Reusachtige kop van 40.000 jaar oude wolf teruggevonden in Siberië

Pavel Efimov was simpelweg aan het genieten van zijn wandeling naast de Tirekhtyakh, een rivier die doorheen Siberië stroomt. Plotseling trok een eigenaardig object zijn aandacht. Toen hij een beetje dichterbij ging kijken, besefte hij dat het om een impressionant dierenhoofd ging. Hij nam de kop mee naar huis en gaf die vervolgens aan enkele wetenschappers.

Twee keer zo groot

Na onderzoek bleek de kop afkomstig te zijn van een wolf die 40.000 jaar geleden, tijdens het Pleistoceen, in Siberië ronddwaalde. Het volwassen beest zou twee tot vier jaar oud zijn geweest toen hij (door een onbekende oorzaak) stierf, en was bijna twee keer zo groot als de hedendaagse Siberische wolf.

De kop is maar liefst veertig centimeter lang, dat is ongeveer de helft van het volledige lichaam van een hedendaagse Siberische wolf. De oude wolf had een dikke vacht die een beetje leek op die van de mammoet, en ook zijn tanden waren behoorlijk indrukwekkend.

Permafrost 

Hoe het dierenhoofd al die tijd zo goed bewaard bleef? Dankzij permafrost. Permafrost, wat bevroren grond betekent, kan je vergelijken met een diepvries. ’s Winters is zulke grond tot op grote diepte bevroren, en ’s zomers ontdooit enkel het bovenste laagje, alles wat zich onder de grond bevindt, blijft goed geconserveerd.

Wellicht is de aardbodem op de plaats waar de wolvenkop gevonden werd, al even aan het ontdooien waardoor het fossiel plots opdook. De kop van de wolf wordt momenteel tentoongesteld in Tokio, samen met tal van andere ‘bevroren’ dieren zoals de mammoet.