Vlaamse administratie pleit bij De Wever voor rekeningrijden en koolstofheffing

Bij het aantreden van een nieuwe Vlaamse regering geeft de Vlaamse administratie telkens een voorzet met haar suggesties en voorstellen. Het document moet dienen als mogelijke inspiratie voor het nieuwe regeerakkoord. Ditmaal leverde de administratie een document af van meer dan 80 pagina's, opgedeeld in drie luiken: een luik over de vier grootste uitdagingen (klimaat, sociale inclusie, kenniseconomie en arbeidsmarkt, innovatie en digitalisering), een luik over de rol van de overheid zelf en een luik met voorstellen voor wat de regering moet doen om de langetermijndoelstellingen (Visie 2050) te halen. 

Wat de vier grote uitdagingen betreft, springen zeker de klimaatvoorstellen in het oog. Zo wil de administratie de overstap naar een circulaire economie versnellen. Tegen 2025 moeten alle verpakkingen herbruikbaar, recycleerbaar of composteerbaar zijn. Tegen 2030 moet onze materialenvoetafdruk 30 procent lager liggen en door een circulair voedingssysteem moet ook het voedselverlies tegen 2025 met 30 procent omlaag. 

Om de versnippering van de open ruimte tegen te gaan, is de “volledige uitvoering” van het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen (BRV), ook bekend als de ‘betonstop’, noodzakelijk. En om het Vlaamse woningenpark energiezuiniger te maken moet de renovatiegraad “met een factor 3 tot 4 verhogen, met onder andere verplichtingen inzake minimale renovatie”.

De administratie pleit ook voor de invoering van een koolstofheffing. Op die manier zouden fossiele brandstoffen zwaarder belast worden dan duurzame alternatieven. “Zo weerspiegelt de prijs de maatschappelijke kosten van fossiele brandstoffen. Door dat prijssignaal worden investeringen met een duurzaam karakter rendabeler. We werken een CO2 - taks op Belgisch of Vlaams niveau uit en voeren die nog deze regeerperiode in”, staat er. Het gebruik van fossiele brandstoffen voor verwarming van gebouwen moet tegen 2050 volledig uitgefaseerd zijn.

En terwijl het rekeningrijden voor personenwagens tijdens de verkiezingscampagne van tafel leek geveegd, wil de administratie dat systeem toch graag opnieuw op tafel leggen. "We engageren reizigers en ondernemingen om hun verplaatsings- en vervoersgedrag te veranderen. Daarvoor geven we een duidelijk prijssignaal door rekeningrijden voor (bestel)wagens in te voeren (met een tarief dat leidt tot vergroening en een vermindering van het aantal kilometer over de weg)", luidt het.

Na de invoering van de lage-emissiezones (LEZ) is het volgens de administratie tijd voor de volgende stap, meer bepaald een wettelijk kader voor ultralage-emissiezones (ULEZ) en zero-emissiezones (ZEZ). “Steden en gemeenten kunnen dan hun kernen of delen ervan op die manier inrichten vanaf 2025", klinkt het. Die verstrenging moet de uitrol van zero-emissievoertuigen stimuleren. Om tegen 2025 aan 20 procent zero-emissiewagens te komen wil de administratie de markt “stimuleren” en pleit ze ervoor de bestaande stimuli in de vorm van premies, fiscale kortingen en projectsubsidies “de komende jaren verder door te trekken”.

Als Vlaanderen de boot als innovatieve en digitale topregio niet wil missen, moet het blijven investeren in onderzoek, ontwikkeling en innovatie. De vorige Vlaamse regering deed al een forse inspanningen op dat vlak, maar deze legislatuur is er een "bijkomende inspanning" nodig van naar schatting 500 miljoen euro.

Een nagel waar de administratie verschillende keren op klopt doorheen haar hele document is het “levenslang leren”. Op dat vlak is er een echte “cultuuromslag” nodig. “We moeten Vlamingen ‘leergoesting’ geven en hen overtuigen hoe belangrijk het is de eigen competenties continu te versterken”, staat er.

De administratie doet ook een aantal voorstellen om meer mensen aan het werk te krijgen (en houden). “Zonder bijkomende inspanningen kijken we aan tegen een half miljoen openstaande vacatures in 2030". Zo stelt de administratie onder meer voor om werken “lonend(er)” te maken. “We onderzoeken diverse scenario’s van progressieve werkhervatting over fiscale maatregelen tot en met een jobstimulans”. Verder wil de administratie de loonkostsubsidies selectiever inzetten om de tewerkstelling van bepaalde groepen (werklozen, laaggeschoolden, personen met lage lonen, ouderen, personen met een migratieachtergrond,...) gerichter te ondersteunen.