Fans vrezen Nutella-tekort door staking: dit is hoe de choco-producent een icoon werd

In 1946, tijdens de schaarste na de Tweede Wereldoorlog, mengde Pietro Ferrero een klein beetje peperdure cacao met véél (goedkope) hazelnoten, olie en suiker. Het resultaat waren harde blokken ‘nootchocolade’ die in plakjes gesneden werden en als spijkerhard beleg dienden. 

De smeerpasta kwam er pas enkele jaren later. In 1949, met een portie geluk. Eén van die harde blokken bleef op een warme zomerdag de hele tijd in de volle zon liggen. Het resultaat was een smeerbare chocopasta, die wel nog zijn authentieke smaak had behouden. Daarmee was het nieuwe product geboren.

Pietro Ferrero kon echter niet lang genieten van zijn uitvinding. Enkele maanden later overleed hij aan een hartaanval. Zijn zoon, Michele Ferrero, erfde de zaak. Hij bouwde chocopasta van zijn vader uit tot een wereldsucces. Net omdat hij zo smeerbaar was. De belangrijkste ingrediënten van een pot Nutella zijn palmolie, suiker, hazelnoten en cacao.

In 1950 sloot Michele zijn bakkerswinkel om zich uitsluitend toe te leggen op de productie van choco. Hij startte een fabriek, en een tweede en een derde. Het waren de gouden jaren ’50 en de productie en verkoop explodeerden. De pasta werd toen verkocht onder de naam ‘Supercrema’. In 1956 opende ook een fabriek in Duitsland, en wat later een in Frankrijk.

Toen Michele Ferrero in 1964 met zijn smeerpasta ook de rest van Europa wilde veroveren, koos hij voor een nieuwe naam: de Engels-Italiaanse samentrekking van ‘nut’ (noot) en het vrouwelijke suffix ‘ella’. Nutella veroverde de Verenigde Staten, China en de rest van de wereld. Andere succesproducten als Kinder Surprise, Ferrero Rocher, Raffaelo, Tic Tac en Kinder Bueno volgden.

De iconische potten smeerpasta zijn vandaag te koop in meer dan 170 landen. Jaarlijks worden 415 miljoen potten verkocht, dus meer dan 1 miljoen per dag. Het bedrijf heeft 23 fabrieken en stelt ongeveer 35.000 mensen tewerk. Vorig jaar draaide het een omzet van meer dan 10 miljard euro.

Michele Ferrero verhuisde in de jaren ’70 overigens naar ons land. Hij kwam met zijn gezin in het Brusselse wonen uit vrees voor ontvoeringen of aanslagen door de Italiaanse maffia of de Rode Brigades. Zijn zoons groeiden op in ons land. In 2015 overleed Michele op 89-jarige leeftijd in zijn huis in Monaco. Nu bouwt zijn zoon Giovanni Ferrero (53), die in Brussel woont, verder bouwt aan het familie-imperium.