn deur staan? En als ik een vriendin krijg die me vraagt of ik kinderen heb, wat moet ik dan antwoorden? ‘Misschien’?

»Ik heb wel spijt dat ik in die wereld ben gerold. Ik zou het niemand aanraden. Het doet te veel pijn als je verliefd bent op zo’n vrouw. Je sleept een heel verleden met je mee. En je kunt er met niemand over praten.»

Weduwnaar (55): 'Ik ben bedrogen en beroofd, maar ik heb ook de meest fantastische ervaringen gehad'

Patrick ontdekte de prostitutiewereld pas na zijn 50ste, een paar jaar na de dood van zijn vrouw.

PATRICK «Ze was de liefde van mijn leven, ik heb haar nooit bedrogen. We hadden ook na drie kinderen nog altijd stomende seks. We gingen zelfs swingen met andere koppels. Toen ze na een zware ziekte is overleden, was ik kapot. Na een jaar voelde ik me zo alleen en had ik zo’n nood aan liefde en passie dat ik me inschreef op een datingsite. Pff, was me dat een tegenvaller. Die vrouwen waren allemaal op zoek naar een man die met hen wilde tv-kijken.

»Zo ben ik de prostitutiewereld gaan verkennen. Ik had nooit gedacht dat ik dat ooit zou doen. Ik zit nog maar twee jaar in het circuit en ik heb al van alles beleefd. Ik ben bedrogen en beroofd, maar ik heb ook de meest fantastische ervaringen gehad. Mijn hele sociale leven speelt zich tegenwoordig in dat milieu af, ik heb daarbuiten niet zo veel vrienden meer. Ik vind het moeilijk om met mensen over gewone dingen te praten, ik vind de escortwereld veel interessanter.»

HUMO Wat zoek je daar?

PATRICK «Alles wat ik vroeger met mijn vrouw had. In de prostitutiewereld heb je twee soorten: een groep die het doet voor het geld en een andere die het doet voor de seks. Het heeft een tijdje geduurd voor ik die tweede groep had gevonden. Ik ben eerst een paar keer bij vrouwen geweest die privé ontvangen, maar dat is niks voor mij. Ik ben zelfs een keer opgestapt. Ik kwam daar aan en zij deed de deur naakt open: ‘Ga maar op bed liggen, ik kom dadelijk bij jou.’ Het voorspel stelde niks voor. Ondertussen stelde ze vragen: ‘Wat doe je voor werk, hoe was je dag?’ Ik antwoordde: ‘Ik ben hier niet gekomen om over mijn werk te kletsen, hè. Stop maar, ik ga naar huis.’ Het was een alleenstaande moeder, ze huurde een kamer van tien tot vijf uur en kwam daar zelfs met de bus naartoe. Elk uur had ze een andere klant. Pff… De meeste mannen zijn misschien al tevreden als ze klaarkomen, maar als het niet met gevoel en passie kan, hoeft het voor mij niet.

»Daarna ben ik overgestapt op escortservice en liet ik de meisjes bij mij thuis komen. Ook dat was trial-and-error. Te weinig seksdrive, meisjes die na een kwartier al vroegen wanneer ik eindelijk zou klaarkomen, want ze waren moe. Ik zei dan: ‘Als je moe bent, moet je niet naar hier komen.’»

HUMO Je bent hard voor de vrouwen.

PATRICK «Ik zeg waar het op staat. Maar als het goed is, leg ik ze in de watten. Ik ben constant bezig met hen te plezieren, ze krijgen ook champagne en hapjes. Op zo’n avond kom ik een keer of drie klaar, en zij een veelvoud daarvan. Dat krijgen ze niet bij andere klanten, hoor. Eén van de vrouwen die hier vaak komt, is getrouwd. Ze wordt gebracht door haar man, blijkbaar geen jaloers type. Wel, zij vindt mij interessanter dan haar eigen man. Ik betaal haar 300 euro voor vier uur, maar soms krijgt ze er zelf niet genoeg van en belt ze haar man: ‘Het zal wat langer duren.’»

HUMO Hoeveel geef je uit aan prostitutie?

PATRICK «In het begin zo’n 2.000 euro per maand, nu iets minder. Ik heb vijf meisjes die elkaar afwisselen, en ze komen allemaal even graag. Sommigen zijn getrouwd, maar eentje woont nog bij haar moeder. Het zijn vriendinnen voor mij.»

HUMO Je zei daarnet dat je ook al bedrogen en beroofd bent.

PATRICK «Ik had eens een meisje besteld voor een sm-sessie. Ik betaalde haar eerst en ze bond me vast aan het bed, naakt. ‘Verdorie,’ zei ze toen, ‘ik ben mijn condooms vergeten in de auto, ik ga ze even halen.’ Ze had al haar kleren nog aan. Ineens hoor ik haar auto starten: ze was weg. Dat is vloeken, hoor. Het heeft me uren gekost om mezelf te bevrijden. Toen zag ik dat ze ook met mijn portefeuille weg was. Ik heb direct contact opgenomen met de verantwoordelijke van de website waar ik haar had besteld, en die heeft haar geblokkeerd. ‘Maar maak je geen illusies,’ zeiden ze. ‘Als ze morgen met een ander gsm-nummer begint, is ze terug aan de slag.’ Sindsdien laat ik me nooit zomaar vastbinden zonder dat ik voorzorgen heb genomen.

»Ik had ook eens een meisje over de vloer dat om de haverklap naar het toilet moest. Ik vond het een beetje vreemd, en toen ik drank ging halen, zag ik dat ze de voordeur had opengedaan en dat haar chauffeur mijn huis aan het leeghalen was. Ze is gaan lopen in haar blote flikker, maar ik was toch weer mijn portefeuille kwijt. Maar goed, het kan altijd erger. Voor hetzelfde geld komt ze met een man of drie die jou bont en blauw slaan.»

HUMO Heb je een wapen in huis?

PATRICK «Nee, alleen een afgerichte Mechelse herder. Misschien maar beter ook. Ik heb al eens in een echte actiefilm gezeten. Een vrouw die ik voor het eerst had besteld, werd gebracht door haar chauffeur. Die bleef op de oprit wachten in de auto. Ze kwam binnen en zei direct: ‘Je moet me helpen, ik word uitgebuit.’ Het was een alleenstaande moeder uit Gent met een autistisch kindje, en de verzorging en de instelling kostten haar handenvol geld. Dat probeerde ze bij elkaar te harken als escort. Maar het Nederlandse bureau waar ze voor werkte, deugde niet. ‘Ik moet proberen om je zoveel mogelijk geld af te troggelen, je moet voor alles bijbetalen.’

»Ik merkte dat er nog meer scheelde, want ze zag ineens lijkbleek en liep naar het toilet om over te geven. Ik zette een emmer tussen ons om eens te praten. Ze was ziek, vertelde ze, ze had kanker. ‘En jij doet escortwerk?’ – ‘Ja, hoe moet ik anders alles betalen?’ Ze had geen geld om zich te laten behandelen, haar papieren waren niet in orde, en ze durfde niet naar het OCMW te stappen omdat ze escortwerk deed. Tussendoor bleef ze maar overgeven. ‘Ik kan nu geen seks hebben.’ – ‘Dat zie ik ook wel.’

»Ik betaalde haar en zei dat ze me mocht bellen als er een probleem was. Dat was diezelfde nacht al. Ze praatte heel stil. Ze zat ergens in de buurt van Gent in een woonwijk, verstopt in een struik, ze wist niet precies waar. Toen ze bij mij was vertrokken, had de chauffeur haar bedreigd omdat ik maar 300 euro had betaald, zonder extra’s. Hij was haar beginnen te slaan, zij had de deur van de auto opengegooid en was gaan lopen, de velden in. De chauffeur kwam haar achterna, maar ze kon zich verstoppen. Toen hij was afgedropen, belde ze me, doodsbang.

»‘Wacht nog een kwartier,’ zei ik, ‘tot je zeker bent dat de chauffeur echt weg is. Kijk dan of je een straatnaam ziet, zodat ik weet waar ik je kan komen halen.’ Daarna ben ik met gedoofde lichten naar die woonwijk gereden. Ik was niet op mijn gemak. Ik heb haar meegenomen naar mijn huis, via een omweg, terwijl ik erop lette of ik niet gevolgd werd. Die chauffeur was haar de hele tijd aan het opbellen. Die nacht is ze bij mij gebleven, ze moest de hele tijd overgeven. De volgende dag belde ook het bureau een paar keer, maar na een tijd is dat gestopt.

»Twee dagen later heb ik haar naar huis gebracht. Ik ging bij haar binnen, en daar was het één en al miserie. Er stond een keukentafel en één stoel, een lege koelkast, zelfs geen kookvuur. Ze sliep op de vloer onder een deken. Ik ben met haar naar de Aldi gegaan en heb haar verplicht om eten te kopen voor een maand, en ik heb een kookvuur en een koffiezet voor haar gekocht. Ik had ook nog veel potten en pannen van mijn moeder, die pas overleden was. Vervolgens ben ik met haar naar het OCMW gestapt om haar papieren in orde te brengen. En naar het ziekenhuis, voor onderzoeken. Ze had darmkanker.»

HUMO Is ze genezen?

PATRICK «Ze is nog in behandeling, maar ze is aan de beterhand. Ze werkt nu als poetsvrouw. We hebben nooit seks gehad. Ik wilde haar helpen, meer niet. Ik ben wel bang geweest dat die kerels van het escortbureau me zouden komen opzoeken, maar dat is gelukkig niet gebeurd.»

HUMO Weet iemand in je omgeving iets van je activiteiten?

PATRICK «Niemand. Mensen roddelen te veel. Als mijn kinderen het zouden weten, zouden ze mij doodslaan. Ze weten wel dat ik op een datingsite zit, en dat vinden ze niet leuk.»

HUMO Hoop je om ooit een relatie te beginnen met één van die escortmeisjes?

PATRICK «Als het zou lukken, zou ik het wel doen. Ik voel dat sommige vrouwen zich aan me hechten. Ze zijn natuurlijk veel jonger dan ik, maar ze weten dat het nooit saai is bij mij. Ik ben verslaafd aan seks en liefde. Ik verwacht één van de meisjes heel snel terug, want haar schoenen staan hier nog.»

www.violett.be